"Monster: The Jeffrey Dahmer Story”: Αργό, άρρωστο και για γερά στομάχια

Σύνοψη: Μέσα σε περισσότερο από μία δεκαετία, 17 έφηβοι και νεαροί άντρες δολοφονήθηκαν από τον καταδικασμένο δολοφόνο Jeffrey Dahmer. Πώς απέφυγε τη σύλληψη για τόσο πολύ καιρό;

ΣΧΕΤΙΚΑ"Baby reindeer": Αφοπλιστικά αμφίσημο, ανατριχιαστικά ρεαλιστικό

Άποψη: Ήδη από πριν προβληθεί, το “Monster: The Jeffrey Dahmer Story” κατάφερε να συγκεντρώσει πολλά και αντιφατικά σχόλια. Με την προβολή τoυ στο Netflix από την περασμένη Πέμπτη, όσα ακούγονται και γράφονται είναι ακόμα περισσότερα και υπάρχει ένας καλός λόγος γι΄αυτό.

Το “Monster: The Jeffrey Dahmer Story” είναι η αληθινή, ανατριχιαστική ιστορία του κανίβαλου και νεκρόφιλου serial killer, Jeffrey Dahmer ο οποίος διέπραξε από το 1978 έως το 1991 δεκαεπτά μακάβρια εγκλήματα.

Ο Jeffrey Dahmer καταδικάστηκε το 1992 σε ισόβια κάθειρξη για δεκαεπτά δολοφονίες νεαρών ανδρών, με ασύλληπτα σκληρές μεθόδους συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, νεκροφιλίας και κανιβαλισμού. Δύο χρόνια αργότερα, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου μέσα στη φυλακή από συγκρατούμενό του που έπασχε από σχιζοφρένεια.

Ο πολυβραβευμένος δημιουργός του “American Crime Story”, Ryan Murphy, βάζει την υπογραφή του στη σειρά, ενώ ο Evan Peters του “American Horror Story” ενσαρκώνει ακόμα μία φορά το απόλυτο κακό, με άπειρα memes να σχολιάζουν την ικανότητά του να μπαίνει στην ψυχοσύνθεση τον πιο ακραίων, βίαιων και άρρωστων χαρακτήρων. Με τη διαφορά ότι η παραγωγή δεν θα μας το κάνει εύκολο. Όχι, το “Monster: The Jeffrey Dahmer Story” δεν είναι σπλάτερ και δεν έχει το thrill των σειρών τρόμου ή των δραματοποιημένων ντοκιμαντέρ που εξιστορούν άγρια εγκλήματα.

Αντίθετα, κάνει μια αργή, βαθιά κατάδυση στο backstory και στην ψυχολογία ενός ανθρώπου που σταδιακά μετατρέπεται σε δολοφόνο. Ξεκινώντας από την τελευταία απόπειρα και πηγαίνοντας μπρος και πίσω στον χρόνο, η σειρά μας αποκαλύπτει τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Dahmer, όταν εκείνος ανέπτυξε έναν κλειστό και απαθή χαρακτήρα και ξεκίνησε να μαζεύει πτώματα νεκρών ζώων, ενώ παράλληλα, είχε γίνει θύμα εκφοβισμού στο σχολείο, είχε αναπτύξει σεξουαλικές φαντασιώσεις με νεκρούς και κατανάλωνε τακτικά μεγάλες ποσότητες αλκοόλ.

Η μιζέρια, η μοναξιά και η διαστροφή είναι διάχυτα σε κάθε σκηνή χωρίς ποτέ τα πλάνα να γίνονται ιδιαίτερα βίαια ή αποκρουστικά. Η υπόνοια και μόνο όσων έχουν συμβεί, καθώς και η ίδια η ερμηνεία του Peters είναι αρκετά για να κάνουν μερικά στομάχια να σφιχτούν. Τα ερωτήματα για τις αρχές της εποχής που άφησαν τον δολοφόνο να δρα ανενόχλητος πάνω από 10 χρόνια, χωρίς να μπορούν να στοιχειοθετήσουν την ενοχή του και να τον συλλάβουν είναι άλλο ένα μεγάλο θέμα που εγείρεται στα 10 επεισόδια για τη δράση του τρομαχτικού serial killer, που έμεινε στην ιστορία ως “O Κανίβαλος του Milwaukee”.

Η σειρά, σίγουρα, δεν είναι για όλους. Δεν ξέρουμε αν είναι καν για τους φανατικούς των crime podacsts. Είναι, όμως, καλογυρισμένη, αναλυτική και αξίζει να της δώσουμε τον χρόνο να μας αποκαλύψει μια πραγματικά προσεγμένη δουλειά… εφόσον το αντέχουμε.