Falling

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Βίγκο Μόρτενσεν είναι μια στιβαρή ιστορία οικογενειακής δυσλειτουργίας, η οποία μπορεί έχει φτιαχτεί με τόση αγάπη που δύσκολα μπορεί να περάσει απαρατήρητη.

falling film 2020 - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Όταν ο σκληροτράχηλος και άκρως συντηρητικός πατέρας του, Willis (Λανς Χένρικσεν) αρχίζει να εμφανίζει σημάδια άνοιας, ο γιος του, John (Βίγκο Μόρτενσεν) αποφασίζει να τον βοηθήσει να πουλήσει το οικογενειακό αγρόκτημα και να τον πείσει να μετακομίσει στο Λος Άντζελες και να μείνει μαζί με εκείνον και τον σύζυγό του Eric (Τέρι Τσεν).

Γνώμη: Στην πρώτη του απόπειρα πίσω από την κάμερα, ο Βίγκο Μόρτενσεν (“Green Book”, “Lord of the Rings”) γράφει το σενάριο και τη μουσική, σκηνοθετεί και κρατάει τον δεύτερο ανδρικό ρόλο σε μια στιβαρή ιστορία οικογενειακής δυσλειτουργίας, η οποία μπορεί να μην έχει τη στόφα του αριστουργήματος, αλλά έχει φτιαχτεί με τόση αγάπη που δύσκολα μπορεί να περάσει απαρατήρητη.

Στον πυρήνα της ιστορίας του είναι ένας από τους πιο αντιπαθείς χαρακτήρες που έχουμε δει τελευταία στην οθόνη: ο ηλικιωμένος Willis είναι ένα τυπικό αρσενικό “παλαιάς κοπής” με ό,τι αυτό συνεπάγεται: ρεπουμπλικανός μέχρι το κόκκαλο, μισογύνης, ομοφοβικός, ρατσιστής, με συχνές εκρήξεις θυμού και σπάνιες χειρονομίες αγάπης απέναντι στα παιδιά και τη σύζυγό του. Τον γνωρίζουμε στα όρια της άνοιας, μέσα σ’ ένα αεροπλάνο που τον μεταφέρει από τη φάρμα του στο Λος Άντζελες. Μαζί του είναι ο γιος του, ο οποίος εκπροσωπεί όσα ο Willis μισεί: είναι ομοφυλόφιλος και δημοκρατικός, καθώς όπως μαθαίνουμε αργότερα, δια στόματος Willis, “ψήφισε αυτόν τον αράπη, τον Obama.”

Μέσα από flashback, παρακολουθούμε αυτή την εκρηκτική σχέση πατέρα-γιου, και βλέπουμε την αντιστροφή των ρόλων: ο John είναι αυτός που τώρα πρέπει να αναλάβει τη φροντίδα του πατέρα του, αλλά για να μπορέσει να το κάνει αυτό επιτυχώς θα πρέπει να βάλει τα συναισθήματά του στην άκρη και να μπορέσει να τον συγχωρέσει, παρότι η συμπεριφορά του Willis, αλλά και η σύγχυση που του έχει προκαλέσει η άνοια, δεν βοηθούν καθόλου σε αυτό.

Ο τρόπος με τον οποίο ο Μόρτενσεν προσεγγίζει μια τόσο αντιπαθητική προσωπικότητα είναι αξιοθαύμαστος: δεν τον δικαιολογεί, δεν τον εξιλεώνει, αλλά δεν κάνει το εύκολο, κοινώς να τον απεικονίσει ως ένα ανθρώπινο τέρας. Το σενάριό που έγραψε, εμπνευσμένος από τους μήνες που πέρασε ο ίδιος φροντίζοντας τους δυο γονείς του που υπέφεραν από άνοια, ισορροπεί ανάμεσα σε σκηνές άλλοτε σπαραχτικές κι άλλοτε εξοργιστικές, όπως πρέπει άλλωστε να είναι και η συμβίωση με έναν άνθρωπο που έχει μάθει να ζει μοιράζοντας προσβολές και τρομοκρατώντας συναισθηματικά τους γύρω του.

Οι Λανς Χένρικσεν (“Terminator”, “Alien 3”) και Σβέριρ Γκούντνασον (“Borg VS McEnroe”) που υποδύονται τον Willis, σε μεγάλη και μικρότερη ηλικία αντίστοιχα, είναι και οι δύο εξαιρετικοί, αλλά είναι ο πρώτος που κλέβει την παράσταση, καθώς παλεύει με νύχια και με δόντια να αποδεχτεί το τέλος που έρχεται, χωρίς να αφήσει να διαφανεί η απόγνωση ή η αγωνία του. Ο Μόρτενσεν του δίνει χώρο, καθώς ο χαρακτήρας του αποτελεί την απόδειξη ότι το μήλο δεν πέφτει πάντα κάτω από τη μηλιά.

Τα διαρκή flashback όμως, παρότι είναι υπέροχα φωτογραφημένα από τον Μαρσέλ Ζίσκιντ (“The Two Faces of January”), αρχίζουν να αποσυντονίζουν, ενώ κάποιες σκηνές θα μπορούσαν να προσδίδουν περισσότερο βάθος στους περιφερειακούς χαρακτήρες, όπως τον σύζυγο του John ή την αδερφή του, την οποία υποδύεται η Λόρα Λίνεϊ (“Ozark”) σε μια σεκάνς οικογενειακού τραπεζιού που πάει κατά διαόλου, αλλά έχουμε ξαναδεί σε ταινίες παρόμοιας θεματικής.

Πρώτη δημοσίευση: 28 Mar 2021, 12:32
Ενημέρωση: 28 Mar 2021, 12:37
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Falling
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
112

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos