The harder they fall

Σύνοψη: O Nat Love έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με κακοποιό που μόλις απέδρασε και στη προσπάθεια του να τον σταματήσει, συγκεντρώνει την παλιά του συμμορία και έναν σερίφη. Τα εξάσφαιρα θα μιλήσουν σε μια εναλλακτική Άγρια Δύση.

Γνώμη: Αν και το Νetflix έχει μεγάλη δύναμη στις σειρές, στις ταινίες θεωρούμε οτι υπάρχει μια δυστοκία με προσπάθειες που θυμίζουν b movies το λιγότερο, έργα που απλά δε βλέπονται ενώ τα λίγα καλα φίλμ χάνονται μέσα στο πανικό.

Το The Harder They Fall είναι ένα τέτοιο και δε πρέπει να προσπεραστεί.

Βασιζόμενος στην ελευθερία που δίνει στους δημιουργούς ο streaming κολοσσός, λύνει τα χέρια του σκηνοθέτη Jeymes Samuel ο οποίος παρουσιάζει μια υπερβίαιη πόπ άγρια Δύση που χορεύει σε ρυθμούς ρέγκε και Χιπ χοπ και διαλύει το μύθο ότι οι γυναίκες ακολουθούσαν: αντιθέτως εδώ αποτελούν τη κινητήρια δύναμη της ταινίας.

Tarantin-ίζει επικίνδυνα με ξεκάθαρες επιρροές και αν στο κομμάτι του χιούμορ παίρνει μέτριο βαθμό, τα καταφέρνει μια χαρά στη σκιαγράφηση τρελών χαρακτήρων, δεν τσιγκουνεύεται στα ξεσπάσματα βίας ενώ η κινηματογράφηση σε συνδυασμό με τη φωτογραφία είναι τόσο καλή που μοιάζει να περιορίζεται εντός της οικιακής ψυχαγωγίας.

Η δυναμική Zazie Beetz στο ρόλο της Mary είναι ο συνδετικός κρίκος στην συμμορία των υποτίθεται 'καλών' και το επιπλέον κίνητρο του Nat να πραγματοποιήσει το στόχο του. Στην απέναντι μεριά η Regina King ως Trudy το δεξί χέρι του αρχικακοποιού είναι μυστηριώδης, δε σηκώνει πολλά πολλά και μάλλον θα μπορούσε να γυριστεί άνετα νέο κεφάλαιο για το χαρακτήρα της. Όσον αφορά το πρωταγωνιστικό δίδυμο των αντρών, ο Idris Elba είναι ηθοποιάρα και παρά τις 10 ατάκες που λέει όλες και όλες στη ταινία, μοιάζει απειλητικός σε κάθε σκηνή και η ηλεκτρισμένη παρουσία του σαν φονιάς Rufus Buck καπελώνει τον αντίπαλο του και ο Jonathan Majors (Νat Love) δυστυχώς μοιάζει με τον αδύναμο κρίκο στο κατά τα άλλα περίφημο cast.

Οι 2 ώρες περνάνε νεράκι ,το soundtrack είναι ξέφρενο και η τελική μονομαχία αποζημιώνει όταν τα λόγια, οι κομπασμοί και οι προσβολές μετατρέπονται σε πιστολίδι.

Προφανώς δεν μιλάμε για αριστούργημα, αλλά για μια τίμια δημιουργία, ενώ ο Sergio Leone μπορεί να κοιμάται ήσυχος μιας και όταν πατήσαμε το play περιμέναμε να μας πέσουν τα μαλλιά.

Τα μοτίβα στην Άγρια Δύση είναι γνωστά.

Εκδίκηση, τιμή και χαρακτήρες που δεν τους λές και διαμάντια.

Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι το είδος των western έχει ορίσει ένα σημαντικό κεφάλαιο στο κινηματογράφο και έχει παρατηθεί για να προωθηθούν teen σαχλαμάρες στο διάστημα η στη Γή, θρίλερ του σωρού που δε τρομάζουν ούτε μωρά και αμέτρητους υπερήρωες με κολάν (που τους λατρεύουμε αλλά κάπου αρχίζουμε και μπουχτίζουμε).

Ας ελπίσουμε το The Harder They Fall να αποτελέσει μια νέα αρχή. Ένα ποιητικό ΄The Assasination of Jesse James', ένα αριστούργημα 'Django Unchained' και μια χαμένη ευκαιρία με το remake των 'The magnificent seven', δε μοιάζουν αρκετά τα τελευταία χρόνια...

Μίλτος Παπατριανταφύλλου