Στέλαν Σκάρσγκααρντ: Το ‘Nymphomaniac’, ο Τρίερ και... το χιόνι

Στην Ειρήνη Κατσαρά

Ο Στέλαν Σκάρσγκααρντ, ή αλλιώς ο ήρεμος Seligman του Nymphomaniac του Τρίερ και ο εκδικητής πατέρας Nils Dickman του Νορβηγικού ‘Kraftidioten-In order of disappearance’ του Χανς Πίτερ Μόλαντ, παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο Move it Magazine και στην υπογράφουσα στο πλαίσιο της φετινής Μπερλινάλε.

Σε μια σουίτα του Grand Hyatt μας περίμενε ο τεράστιος από κάθε άποψη και ταυτόχρονα προσιτός και άνετος Σκάρσγκαρντ –έχει φάει τον Τρίερ... με το κουτάλι, άλλωστε και όπως λένε ‘δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι’- έτοιμος να απαντήσει στις αιχμηρές ερωτήσεις χωρίς καν να του βάλουμε το... ‘μαχαίρι στο λαιμό’ σε φάση ‘Στέλαν κρατάω μαχαίρι’. Τρολάροντας ανελέητα μεταξύ σοβαρού και αστείου μέχρι που πλέον... χάσαμε και εμείς τη μπάλα, δεν αρνήθηκε να ‘καλύψει όλα μας τα κενά’ -σε ερωτήσεις, για να μην παρεξηγούμαστε.

Μιλώντας για το.... ‘In order of disappearance’

Πώς ήταν να ξανασυνεργάζεσαι με τον Hans Petter Moland, αυτή τη φορά για το ‘In order of disappearance’;

Όταν πήρα στα χέρια μου το σενάριο δεν ήξερα για τι ταινία πρόκειται, είχε στοιχεία από πολλά είδη. Είχα διαβάσει 40 σελίδες και δεν καταλάβαινα τι συμβαίνει. Συνήθως έχω μια κάποια ιδέα και ανησυχούσα λιγάκι. Αλλά ο Hans Petter (Molland) μου είπε ‘εμπιστεύσου με’ και είπα οκ. Και όταν δεις την ταινία, αντιλαμβάνεσαι ότι κατάφερε να δώσει ένα πολύ ιδιαίτερο πρόσωπο σε αυτό το περιβάλλον της ‘fictive’ Νορβηγίας και είναι εξαιρετικός ο τρόπος που διαχειρίζεται τους καλούς και τους κακούς της υπόθεσης. Είναι η τέταρτη φορά που συνεργαζόμαστε και ανήκει στην κατηγορία σκηνοθέτες-φίλοι. Είναι σα να παίζεις με τους φίλους σου και αυτό σου προσφέρει ένα ευρύτατο δημιουργικό πεδίο. Οι διάλογοι μεταξύ των πρωταγωνιστών βρίθουν από ειρωνία..

Ποια ήταν η αγαπημένη σου ατάκα;

Η αγαπημένη μου ατάκα είναι φυσικά αυτή που αφορά στο σύνδρομο της Στοκχόλμης (No spoilers!). Γενικά είναι πολύ ωραίο να γυρίζεις ταινία στο μέρος του κόσμου που έχεις ζήσει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο και συνεπώς το να κάνεις χιούμορ με τον εαυτό σου είναι πολύ ευχάριστο.

Στην ταινία ‘αποδεκατίζεις’ τους εγκληματίες. Στην πραγματικότητα έχεις έρθει ποτέ αντιμέτωπος με εγκληματίες;

Εγκληματίες; Ναι, έχω συναντήσει κανα δυο απο δω και απο κει, αλλά γενικά δεν τσακώνομαι. Δεν είμαι ‘μαχητής’, είμαι πολύ ήρεμος άνθρωπος. Θυμάμαι πως έχω τσακωθεί και έχω χτυπήσει άνθρωπο μια φορά στη ζωή μου, αλλά κατά βάση το αποφεύγω. Τσακώνομαι αρκετά στην οθόνη, αλλά καθόλου στην πραγματική μου ζωή.

