Devil in Miss Jones

Του Μιχάλη Κωνσταντέλλη

Επιστρέφουμε στην εποχή του porno chic για μια ακόμη φορά κι όχι τυχαία. Σήμερα η πορνογραφική εικόνα αποτελεί μέρος της mainstream καθημερινότητας, έχοντας απωλέσει εδώ και καιρό, τη σοκαριστική της αξία, αλλά και την καλλιτεχνική υπόσταση του ερωτικού στοιχείου, που στη δεκαετία του 1970 και ιδίως στην απαρχή του hardcore ήταν ακόμα παρούσα.

Ακριβώς αυτό συμβαίνει στην ταινία του σκηνοθέτη του Deep Throat/1972, Τζέραρντ Νταμιάνο που παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον ως εξερεύνηση της “σεξουαλικής ηθικής” παρά μοιάζει στο ύφος και το περιεχόμενο με οποιαδήποτε “τσόντα” που έχετε ποτέ δει. Κεντρικό πρόσωπο της πλοκής, η ηθοποιός Τζορτζίνα Σπέλβιν που υποδύεται μια απογοητευμένη γυναίκα που αποφασίζει να αυτοκτονήσει, αλλά δε γίνεται δεκτή στον παράδεισο εξαιτίας της απόφασης της. Θυμωμένη για αυτήν την άρνηση ζητά από έναν άγγελο να τη στείλει πίσω στη Γη ως την σωματοποίηση της επιθυμίας κι αυτό που ακολουθεί είναι μερικές πολύ τολμηρές έως παράξενες σεξουαλικές εμπειρίες (η σκηνή με το φίδι είναι πράγματι κορυφαία).

Η ταινία που έτυχε θετικών reviews από τον mainstream τύπο της εποχής ήταν η δέκατη πιο επιτυχημένη ταινία της χρονιάς στο box office συγκεντρώνοντας πάνω από $15 εκατομμύρια σε εισπράξεις. Ένα περίεργο τολμηρό μελόδραμα με υπαρξιακές προεκτάσεις και λυρικότατο soundtrack από τον Άλβιν Σούμαν έλαβε έπαινο για το αυθεντικό του σενάριο, μια κανονική υπόθεση δηλαδή, και γέννησε πολλά - πολύ κατώτερα - σίκουελ. Ψυχεδελικό σε στιγμές και απίστευτα διεγερτικό το φιλμ συχνά φλερτάρει με τον τρόμο και την παράνοια, καθιστώντας το πορνογραφικό του μέρος σχεδόν άσχετο. Ίσως η πιο έξυπνη πορνογραφική ταινία που έγινε ποτέ, είναι public domain οπότε σπεύσατε...