The hollow point

Σύνοψη: Ένας θηρευτής παραβατών, σε μια εξονυχιστική έρευνα παράνομης διακίνησης όπλων, θα βρεθεί στο ζοφερό σκοτάδι που βουλιάζει βαθύτερα στο έγκλημα απ΄ όσο εκείνος είχε διανοηθεί. Ο Λέλαντ, ένας επιπόλαιος, συνταξιοδοτημένος σερίφης και ο Γουάλας, ο νεοφερμένος αστυνομικός, βρίσκονται στο Μεξικό, όπου εγκλήματα παράνομης οπλοχρησίας, λαθραίου χρήματος και φόνων, υπερχειλίζουν στη μικρή αυτή κοινωνία.

Άποψη: Στους κρότους των πυροβολισμών, στα βλήματα που διαπερνούν τη σάρκα και στο αίμα που κυλά στο όνομα των δολαρίων, στα ματσάκια που προεξέχουν από την διακινούμενη βαλίτσα των επωφελούμενων συμμοριτών, με το έγκλημα και τη θηριωδία να ηγεμονεύουν, τη σύλληψη τούτων των μετά βίας ραμμένων αποκομμάτων φιλμ εκμαίευσε από  το κουτί της φαντασίας του ο Γκονζάλο Λόπεζ Γκαλέγκο – ο σκηνοθέτης. Με τον φακό του στο αντίρροπο κανόνι που ψάχνει το ορθότερο, ευρηματικό κάδρο, ο θέτης των σκηνών αυτής της πλαισιωμένης καταβολής, ίσως να αποσυντονίστηκε ξεχνώντας τον κομβικό του ήρωα, Πάτρικ Γουίλσον, σε μια αρένα αιωρούμενη στην παρθενική ακόμη δεξιότητα όλων των στοιβαγμένων στο σενάριο σκηνών, που έμμελαν να οδεύουν στο πουθενά, με τον ηθοποιό να βρίσκεται σε ένα αχαρτογράφητο μοτίβο, που τον πετά έξω από τα νερά του.

Ο Πάτρικ να κυνήγα δολοφόνους, λαθρέμπορους, να μπλέκεται σε καταστάσεις δίχως καμιάν έντονη διάθεση, με αντιδράσεις τόσο οκνηρές, με μια βραδύτητα, που πιθανόν να επίσπευσε ο Ίαν ΜακΣέιν, με την αφαιρετική του μεν έκφραση, αλλά την πάντα δε εκφραστική και ιδιαίτερη συνεισφορά του στην πλοκή. Οι αποτροπιαστικές, άγριες και απάνθρωπες δραστηριότητες των ηρώων αυτού του έργου, με την εικόνα του ακρωτηριασμένου χεριού, τα αίματα, με όλη την αποστροφή τους, δεν ωφέλησαν στο κεκτημένο της δράσης, του εγκλήματος, της αγωνίας, διότι αν κάπου σπινθηροβόλησαν τούτα τα συναισθήματα, κάποιοι από εμάς, μάλλον βυθιστήκαμε στην απάθεια όλη της προβολής, δεν εξηγείται αλλιώς.

Στα άπατα νερά του τετριμμένου, της κακογυρισμένης απομίμησης γουέστερν, εγκληματικού έργου, ήταν μια εύκολη επιλογή ανάμεσα στα πολλά. Τι κυριάρχησε; -Καταφατική ή ερωτηματική η προσέγγιση- οι σφαίρες; Οι πυροβολισμοί; Ο καθόλου αόρατος και σκοτεινός εκτελεστής; Οι επιφανείς ηθοποιοί που δεν μας χορήγησαν σχεδόν τίποτα; Ποιο το τεκμήριο να έχει την όποια απολαβή αυτό το πρόχειρο κατασκεύασμα κινηματογραφικού υλικού;

Ακόμη και το τέλος το προμελετήσαμε στο μυαλό μας… Ανικανοποίητο, μέχρι την πιο αδιόρατη λεπτομέρεια, έπεσαν τίτλοι τέλους από την έναρξη κιόλας.

Άντζελα Υζεϊράι