Apres Mai

Επαναστατική γυμναστική

Πρόκειται για μία ημι-αυτοβιογραφική ταινία του σκηνοθέτη Ασάγιας που είχε εντυπωσιάσει με το Carlos/2010.

Εδώ η ιστορία περιστρέφεται γύρω από μια παρέα νεαρών τροτσκιστών που πρέπει να συμβιβάσουν τα προσωπικά τους όνειρα με τον ιδεαλιστικό τους αγώνα. Έτσι όταν δε ζωγραφίζει και δεν ακούει Σιντ Μπάρετ, ο κεντρικός ήρωας σχεδιάζει συστημικές ανατροπές υπό την καθοδήγηση του κόμματος. Το κλίμα της εποχής της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της γενικότερης εξέγερσης περιγράφεται με τρόπο ιδανικό, έρωτες, ναρκωτικά και μποέμικο λάιφσταϊλ αποτελούν μέρος του κινηματογραφικού μενού, αλλά σύντομα οι ήρωες της ταινίας έρχονται αντιμέτωποι με αναγκαίες αποφάσεις και αλλαγές που θα καθορίσουν τη μελλοντική τους ζωή και τότε η πίστη στα ιδανικά γίνεται κάπως δύσκολη.

Ο Ασάγιας αφήνει το φιλμ να εξελιχθεί στα πλαίσια μιας ρεαλιστικής πλοκής που σαφώς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η νεανική επανάσταση σε όλες τις εποχές είναι κάτι θεμιτό αλλά αργά ή γρήγορα πέφτει θύμα της αφέλειας της ηλικίας και του βάρους της αληθινής ζωής. Το φιλμ είναι γυρισμένο όμορφα, η παραγωγή πιστή στο κλίμα των 70s, οι ερμηνείες του νεανικού καστ όμως δε με ενθουσίασαν, όπως και το γεγονός ότι η αφήγηση του φιλμ δεν καταλήγει σε ένα δυνατό επιχείρημα, μια καταληκτική γροθιά που να δίνει νόημα σε ότι έχουμε παρακολουθήσει. Είναι καλό, αλλά το έχεις ξαναδεί καλύτερο.

Mιχάλης Κωνσταντέλλης