H Mαργαρίτα Πανουσοπούλου είναι ερωτευμένη με την υποκριτική και το tango!

Published: 9 Feb 2016, 20:50
Συντάκτης:

Πώς βρέθηκε από το "Νησί ", να χορεύει tango (και συρτάκι) σε μιλόνγκες του… Μπουένος Άιρες;  Γιατί επέλεξε από τα θεατρικά σανίδια της Βρετανίας, Ουαλίας, Ιρλανδίας και Σκωτίας να επιστρέψει στην εγχώρια θεατρική σκηνή; Με ποιον μεγάλο σκηνοθέτη θα ήθελε να συνεργαστεί; Πως καταφέρνει να συνδυάζει παιδικό θέατρο, κινηματογράφο και το πάθος της για το «χορό του πάθους»  και γιατί επιλέγει να μη την βλέπουμε συχνά στην τηλεόραση;
Η ηθοποιός Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, κόρη της ηθοποιού Μπέτυς Λιβανού και του σκηνοθέτη Γιώργου Πανουσόπουλου, μιλά στο Move It για τη συναρπαστική ζωή της, τις εμπειρίες της από τη θεατρική σκηνή στο εξωτερικό , καθώς επίσης   και για τα μελλοντικά της σχέδιά. 

Πως είναι να μεγαλώνεις σε ένα τόσο στενό «κινηματογραφικό» περιβάλλον, όντας παιδί ενός σκηνοθέτη και μιας ηθοποιού και τι περιθώρια σου αφήνει να «λοξοδρομήσεις» επαγγελματικά;
Μεγάλωσα μέσα στα γυρίσματα και το περιβάλλον, μου είναι πολύ οικείο. Το υπέροχο είναι πως στο γύρισμα νιώθω όπως τα ψάρια μέσα στο νερό. Δεν είναι ότι οι γονείς μου έκαναν αυτό το επάγγελμα, αλλά η αγάπη τους για αυτό που σίγουρα με επηρέασε θετικά.

Σε ποια ηλικία και με ποια αφορμή αποφάσισες ότι θα ασχοληθείς με την υποκριτική;
Το αποφάσισα στα 17, στην Τρίτη λυκείου. Είχε έρθει η ώρα να αποφασίσω τι θα σπουδάσω. Τότε έγινε συνειδητά, αλλά από μικρή ήταν το «σχέδιό» μου!

Αυτή την περίοδο κάνεις εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα. Παίζεις στην ταινία του Βασίλη Βαφέα "Ρισάλτο", υποδύεσαι το ξωτικό σε παιδική παράσταση ενώ ταυτόχρονα χορεύεις επαγγελματικά  tango. Πώς συνδυάζονται αυτά;
Εμένα προσωπικά μου αρέσει να κάνω πολλά όμορφα πράγματα ταυτόχρονα. Το αποζητώ και το προκαλώ. Αρκεί φυσικά να μένει χρόνος για ξεκούραση, ψυχαγωγία και διασκέδαση. Πιστεύω πως όλοι μας μπορούμε να διεκδικήσουμε το πρόγραμμα που μας εξυπηρετεί μέσα στην ημέρα μας και να κανονίζουμε τις υποχρεώσεις μας ανάλογα. Και όχι, χρόνο για να βγαίνω για καφέδες και να συζητώ περί ανέμων και υδάτων δεν έχω, αλλά αυτά που θέλω να κάνω, τα κάνω και στους ανθρώπους που δίνω προτεραιότητα, θα αφιερώσω χρόνο. Τώρα σε ό,τι αφορά στην «επαγγελματική» μου ενασχόληση με το tango θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Επειδή το αληθινό αργεντίνικο tango δεν έχει πτυχία και πως θα μπορούσε άλλωστε, θα ήταν σαν να παίρνεις πτυχίο στο ρεμπέτικο, δεν είναι ακριβώς ξεκάθαρο το σημείο που κάποιος χρίζεται επαγγελματίας/δάσκαλος κλπ. Αυτό είναι και καλό αλλά εγκυμονεί και κινδύνους. Ναι, έχω πληρωθεί για να χορέψω αλλά αυτό είναι διαφορετικό. Λίγοι είναι οι γνήσιοι επαγγελματίες, οι μεγάλοι μαέστροι που ταξιδεύουν τον κόσμο διδάσκοντας αφού πρώτα διανύσουν μεγάλη πορεία . Οι υπόλοιποι είμαστε εραστές και όποια γνώση έχει ο καθένας, τη μοιράζεται. Esto es Tango!

Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντά ένας ηθοποιός σε παιδική παράσταση; Είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο σε σχέση με τις παραστάσεις για μεγάλους;
Το εύκολο και το δύσκολο εξαρτάται από την παράσταση την ίδια, τους συντελεστές, τους συνεργάτες. Αν περνάς καλά σε μια δουλειά όλα είναι εύκολα και καλοδεχούμενα! Αν όχι, το παραμικρό σε στενοχωρεί και σε αποσυντονίζει. Τα παιδία έχουν ποικιλόμορφες αντιδράσεις και από τους ηθοποιούς απαιτείται υψηλή συγκέντρωση. Η οποία επιτυγχάνεται καλύτερα αν έχει ο ηθοποιός να υποστηρίξει ένα καλό θεατρικό κείμενο με υπόσταση. Για τις παιδικές παραστάσεις αυτό είναι το σημαντικό και το στοίχημα. Δε σημαίνει πως επειδή προορίζονται για παιδιά, μπορούν να κάνουν εκπτώσεις στην ποιότητα και στα γερά θεμέλια της πλοκής και του κειμένου.

Έχεις συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις σε Αγγλία, Ουαλία, Ιρλανδία, και Σκωτία. Τι διαφορές συναντάς μεταξύ της Ελληνικής και της ευρωπαϊκής θεατρικής σκηνής;
Σε ό,τι αφορά στην οργάνωση της παραγωγής και του σχεδιασμού, τις περισσότερες φορές, υπερτερούν οι παραγωγές στην Ευρώπη. Αυτό αναγκάζει τους συντελεστές να λειτουργούν ανταποδοτικά, με συνέπεια και οργάνωση. Τώρα σε ότι αφορά τους ηθοποιούς, πιστεύω πως ανάμεσα σε έναν καλό Έλληνα ηθοποιό και σε έναν καλό Άγγλο, ο Έλληνας είναι καλύτερος. Υπό τις συνθήκες δε, μιας παιδείας (όχι απαραίτητα εκπαίδευσης) όπως της Αγγλίας σε ό,τι αφορά στην επαγγελματική προσήλωση, μπορεί να μεγαλουργήσει.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιστρέψεις πίσω στην Αθήνα;
Είχα μόλις τελειώσει μία περιοδεία και είχα δύο επαγγελματικές προτάσεις στην Ελλάδα. Η μία εκ των δύο ήταν η πρώτη μου συνεργασία με το Βασίλη Βαφέα στις Γυναικείες Συνομωσίες. Από τότε ταιριάξαμε και είχαμε ακόμα μια συνεργασία πριν το Ρισάλτο στο ΜΑΠ 2012. Ένα κινηματογραφικό project μεσαίου μήκους. Κάποτε μου είχε πει ο ίδιος και πόσο δίκιο είχε, «Μαργαρίτα  να διαλέγεις συνεργάτες, όχι ρόλους».

Θέατρο VS Σινεμά: Ποιες οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες για σένα;
Απλό. Άλλο τ’όνα άλλο τ’άλλο. Εντελώς. Διαφορετικά είναι τα πράγματα που με μαγεύουν στον κινηματογράφο και διαφορετικά αυτά στο θέατρο.

Και η τηλεόραση; Μετά το "Νησί", τι; Μήπως την αποφεύγεις;
Πιστεύω πως η κάθε επόμενη δουλειά πρέπει να είναι καλύτερη από την προηγούμενη και κάτι τέτοιο ακόμα στην τηλεόραση, δεν μου έχει προταθεί.

