Τζούντι Ντεντς: "Μαθαίνω πλέον τις ατάκες μου μέσω της επανάληψης"

Προς όφελος του Ιδρύματος Όρασης που εδρεύει στο Λονδίνο και για καλό σκοπό, η θρυλική ηθοποιός Τζούντι Ντεντς μίλησε για ένα θέμα που αν και αρκετό κοινό, δεν σχολιάζεται επαρκώς στους κύκλους του θεάματος. Η 87χρονη πλέον Ντεντς άνοιξε με θάρρος μία συζήτηση αναφορικά με την όραση της που χειροτερεύει με τα χρόνια, όπως και των συναδέλφων της Στίβεν Φράι και Χέιλι Μιλς που έσπευσαν να ταυτιστούν μαζί της, και παραδέχθηκε πως συνεχίζει να αποδίδει στην δουλειά της αλλά με την βοήθεια φίλων οι οποίοι την βοηθούν διαβάζοντάς της στο σενάριο.

«Πάντα βρίσκεις τρόπους να ξεπερνάς τις δυσκολίες» ομολογεί. «Έπρεπε να βρω έναν άλλον τρόπο να απομνημονεύω τα λόγια μου και αυτός ήταν οι φίλοι μου οι οποίοι μου  τα επαναλάμβαναν ξανά και ξανά. Οπότε τώρα πρέπει να μαθαίνω μέσα από την επανάληψη και απλά ελπίζω ο κόσμος να μην το καταλαβαίνει πολύ αν οι ατάκες είναι λίγο χαοτικές!»

Βέβαια, αυτή η δυσκολία της έχει χαρίσει και μερικές πολύ αστείες στιγμές κατά την διάρκεια των γυρισμάτων. Όπως λέει η ίδια : “Πριν μερικά χρόνια, με τον Κένεθ Μπράνα συμπρωταγωνιστούσαμε στο “Winter’s Tale” στο θέατρο Garrick του Λονδίνου. Περίπου τρεις εβδομάδες αφότου ξεκινήσαμε, ο Μπράνα μου λέει μια μέρα αναφορικά με τον μεγάλο μονόλογο που είχα στο τέλος ‘Τζούντι, αν έλεγες τον μονόλογο δύο μέτρα στα δεξιά σου, θα τον έλεγες σε εμένα και όχι στο κοινό’. Βασίζομαι στους ανθρώπους για να μου επισημάνουν κάτι τέτοιο!»

Η Ντέντς συνέχισε λέγοντας πως : «Η κακή όραση μπορεί να δυσκολεύει πολύ την καθημερινότητα ενός ατόμου αλλά σου επιτρέπει να έρχεσαι πολύ κοντά με τους ανθρώπους πριν αναγνωρίσεις ποιοι είναι. Κατά την περίοδο του lockdown, έκανα μία ταινία και ήμουν πολύ κοντά με ανθρώπους που φορούσαν μάσκες  στα γυρίσματα, όχι στις σκηνές που συμμετείχα εγώ. Είναι υπέροχο αν μπορείς να το κάνεις αυτό και αυτή είναι η καλή πλευρά του πράγματος».

Update: Η 87χρονη ηθοποιός εξομολογήθηκε ότι πάσχει από εκφύλιση ωχράς κηλίδας, κάτι που προκαλεί σταδιακή απώλεια της όρασή της, γεγονός που δυσκολεύει κατά πολύ την καθημερινότητά της. Τόνισε ότι αδυνατεί να ανταπεξέλθει και στα βασικά, όπως να φροντίσει για το φαγητό της, να διαβάσει ή να γράψει. Ωστόσο, δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει την 60χρονη καριέρα της, παρά τα εμπόδια. «Δεν θέλω να αποσυρθώ. Δεν κάνω πολλά αυτή τη στιγμή γιατί δεν μπορώ να δω. Είναι κακό. Αλλά πρέπει να διδάξω στον εαυτό μου έναν νέο τρόπο μάθησης. Έχει φωτογραφική μνήμη,  οπότε εάν κάποιος μου πει κάτι μπορώ να το μάθω γρήγορα. Και έχω πολλούς ανθρώπους που μπορούν να με βοηθήσουν».