Έχεις τσακωθεί ποτέ με τον Λαρς Φον Τρίερ;

Όχι. Δεν τον παίρνει... Είμαι πολύ πιο μεγαλόσωμος (γέλια).

Τί συμβουλή θα έδινες στους νέους για την αποφυγή της ενδοσχολικής βίας (bullying);

Οι γονείς μου έλεγαν ότι θα πρέπει να νιώθεις λύπηση για τον ‘τραμπούκο’. Tα παιδιά που φοβερίζουν τα υπόλοιπα το κάνουν επειδή δεν είναι αρκετά έξυπνα. Έτσι, τα έβλεπα πάντα όχι σαν ανθρώπους που έφεραν εξουσία αλλά ως άτομα που -με αυτή τη συμπεριφορά- έχαναν την εξουσία τους. Μπορεί να κατάφερναν να χτυπήσουν και να προκαλέσουν, αλλά ήταν ‘μικροί’, είχαν υποβιβαστεί ως άνθρωποι.

Ορισμένοι διάλογοι δείχνουν αυθόρμητοι.. Κατά πόσον έμεινε πιστή στο αρχικό σενάριο η ταινία;

Καθόλου.. Οι διάλογοι της ταινίας είναι πολύ μεγαλύτερης διάρκειας σε σχέση με αυτούς που υπήρχαν αρχικά στο σενάριο. Είναι πολύ δημιουργικό να δουλεύεις με τους συγκεκριμένους ανθρώπους, γιατί είσαι μπροστά στην κάμερα και δοκιμάζεις ό,τι σου κατέβει στο μυαλό. Τα καλύτερα σημεία της ταινίας δεν υπήρχαν στο σενάριο. Για την ακρίβεια, δε μπορώ καν να θυμηθώ τί υπήρχε και τί όχι.

Ο χαρακτήρας σου στην ταινία δεν εκφράζει τα συναισθήματά του. Πόσο δύσκολο είναι να υποδύεσαι ένα χαρακτήρα τόσο εσωστρεφή;

Πιστεύω ότι όσο εκφράζεσαι λιγότερο με λέξεις και περισσότερο με το πρόσωπό σου τόσο πιο όμορφο είναι. Δείχνει σαν να μην κάνεις τίποτα, όμως κάνεις τεράστια δουλειά, απλώς δε το δείχνεις. Την ίδια στιγμή όμως όλα συμβαίνουν μέσα σου, γιατί το κοινό θα πρέπει να δει στα μάτια σου εάν τρέχει κάτι ή όχι. Δεν είναι τόσο δύσκολο, όσο ενδιαφέρον. Αλλά λατρεύω να ‘παίζω’ με αυτό τον τρόπο. Και όπως είπατε είναι ένας χαρακτήρας που δεν δείχνει και δεν έχει τα εργαλεία για να δείξει τί αισθάνεται. Δεν έχει τα εργαλεία να δείξει το θρήνο του και να επικοινωνήσει και να μοιραστεί τον πόνο ούτε με την ίδια τη γυναίκα του. Και ειναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το μόνο που του έρχεται στο μυαλό είναι να σκοτώσει. Και γίνεται τόσο βίαιος διότι το μόνο που του έχει μείνει είναι η πρωτόγονη αντίδραση, η βία.

Η ταινία θυμίζει σε πολλά σημεία Ταραντίνο και Κοέν. Βρίσκεις κοινά στοιχεία και αν ναι ποια;

Φυσικά και μπορείς να πείς ότι το χιόνι θυμίζει ‘Fargo’, οι μακροσκελείς διάλογοι εκτός δράσης μεταξύ των πρωταγωνιστών που δεν δίνουν καμία ώθηση στην ιστορία θυμίζουν Ταραντίνο, υπάρχει μια γερή δόση χιούμορ και ταυτόχρονα βίας που είναι Ταραντινικό και επίσης Κοενικό, αλλά κατά βάση δεν νομίζω ότι ο Χάνς Πίτερ είναι επηρεασμένος από έναν συγκεκριμένο σκηνοθέτη.

