Σύνοψη: Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ένα 13χρονο αγόρι, ο Stevie ζει στο Λος Άντζελες με την μητέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό του. Μια μέρα θα γνωρίσει μία ομάδα παιδιών που κάνουν σκέιτμπορντ, θα ενταχθεί στην ομάδα, μέσα από την οποία θα βιώσει την ενήλικη ζωή, πίνοντας, καπνίζοντας, φιλώντας μια κοπέλα, αγνοώντας κάθε αίσθηση κινδύνου.

Άποψη: Πλέον η δεκαετία του 1990 έχει γίνει μία ρετρό εποχή αναπόλησης και νοσταλγίας, γι’ αυτό και πληθαίνουν οι σειρές και ταινίες που της αποτίουν φόρο τιμής. Η πιο παρελθοντολάγνα για τα 90s ταινία είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Jonah Hill, που έγραψε και το σενάριο για το «Mid90s», μία ταινία που η μεγαλύτερη επιτυχία και αποτυχία της είναι η πιστότητα στην εποχή. Μία ιστορία ενηλικίωσης ενός 13χρονου αγοριού, που βρίσκεται σε μία μεταβατική ηλικία και ζητά απεγνωσμένα να μεγαλώσει, παράτολμα και αντιδραστικά. Μέσα σε ένα τετράγωνο καδράρισμα ο Hill παρουσιάζει την ιστορία του σεβόμενος απόλυτα την εποχή και αυτή είναι η επιτυχία. Η ταινία θυμίζει απόλυτα  τα 90s, τόσο από άποψη σκηνικών, ρούχων, μουσικής, όσο και άποψη αισθητικής της ταινίας, και πλοκής. Η αποτυχία έγκειται στο ότι θυμίζει τόσο πολύ δεκαετία 1990, που  τίποτα δεν σε κάνει να καταλαβαίνεις ότι είναι μια ταινία του σήμερα. Δεν βλέπει το παρελθόν από την ματιά του σήμερα, όπως οφείλει να κάνει κάθε ευφυής δημιουργός, αλλά προσκολλάται στο παρελθόν, καταβυθίζεται σε αυτό και μόνο ως πτώμα που ξεβράστηκε φθάνει στο 2019. Μπορεί να έχει γίνει πολύ καλή δουλειά ως προς την πιστότητα στην εποχή, αλλά έχει χαθεί κάθε ίχνος προσωπικής ταυτότητας. Ακόμα και το τετράγωνο κάδρο που μπορεί να μην το βλέπαμε συχνά σε ταινίες ενηλικίωσης των 90s, ωστόσο το θυμόμαστε από το πολύ πιο ευρηματικό «Mommy», του Xavier Dolan.

Το έντονο στιλιζάρισμα και η νοσταλγική προσκόλληση στο παρελθόν, σε σημείο τα πλάνα να θυμίζουν ταινίες και βίντεο κλιπ της εποχής, μιας και χρησιμοποιείται και βίντεο στην ταινία, καταφέρνει να κρύψει τις σεναριακές αδυναμίες της με ένα σενάριο πολύ ισχνό δραματουργικά, που παρά την πολύ μικρή διάρκεια (84 λεπτά), προλαβαίνει να εξαντληθεί γρήγορα, οδηγώντας σε ένα ανέμπνευστο και βιαστικό τέλος. Ο μικρός Sunny Suljic, που είχαμε δει ως γιο του Farrell και της Kidman στο λανθιμικό ιερό ελάφι, πετυχαίνει να δώσει όλο το νεύρο, την διπολικότητα, και την μεταβατική αίσθηση που νιώθει κανείς σε αυτήν την ηλικία, με όλους τους υπόλοιπους ηθοποιούς, όπως τον αδερφό του, Lucas Hedges, ή την  μητέρα του, Katherine Waterston, σχεδόν να μην έχουν κάτι το ουσιαστικό να πουν ή να κάνουν κατά την διάρκεια της ταινίας, ρόλοι ξεκάθαρα αφημένοι στην τύχη τους. Μία όχι μεν πρωτότυπη, αλλά ενδιαφέρουσα αρχική ιδέα, που λυγίζει κάτω από το βάρος της υπερβολική 90ίλας, και της εμφανούς μισοτελειωμένης δουλειάς.

Πρώτη δημοσίευση: 7 Jan 2019, 17:24
Ενημέρωση: 7 Jan 2019, 17:24
Τίτλος:
Mid90s (Mid90s)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
85

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos