Zardoz

Του Μιχάλη Κωνσταντέλλη

Προσπαθείστε να βρείτε αντίστοιχη ταινία επιστημονικής φαντασίας και δύσκολα θα βρείτε κάτι τόσο beyond όσο η ταινία του Τζον Μπούρμαν. Δυο χρόνια μετά το οσκαρικό Deliverance/1972 και με τον Σον Κόνερι σε ρόλο ανθρωποκυνηγού με ιδιαίτερη αίσθηση της μόδας το φιλμ μας πάει σ’ έναν φανταστικό κόσμο που είναι χωρισμένος ανάμεσα στους αγριανθρώπους και στους υπερ-διανοούμενους που έχουν κερδίσει την αθανασία, Οι τελευταίοι αντιμετωπίζουν μια ασθένεια κατατονίας που τους αρνείται τις απολαύσεις της ζωής.

Η ισορροπία αυτή αλλάζει όταν ο βάρβαρος Ζεντ εισβάλλει στον κόσμο αυτό διαταρράσοντας τις ισορροπίες του. Και σα να μην έφταναν αυτά, η πλοκή εξελίσσεται σε υπαρξιακό και φιλοσοφικό καζάνι στο οποίο βράζουν μαζί έννοιες όπως το τέλος του πολιτισμού, η τεχνητή νοημοσύνη, το ταξίδι στον χρόνο και οι πνευματικές ικανότητες. Η καλλιτεχνική διεύθυνση της ταινίας τα σπάει στο ντεκόρ και στα γκάτζετς και με ένα συνδυασμό επιρροών άλλοτε camp και άλλοτε τόσο κουλ που κάνουν το θεατή να ξύνεται με την πρωτοτυπία τους.

Το Zardoz αμφιταλαντεύται ανάμεσα στο εκπληκτικό και το ενοχλητικό δίχως ωστόσο να χάνει ποτέ το ενδιαφέρον και σίγουρα αποτελεί ένα από τα πιο bizarre αλλά και υποτιμημένα sci-fi που γυρίστηκαν ποτέ. Μεταφέροντας σε δυστοπικό σετ την αμπιάνς των θρύλων του Βασιλιά Αρθούρου αποτελεί ένα κάποιο τεστ μεταγενέστερων πρότζεκτ του σκηνοθέτη που πιο καθαρά και με μαζική αποδοχή, μετουσιώθηκε σε ταινίες όπως το Excalibur/1981. Ιδιαίτερο αλλά μοναδικό.