Ορισμένοι ηθοποιοί λένε ότι όταν μια ταινία πραγματεύεται ένα 'βαρύ θέμα', υπάρχει πολύ γέλιο στα παρασκήνια. Πέρασες καλά στο γύρισμα;

Πέρασα εξαιρετικά και πραγματικά ρίξαμε πολύ γέλιο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ήταν η τέταρτη συνεργασία μου με τον Hans Petter (Moland) και ήταν πολύ όμορφη. Ωστόσο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι σαν άνθρωπος είμαι ‘εσωτερικού χώρου’ και.. τα γυρίσματα ήταν σε συνθήκες -24 έως -28 βαθμών. Σε κάποια σημεία της ταινίας, είναι εμφανές ότι δε μπορώ να κουνήσω καν τους μύες του προσώπου μου, γιατί είχε πραγματικά πολύ κρύο.. Φυσικά για τους υπόλοιπους που έπρεπε να ‘πεθάνουν’ στους -25, ήταν ακόμα χειρότερα.. γιατί όταν έχει τόσο κρύο, δε το αισθάνεσαι, δεν κρυώνεις, νιώθεις μόνο πόνο. Είναι απαίσιο.

Έπαθες χιονοφοβία μετά το ‘In order of disappearance’?

Ποτέ δε μου άρεσε το χιόνι. Μπαίνει μέσα στα παπούτσια σου και είναι χάλια.. δεν θέλω να δουλεύω, δεν έχω χειμωνιάτικα ρούχα, μένω μέσα μεταξύ Οκτωβρίου και Απριλίου. Και το καλοκαίρι τι κάνεις; Κάθομαι στη σκιά και πίνω παγωμένα ποτά...

Για το ‘Nymphomaniac’..

Υποθέτω λοιπόν ότι το Nymphomaniac ήταν η κατάλληλη ταινία για σένα.. μέσα σε ένα στούντιο, σε μια κρεβατοκάμαρα..

Εννοείται! Δύο βδομάδες μέσα στην κρεβατοκάμαρα. Αυτό είναι η δουλειά μου! Οπότε τα γυρίσματα ποιας εκ των δύο ταινιών ήταν πιο δύσκολα για σένα ; Από ‘σωματική’ άποψη το 'In order of disappearance' ήταν σίγουρα πιο δύσκολο, ωστόσο, στο 'Nymphomaniac' είχαμε πάρα πολύ μεγάλους διαλόγους..Περάσαμε δύο βδομάδες μιλώντας και...έχω να θυμάμαι πολύ χειρότερα..

Ποιο είναι το συναίσθημα όταν είσαι γυμνός στις ταινίες; Νιώθεις όμορφα, το θεωρείς δύσκολο ή ντρέπεσαι (δε νομίζω...);

Καμία σχέση.. Γεννήθηκα γυμνός και έχω μια πολύ συμφιλιωμένη σχέση με το γυμνό. Όταν ήμουν μικρό παιδί κάποιες φορές οι γονείς μου κυκλοφορούσαν γυμνοί στο σπίτι και εγώ πολύ συχνά πετάω τα ρούχα μου όταν φτάνω σπίτι. Συνεπώς πολύ δύσκολα θα 'κοκκίνιζα' επειδή χρειαζόταν να γδυθώ. Συνήθως είναι πιο δύσκολο για τις γυναίκες να ξεγυμνώνονται και είναι εκείνες που νιώθουν άβολα στο να γυρίσουν μια σέξι σκηνή μαζί σου. Και εσύ από την πλευρά σου πρέπει να κάνεις το καλύτερο δυνατό για να τους ‘δώσεις’ την ασφάλεια που έχουν ανάγκη.. Πάντως στο Nymphomaniac Vol:2 έχετε να δείτε πολύ πράμα και θα το δείτε και το δικό μου πέος.. (γέλια). Έχω επίσης... μια λίστα με τις ταινίες όπου μπορείτε να δείτε το πέος μου (γέλια).. Φαντάζομαι ότι δεν ήταν καθόλου δύσκολο ούτε για τον Τρίερ.. Δεν ξέρω.. εγώ ήμουν σε μια... κρεβατοκάμαρα. Καλύτερα να ρωτήσετε την Στέισι Μάρτιν που έκανε την πρώτη της τέτοια ταινία. Είναι ένα πολύ έξυπνο και γενναίο κορίτσι, όπως ήταν και η Έμιλι Γουάτσον στο 'Breaking the waves'. Ήταν η πρώτη της ταινία. Φυσικά ... δεν ξέρω ποια ήταν η εντύπωσή της για το πέος μου, αλλά τουλάχιστον... το χειρίστηκε πολύ καλά. (Γελια).