Το 2011 έφυγες για Αργεντινή, προκειμένου να σπουδάσεις tango. Θέλει μεγάλα κότσια κάτι τέτοιο. Θες να μας πεις την πιο συναρπαστική σου εμπειρία από το ταξίδι και τη διαμονή σου εκεί;
Το 2009 πήγα στο Μπουένος Άιρες για ένα μήνα για να χορέψω και να κάνω μερικά μαθήματα. Δεν το λές σπουδή αλλά μέρος της σπουδής, που θα μου πάρει μια ζωή. Το ίδιο το ταξίδι ήταν συναρπαστική εμπειρία! Γνώρισα πολύ κόσμο εντός και εκτός tango και χόρευα συνέχεια. Βρήκα μέχρι και Έλληνες και χορέψαμε συρτάκι σε μία milonga με παλιούς milongueros. Είχαμε γίνει όλη μια παρέα.

Μίλησέ μας για τη σκηνή του tango στην Ελλάδα. Γίνονται μιλόνγκες; Υπάρχει δυναμικότητα στον εν λόγω τομέα;
Για να χορεύεις tango πρέπει να το αγαπήσεις και να καταλάβεις ολόκληρη την υπόστασή του. Ο χορός χωρίς τη μουσική, την ιστορία, τους ανθρώπους, την κουλτούρα δεν είναι τίποτα, όλα αυτά όμως μαζί είναι το tango. Για αυτόν το λόγο πολλοί που θα ξεκινήσουν μαθήματα θα βαρεθούν στη μέση, θα πάψει να τους αφορά και θα ασχοληθούν με κάτι άλλο. Όσοι μένουν εθίζονται και δημιουργούν μια κοινότητα η οποία είναι πανταχού παρούσα στις milongas και γενικότερα στα δρώμενα του tango στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Δεν θα γίνει ποτέ το tango όπως τα latin. Έχει κάτι το διαφορετικό, σαν από μια άλλη εποχή. Ταιριάζει σε ιδιόμορφους ανθρώπους. Και όπως λένε... «To bandoneon δε σε αγγίζει αν δεν έχεις πληγές». Παρόλα αυτά η κοινότητα τα τελευταία χρόνια έχει πληθύνει αρκετά και σαφώς το tango διαδίδεται και αποκτά οπαδούς αλλά αν έχεις έρθει για άλλους λόγους και δεν ενδώσεις στην ουσία στην πορεία, θα αποχωρήσεις…

Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία (σε διεθνές επίπεδο) και με ποιο σκηνοθέτη έχεις όνειρο ζωής να συνεργαστείς;
Σε παρακαλώ μη μου ζητάς να διαλέξω αγαπημένη ταινία, ή θέατρο ή τηλεόραση, ή Ελλάδα ή εξωτερικό! Δε μπορώ να διαλέγω! Όλες οι ταινίες που πραγματικά μου αρέσουν, μου αρέσουν το ίδιο! Θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Roman Polanski.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου; Τι να περιμένουμε στο μέλλον;
Το έργο σε σκηνοθεσία Νίκου Ορφανού, Romantic Fools από τον Rich Orloff στο Undergound Korai 4 από 04/03! Μαζί με τον Αλέξανδρο Ζουριδάκη κάνουμε group therapy προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τι θέλουν οι άνδρες και οι γυναίκες από τις σχέσεις τους!
Και για το καλοκαίρι, η ομάδα μας Todos Tango περήφανα παρουσιάζει το Todos Tango Festival - Corfu 2016 που φιλοξενείται από το Messonghi Holiday Resort. Ένα πολιτιστικό γεγονός με χορευτές από Ελλάδα και Αργεντινή, παραστάσεις, milongas σε μαγευτικές τοποθεσίες, σεμινάρια tango και πολλά άλλα δρώμενα! Βρείτε μας στο todostango.com!

Πρώτη δημοσίευση: 9 Feb 2016, 20:50
Ενημέρωση: 9 Feb 2016, 20:50
Συντάκτης:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos