Tau

Σύνοψη:  Ένα βράδυ η Julia (Maika Monroe) πέφτει θύμα απαγωγής και ξαφνικά βρίσκεται φυλακισμένη μαζί με άλλους δυο (Ivana Zivkovic και Fiston Barek). Γρήγορα ανακαλύπτει πως έχει επάνω της ένα εμφύτευμα ενώ αρχίζει να υποβάλλεται σε μια σειρά τόσο ψυχολογικών όσο και σωματικών βασανιστηρίων. Σύντομα βρίσκει την ευκαιρία να δοκιμάσει να αποδράσει, ωστόσο η προσπάθεια της αποτυγχάνει χάρη σε ένα robot τον Aries, που ελέγχεται από το A.I Tau (Gary Oldman), o οποίος σκοτώνει τους άλλους δύο φυλακισμένους. Έπειτα από αυτή της την απόπειρα η Julia μαθαίνει από τον Alex (Ed Skrein) τον ιδιοκτήτη του σπιτιού πως το εμφύτευμα που έχει επάνω της χρησιμοποιείται προκειμένου να συλλέγει πληροφορίες από το νευρικό της σύστημα καθώς αυτή υποβάλλεται σε μια σειρά τεστ, πληροφορίες που ο ίδιος θα χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει ένα ακόμα πιο ανεπτυγμένο A.I. Καθώς οι μέρες περνούν η Julia αρχίζει να αναπτύσσει μια προσωπική σχέση με τον Tau που ελπίζει πως θα την βοηθήσει στο να καταφέρει να αποδράσει. 

Άποψη: Το Tau είναι μια κλασσική ταινία γύρω από το artificial intelligence με την έννοια ότι εξερευνά τα κλασσικά για το είδος θέματα, με το κατά πόσο αισθάνονται και έχουν προσωπικότητα να είναι κυρίαρχο, ωστόσο δεν καταφέρνει ούτε να εμβαθύνει σε αυτά ούτε να πάει πέρα από αυτά. Το σενάριο της Noga Landau δεν δίνει καθόλου χώρου στους χαρακτήρες να αναπτυχθούν και κατά συνέπεια αφήνει πολύ μικρά περιθώρια στο θεατή να αναπτύξει έστω και ένα μικρό δέσιμο με τους . Ακόμα και η πλοκή και ο ρυθμός με τον οποίο τα γεγονότα εξελίσσονται δεν μπορούν να δώσουν στην ταινία την πνοή ζωής που τόσο της χρειάζεται με αποτέλεσμα να παραμένει επίπεδη από την αρχή ως το τέλος της.

Ακόμα και σκηνοθετικά το Tau πάσχει καθώς δεν είναι σε θέση να παρασύρει το θεατή στον κόσμο του. Αν και ο σκηνοθέτης Federico D'Alessandro χρησιμοποιεί τα έντονα χρώματα, κυρίως το μπλε και το κόκκινο, προκειμένου να χτίσει μια ατμόσφαιρα και να δώσει μια στυλιστική ταυτότητα στην ταινία αυτό δεν είναι αρκετό καθώς οι άλυτες απορίες σχετικά με το σύμπαν στο οποίο εξελίσσεται η πλοκή συχνά πετούν το θεατή έξω από αυτή. Τα σκηνικά και το περιβάλλον της ταινίας όχι απλά δεν βοηθούν στην κατανόηση του πόσο έχει προχωρήσει η τεχνολογία στο σύμπαν της ταινίας και τη ρόλο παίζει αυτή στη ζωή των ανθρώπων αλλά αντίθετα εντείνει την περιέργεια του κοινού η οποία όμως μένει ανικανοποίητη ως το τέλος.

Αυτές οι ελλείψεις της ταινίας δεν επιτρέπουν στην πλειοψηφία του cast να αποδώσει ικανοποιητικά τους χαρακτήρες αλλά ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει δεν καταφέρνει να επισκιάσει τα σεναριακά και σκηνοθετικά μειονεκτήματα της. Λαμπρή εξαίρεση σε αυτό αποτελεί η ερμηνεία του Gary Oldman, ο οποίος αν και έχει τη φωνή του ως το μόνο του υποκριτικό όπλο καθώς ποτέ δε τον βλέπουμε, καταφέρνει να δώσει βάθος και υπόσταση στο Tau. Η ευαισθησία και η αφέλεια του είναι φανερές στις διακυμάνσεις της φωνής του ενώ η δίψα του να ανακαλύψει το κόσμο έξω από το σπίτι του Alex είναι σε σημεία ακόμα και συγκινητική. Δυστυχώς ακόμα και αυτή η ερμηνεία δεν είναι αρκετή για να εξιλεώσει την ταινία.

Το Tau θα μπορούσε με καλύτερο δυνατό σενάριο να είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία με την οποία κανείς θα περνούσε ευχάριστα την ώρα του. Δυστυχώς το τελικό αποτέλεσμα βρίσκεται πολύ μακριά από την εκδοχή αυτή και η ταινία αδυνατεί να κρατήσει ευχάριστη παρέα ακόμα και για λίγη ώρα. Ευτυχώς το Netflix έχει άλλες πολύ πιο αξιόλογες επιλογές.