Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Σε μια κοινωνία όπου τα ανθρωποειδή χρησιμοποιούνται από όλες σχεδόν τις οικογένειες σαν προγραμματισμένοι οικιακοί βοηθοί, το ζευγάρι του Σαμ και της Τζόρτζια προσπαθεί να διαχειριστεί την απρόσμενη εγκυμοσύνη.

Όταν ένα ηλεκτρονικό black out απορρυθμίζει τα πάντα και τα ρομπότ στρέφονται εναντίον των ανθρώπων με αποκλειστικό σκοπό να τους εξολοθρεύσουν όλους, ένας αγώνας για την επιβίωση ξεκινά, με το μωρό στην κοιλιά.

Άποψη: Μια ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα, όπου τα ρομπότ αντικαθιστούν κατά κάποιο τρόπο τα ζόμπι, μόνο που είναι σαφώς πιο γρήγορα και κυρίως (και προφανώς) πολύ πιο έξυπνα, μένει τελικά μάλλον ανεκμετάλλευτη κάτι που οφείλεται στον διχασμό και την αναποφασιστικότητα του Ρουμάνου σκηνοθέτη και σεναριογράφου Μάτσον Τόμλιν (έγραψε και το σενάριο στο προπέρσινο Project Power του Netflix) να εστιάσει περισσότερο στο κομμάτι του θρίλερ τρόμου ή σε αυτό της διαχείρισης της εγκυμοσύνης και τελικά της μητρότητας κάτω από εντελώς αντίξοες συνθήκες.

Δεν καταφέρνει να το κάνει σε κανένα από τα δύο τελικά και αρκείται σε ψήγματα σκηνών του πόσο καλύτερη θα μπορούσε να είναι αυτή η ταινία, αλλά τελικά δεν μας πείθει.

Καταρχήν, αμέσως μετά το συμβάν μεταφέρει την δράση 9 μήνες μετά, χωρίς να έχουμε αισθανθεί τον τρόπο με τον οποίο τα ανδροειδή έχουν σχεδόν κυριαρχήσει και απειλούν με εξολόθτευση το ανθρώπινο είδος. Επιλέγει μια προσέγγιση με πιο αργούς ρυθμούς, προσπαθώντας να μας κάνει να νοιαστούμε για το δράμα της ετοιμόγεννης μητέρας, ούτε εκεί όμως καταφέρνει πολλά (παρά την φιλότιμη ερμηνευτική προσπάθεια της Κλόε Γκρέις Μόρετζ που προσπαθεί να πείσει με μια ανιαρή σειρά διαλόγων), με μια εντελώς αποσπασματική αφήγηση, επαναλήψεις και κλισέ, αλλά και σε σεναριακές αδυναμίες που δύσκολα περνούν απαρατήρητες.

Εκεί που ο Κραζίνσκι βρήκε πρωτοτυπία και δημιουργικότητα στο Quiet Place (που δεν είναι μακριά θεματικά), ο Τόμλιν αρκείται στο δικό του post apocalyptic θρίλερ, να ανακυκλώσει κομμάτια από πολλά αντίστοιχα φιλμ, με τρόπο μάλλον πρόχειρο, χωρίς να καταφέρνει να δημιουργήσει την δική του ταυτότητα.  

Μας άρεσε ένα συμπαθές plot twist μετά την μέση του φιλμ, αλλά μας κούρασε η τελική δακρύβρεχτη σκηνή, η οποία τράβηξε πολύ σε διάρκεια, μοιάζει να βγήκε από άλλο φιλμ, δεν είχαμε τα ερίσματα να νιώσουμε και να συμπάσχουμε με την πρωταγωνίστρια, ώστε να δικαιολογηθεί ένα φινάλε που προσπαθεί να δώσει ένα στέρεο νόημα στο φιλμ.

Μια ταινία που θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη επίδραση στο κοινό της, αν επένδυε στους χαρακτήρες και τις καταστάσεις και δεν τους αντιμετώπιζε επιδερμικά και μάλλον τεμπέλικα.

Πρώτη δημοσίευση: 9 Jan 2022, 15:54
Ενημέρωση: 9 Jan 2022, 15:55
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Mother/Android
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
110
Εταιρία διανομής: 
Πλατφόρμα Streaming: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos