“Barracuda Queens” season 1: Νεανικό και ευχάριστο

Σύνοψη: Έχοντας συσσωρεύσει πολλά χρέη, μια παρέα νεαρών γυναικών σε ένα εύπορο προάστιο της Στοκχόλμης, αρχίζει να ληστεύει τα σπίτια των γειτόνων. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.

ΣΧΕΤΙΚΑRebel Moon - Part Two: The Scargiver

Άποψη: Σε σκηνοθεσία της Amanda Adolfsson, η σειρά έξι επεισοδίων του Netflix διαδραματίζεται το 1995 και ξεκινά με μια ομάδα 20χρονων κοριτσιών από το Djursholm της Σουηδίας, που ξυπνούν σε ένα ξενοδοχείο μακριά από τα σπίτια τους.

Ο αστρονομικός λογαριασμός που έχουν αφήσει τις αναγκάζει να σκεφτούν έναν παράνομο τρόπο για να ξεπληρώσουν το χρέος τους. Στην παρέα προστίθεται σύντομα και μια νέα φίλη. Οι πέντε τους γίνονται μια συμμορία και οι ληστείες σε πλούσια σπίτια τούς γίνονται εθισμός.

Η υπόθεση κερδίζει το ενδιαφέρον σχεδόν από το πρώτο επεισόδιο, σε μόλις 30 λεπτά. Άλλωστε πόσο συχνά βλέπουμε ιστορίες με πλουσιόπαιδα που στρέφονται ενάντια στο «είδος» τους και δεν θεωρούν καν έγκλημα το να κλέβουν χρήματα, αντικείμενα και άπειρες σαμπάνιες; Οι χαρακτήρες είναι αληθοφανείς και απολαυστικοί, παρά τα μειονεκτήματά τους και αναπτύσσονται επαρκώς, σε αντίθεση με το κομμάτι της αστυνομικής έρευνας για τις ληστείες που μοιάζει πρόχειρο και μειώνει σε μεγάλο βαθμό την αγωνία που ενέχει μια τέτοιου είδους σειρά.

Αυτό που κάνει το “Barracuda Queens” ιδιαίτερα συμπαθητικό είναι η αναβίωση της δεκαετίας του ’90 που μας ξυπνά μια γλυκιά νοσταλγία. Η μόδα, τα χτενίσματα, τα αυτοκίνητα, τα τραγούδια και όλες οι αναφορές από εκείνη την εποχή είναι to the point. Η απουσία της τεχνολογίας, των κινητών, του υλικού από κάμερες ασφαλείας μπορεί να μοιάζει περίεργη στους νέους του τώρα, ωστόσο, δείχνει με το καλύτερο τρόπο γιατί ήταν δύσκολο να εντοπιστούν οι διαρρήκτες, ενώ αντίθετα ήταν πιο εύκολο η προσωπική ζωή του καθενός/μιάς να παραμένει προσωπική.

Η γυναικεία οπτική και φιλία είναι άλλη μία ωραία πτυχή της σειράς.

Το γεγονός πως η σκηνοθέτης και οι σεναριογράφοι είναι γυναίκες παίζει μάλλον το ρόλο του στο αναδειχθεί ο μισογυνισμός της εποχής, τα κουτσομπολιά και οι προκαταλήψεις με αποκορύφωμα τη σεξουαλική παρενόχληση, ακόμα και τον βιασμό που περνάνε σαν κάτι δυσάρεστο που απλώς συνέβη και μας ξενίζει σίγουρα με τα δεδομένα του σήμερα

Η κινηματογράφηση της Ragna Jorming είναι δυνατή και επιτρέπει στο κοινό να κατανοήσει τα συναισθήματα που περνάνε τα κορίτσια μεγαλώνοντας, καθώς ανακαλύπτουν και πολλές δυσάρεστες αλήθειες για τους γονείς τους. Οι πέντε πρωταγωνίστριες είναι εξαιρετικές στις ερμηνείες τους!

Συνολικά η σειρά είναι εύκολη, ευχάριστη και γαργαλιστική, όπως ακριβώς και το αγαπημένο ποτό-σήμα κατατεθέν της ατίθασης παρέας. Προτείνεται ιδανικά για όποιο από τα ακόλουθα σαββατοκύριακα ο καιρός επιμένει να χαλάει τα σχέδιά μας…