"The rain" season 2: Βελτιωμένο

Σύνοψη: Στην πρώτη σεζόν παρακολουθήσαμε την Simone με τον αδερφό της Rasmus, να ζούν έξι χρόνια σε ένα υπόγειο καταφύγιο πιστεύοντας πως ολόκληρος ο κόσμος έχει εξαφανιστεί λόγω της τοξικής βροχής. Όταν συνειδητοποιούν ότι δεν ισχύει, προσπαθούν να βρούν απαντήσεις για τον ιό που μεταδίδεται μέσω της βροχής, αλλά (plot twist) και γιατί ο Rasmus δεν επηρεάζεται από αυτή. Τελικά, μαθαίνουμε πως ο πατέρας τους, ως βιοχημικός, ευθύνεται και για την βροχή και για την ανοσία του Rasmus, καθιστώντας τον τελευταίο σαν ένα έπαθλο σε ένα ατελείωτο κυνήγι από την οργάνωση Apollon. Θα μπορέσει ο Rasmus να γιατρευτεί ή όχι;

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Άποψη: Η πρώτη σεζόν μας ενθουσίασε με την πρότασή της: μια post-apocalyptic σειρά, με ένα γκρούπ νέων να μάχεται να επιβιώσει από την...βροχή. Υπήρξε μεγάλο hype, αλλά τελικά όχι πολλή ουσία. Παρ’όλα αυτά, αν ευχαριστιέστε σειρές με εκολλαπτόμενα ρομάντζα, εφηβικό δράμα, θανατηφόρους ιούς, σατανικούς επιστήμονες, πολλά plot twists, και μια post-apocalyptic ατμόσφαιρα, τότε το “The Rain” είναι η σειρά για εσάς. Μπόνους; Το γεγονός πως η δεύτερη σεζόν είναι σεναριακά ανώτερη από την πρώτη.

Ο χαρακτήρας του Rasmus (Lucas Lynggaard Tonnesen) συνεχίζει να εξελίσσεται μαζί με τον ιό, ο οποίος μεταλλάσσεται ραγδαία και γίνεται όλο και πιο φονικός. Τελικά, από ένα υπάκουο αγόρι, ο Rasmus καταλήγει σε μια φονική μηχανή, ενώ η συμβίωση με τον ιό αναπαρίσταται με ορισμένα τίμια visual effects (τα οποία μπορείτε να δείτε και στο τρέιλερ). Οι υπόλοιποι χαρακτήρες συνεχίζουν την ίδια πορεία, με την Simone (Alba August) να εμφανίζεται περισσότερο σκληροτράχηλη αλλά να συνεχίζει να απαριστά την ηθική πυξίδα της σειράς. Οι ερμηνείες συνεχίζουν να είναι αδύναμες, αν και ο Tonnesen που υποδύεται τον Rasmus, καταφέρνει εδώ να μεταφέρει περισσότερο συναίσθημα και να απεγκλωβιστεί από την μονοτονία που τον διακατείχε στην πρώτη σεζόν.

Επίσης θετικό είναι το γεγονός πως η δεύτερη σεζόν εισάγει και νέους χαρακτήρες, οι οποίοι εμπλουτίζουν το σενάριο και τελικά το καθιστούν πιο ενδιαφέρον. Αυτό που δεν μας άρεσε είναι η εμμονή με το ρομάντζο. Αν και το κατανοούμε (είναι μια σειρά με έφηβους), μας αποσπά από το καθολικό πρόβλημα: πώς θα σώσουμε τον κόσμο; Οι ρομαντικές σκηνές φαίνονται περισσότερο σαν κολλάζ για να γεμίσουν τα κενά του σεναρίου, παρά σαν αυθεντικοί συναισθηματικοί πόλοι έλξης για τους πρωταγωνιστές. Τέλος, αυτό που θα επιθυμούσαμε παραπάνω είναι λίγο περισσότερη δράση με τους τρελούς επιστήμονες. Σαν μια post-apocalyptic σειρά με έναν φονικό ιό, το “The Rain” οφείλει στον εαυτό του να επενδύσει παραπάνω χρόνο στα φρικιαστικά πειράματα που διεξάγει η οργάνωση Apollon.

Με έξι επεισόδια, η δεύτερη σεζόν είναι ένα ευχάριστο must-watch για τους φανατικούς του post-apocalyptic sci-fi.

Eδώ η άποψή μας για την πρώτη σεζόν.