Με αφορμή τα όσα έγιναν στις Κάννες και στη Μπερλινάλε νομίζεις ότι θα έχουμε ένα ακόμα ' show’ από τον Λάρς φον Τρίερ στο μέλλον;

Δεν ξέρω. Ο Λαρς είναι ακόμα πληγωμένος με όσα έγιναν. Από τα ΜΜΕ τα οποία τον ήξεραν και τα οποία ο ίδιος εμπιστευόταν. Ήταν ένα κακό αστείο. Και όλοι ξέρουν ότι δεν είναι ναζιστής. Όμως, όλες οι εφημερίδες βγήκαν και είπαν ότι είναι ναζιστής την επόμενη μέρα. Και μετά οι άνανδροι του Φεστιβάλ Καννών του ζήτησαν να απολογηθεί, εκείνος το έκανε και μετά τον πέταξαν έξω ως 'persona non grata'... Μέχρι και τα παιδιά του δέχονταν εκφοβισμούς στο σχολείο.. Είναι τόσο ντροπιαστικό όλο αυτό.

Στο τέλος της συνέντευξης τον ρωτήσαμε εάν θεωρεί ότι ο Τρίερ έβαλε εσκεμμένα Rammstein στην αρχή του Nymphomaniac Vol I (επειδή και οι ίδιοι είχαν κατηγορηθεί για αντισημιτισμό και συγκεκριμένα για το video clip του κομματιού Stripped που περιείχε υλικό από την ταινία ‘Olympia’ της Λένι Ρίφενσταλ που συνεργαζόταν με τους Ναζί στην προπαγάνδα), ωστόσο ο ηθοποιός δήλωσε απλώς ότι ο σκηνοθέτης τους λατρεύει, όπως και ο ίδιος και δέχτηκε με χαρά να φωτογραφηθεί μαζί μας.

Stellan Skarsgard: ‘Nymphomaniac’, Lars and … snow

Stellan Skarsgard , aka the low-profile  ‘Seligman’  of Lars von Trier 's ‘Nymphomaniac’  and ‘avenger father’  of Hans Peter Moland’s  'Kraftidioten-In order of disappearance', gave an exclusive interview to Move it Magazine and Eirini Katsara, during this year's Berlinale.

Sitting in a comfortable Grand Hyatt suite, Skarsgard was waiting in order to answer any ‘edgy’ question of us, ‘trolling’ and making jokes about anything in a way that got us also confused about what of his sayings was real and what fiction.

Skarsgard said that his fourth collaboration with director Hans Peter Molland was great  since they had a lot of fun doing it and most of the final cut film was unscripted but it was a … really ‘painful’ job to do due to the snow conditions and the really low temperature.

He also referred to ‘Nymphomaniac’ and being naked, as well as about Lars von Trier ‘persona-non-grata’ outfit at this year’s Berlinale, saying that the director was really hurt by media calling them a ‘nazist’ as well as by the Cannes film festival.

It was a really nice experience having an interview with such a huge actor and at the end it, we also shot some great ‘selfies’  together.