Megan Leavey

Σύνοψη: Η Μέγκαν Λίνεϊ, Αμερικανίδα δεκανέας των πεζοναυτών, αποφασίζει, ύστερα από τον χαμό του φίλου της και μια σειρά από απογοητεύσεις που συνεπάγουν την δυστυχία, στη ζωή της, να ταχθεί στο τάγμα του πεζοναυτικού και να γίνει μια άξια ηρωίδα που θα πολεμάει για την χώρα και τους ανθρώπους της. Εκπαιδεύει ένα σκυλί που την βοηθά με επιτυχία στις αποστολές της, δένεται μαζί του και κάποια στιγμή κινδυνεύει να το χάσει για πάντα…

Άποψη: Ένα έργο με πληθώρα νοημάτων, που διεγείρουν αισθήματα συγκίνησης, ευαισθητοποιούν στο κάδρο του πολέμου, της πίστης, της φιλίας μεταξύ ανθρώπων και ζώων, της τρυφερότητας και του πραγματικού ηρωισμού. Η ζωή της Μέγκαν Λίνεϊ μεταφέρεται σε ένα φιλμ στιγμών που μνημονεύουν εικόνες καταπόνησης, θλίψης, απογοήτευσης, ρίσκου, απώλειας που, από μια σχισμή, αναβλύζει η αγάπη, η αφοσίωση, η ανθρωπιά. Περιπλανιώμαστε με δέος σε κάθε αποτύπωμά της, στον πόλεμο, στην μοναξιά και τη δυστυχία της όταν έχασε τον καλύτερό της φίλο, στην σκληρή εκπαίδευση, στον αγώνα για την υιοθέτηση του Ρεξ, στο πείσμα της και στο ανδραγάθημά της, που σημάδεψε μια πορεία ηρωισμού και αιώνιας υπηρεσίας στο μέτωπο, με ζωντανά πλάνα που παρέπεμπαν στην πειστικότητα του έργου.

Η ταινία αυτή είχε τη ζωτικότητα και τη γόνιμη ενατένηση που έδινε ερεθίσματα αισιοδοξίας, δύναμης κι ενός λεπτού σιγής στους ήρωες που σώζουν αθώες ψυχές. Τα αποκόμματα, τα σημαντικότερα στάσιμα της ζωής της Μέγκαν έγιναν αισθητά με έντονα χρώματα, διαλόγους, δράσεις και αντιδράσεις,που η ιστορία της δεν θα μπορούσε να συνεπάρει αν δεν είχε την πλήρη οπτική προέκταση. Είναι επιτιμητική αυτή η ταινία και για την ίδια. Δεν αποτέλεσε κόμβο της ζωής της μονάχα το δέσιμο με τον Ρεξ, το έργο αυτό αποσκοπεί σε κάτι βαθύτερο, σε εκείνο που η Kate Mara («House Of Cards» και «127 hours») κατέθεσε ώστε να οικειοποιηθεί την ιστορία της Μέγκαν και να εμπλουτίσει την ταινία με εκφραστικότητα, με ενσυναίσθηση και ουσία σε κάθε της πράξη. Θίγονται ζητήματα διχόνοιας, των ανθρώπων εκείνων που εντείνουν τον πόλεμο, πολιτικά κυρίως θέματα, δεν ζωγραφίζονται στο επίκεντρο μονάχα οι πεζοναύτες, αλλά ο καθένας παλαίμαχος από εμάς. Είναι μια δουλειά που επικροτεί όσους συντέλεσαν να την ενσαρκώσουν στην οθόνη, δίχως σημεία λάθους, δίχως ν’ αποσκοπεί σε κάτι που παρεκκλίνει από το γενικό νόημα, μια παραβολή σεναριακά, σκηνοθετικά και ερμηνευτικά πλήρης.