Black butterfly

Σύνοψη: Ένας ανέμπνευστος συγγραφέας,  απομονωμένος, αποζητά μια ιδέα για το επόμενο σεναριο του όταν ένας άγνωστος θα βρεθεί στον δρόμο του και μια ιστορία τρόμου θα ξετυλιχτεί μπροστά του, όταν ξαφνικά εκείνος εμφανίζει μια παρανοϊκή συμπεριφορά και τότε ένας θα βυθίσει την πένα στο μελάνι ή μήπως στο πηχτό αίμα; 

Άποψη: «Μια μαυρη πεταλούδα είναι δύσκολο να πιαστεί». Ένας δολοφόνος, ο προστατευόμενος από την Θεία Πρόνοια, μια φαντασία διεστραμμένη με τέσσερις φόνους γυναικών, όταν η φαντασία οπισθοχωρεί υπερτερεί η πραγματικότητα την οποία την γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας. Και ενώ έχεις διεγερθεί, ενώ έχεις ερωτευτεί με την ιδέα του απελπισμένου  συγγραφέα να σφάζει και να γράφει με ματωμένα χέρια, ο Αντόνιο Μπαντέρας ξυπνάει σαν από όνειρο διαφωτισμένος. Ένας εφιάλτης ευλογία γιατί μια επιφοίτηση στέγασε στο μυαλό του , στην φαντασία του , με την μαυρη πεταλούδα να πρωταγωνιστεί.

 Ένα αστυνομικό θρίλερ , ένας δολοφόνος και ένας παρανοϊκός, μόνο που την ιστορία την έγραφε ο Πολ και όχι ο ίδιος ή μήπως αυτό είναι μια λάθος τοποθέτηση ή μήπως τίποτα δεν ήταν αληθινό πέρα από την έμπνευση που αποφάσισε να επιστρέψει; Σας μπέρδεψε, ε ; Ένα σενάριο κάπως αμφιλεγόμενο που όμως επικλείνει στο συναίσθημα , μια αινιγματική πλοκή και μια καλλιτεχνική δυσαρμονία των ιστοριών σαν μικρά κουτιά μέσα σε άλλα μεγαλύτερα, ένα συνοθύλευμα ίδιων προσώπων σε διαφορετικές υποθέσεις που στο τέλος απογοητεύει. Ζωντανές ερμηνείες των Τζόναθαν Ρις Μέγιερς και Αντόνιο Μπαντέρας, η μουσική ενορχηστρωνόταν ισορροπημένα στις σκηνές, η πραγματικότητα των καλλιτεχνών, αυτή η έμπνευση που αποτελεί την πνοή του λογοτέχνη ήταν μια αποτύπωση στην ταινία, ήταν η απόλυτη λογιοσύνη με δυο μόνο λέξεις: «Μαυρη Πεταλούδα».

Άντζελα Υζεϊράι