63ο ΦΚΘ: "To the north" - Κριτική

Published: 13 Nov 2022, 14:44
Συντάκτης:

Σύνοψη: Βρισκόμαστε στο 1996, στα ανοιχτά της θάλασσας.

<a href="/en/nea/i-elina-psykoy-kai-ta-adespota-kormia-tis/69430">Η Ελίνα Ψύκου και τα "Αδέσποτα κορμιά" της</a>ΣΧΕΤΙΚΑΗ Ελίνα Ψύκου και τα "Αδέσποτα κορμιά" της

Κατά τη διάρκεια της βάρδιας του στο κατάστρωμα ενός υπερωκεάνιου, ο Τζόελ, ένας θρησκευόμενος ναύτης από τις Φιλιππίνες, ανακαλύπτει τον Ντουμίτρου, έναν λαθρεπιβάτη κρυμμένο ανάμεσα στα κοντέινερ. Σε περίπτωση που τον βρουν οι Ταϊβανοί διοικητές του πλοίου, ο Ντουμίτρου κινδυνεύει να πεταχτεί στη θάλασσα.

Ο Τζόελ αποφασίζει να τον προστατεύσει, σε ένδειξη της ευγνωμοσύνης του απέναντι στον Θεό. Σύντομα ξεκινάει ένα επικίνδυνο κρυφτοκυνηγητό. Όταν το πλήρωμα, οι φίλοι του, ακόμα και ο ίδιος ο Θεός τού γυρίζουν την πλάτη, ο Τζόελ αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αντιμετωπίσει μόνος του τη σκληρή του μοίρα

Άποψη: Από τον Παράδεισο στην Δύση του Γαβρά, πάμε τώρα προς τον Βορρά στην βασισμένη σε πραγματική ιστορία, ταινία του Mihai Mincan. Κοινό στοιχείο ένας λαθρεπιβάτης σε ένα πλοίο, ο οποίος απειλείται να πεταχτεί στην θάλασσα και η ανάδειξη της οδύσσειας ενός ανθρώπους δίχως πατρίδα και θεό. Στο Προς τον Βορρά τίθεται εναργέστερα αυτή η διάσταση Καλού-Κακού, ανθρωπιάς και απανθρωπιάς και εν τέλει η ηθική επιλογή και η στάση ζωής που κάποιος παίρνει μιας και το καλό ή το κακό δεν είναι ένα στοιχείο της προσωπικότητας με το οποίο γεννιέται κάποιος, όπως ο Φιλιππινέζος ναύτης της ταινίας, ή ο Ρουμάνος λαθρεπιβάτης, αλλά μια συνειδητή απόφαση ζωής που εν τέλει καθορίζει και διαμορφώνει τους ανθρώπους.

Αυτά που χωρίζουν τους δύο άντρες είναι πολλά, όμως τους ενώνει ένα: είναι άνθρωποι που κατοικούν στον ίδιο πλανήτη και παρά την διαφορετική χώρα, κουλτούρα, θρησκεία κλπ, βρίσκουν τρόπους και δρόμους για να οδηγηθούν στην αλληλοκατανόηση.

Ένα ανθρώπινο και ανθρωποκεντρικό σινεμά, που βασίζεται στο συναίσθημα και λιγότερο στα λόγια, έχοντας περιορισμένους διαλόγους και πολλές εκφράσεις που εύγλωττα αποδίδουν το νόημα.

Αρκετά ντοκιμαντερίστικη αισθητική, που μπορεί να μην προσφέρει πολλά καλλιτεχνικά-αισθητικά, κάνοντάς το από αυτή την άποψη να φαντάζει αδιάφορο-διότι μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για σινεμά, μια οπτική τέχνη, οπότε δεν μπορεί να θυσιάζεται η εικόνα για την επίτευξη της αποστολής ενός μηνύματος/νοήματος, αν θεωρήσουμε ότι πρέπει να έχει κάτι τέτοιο μια ταινία-αλλά η ντοκιμαντερίστικη οπτική αίσθηση και αντιμετώπιση της ιστορίας, σε συνδυασμό με το πολύ φυσικό παίξιμο των ηρώων, το κάνει πολύ αληθινό, που ούτως ή άλλως είναι, μιας και η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία που είχε μεταφερθεί δραματουργικά και στο ραδιόφωνο. Η εναλλαγή σιωπών και φυσικών ήχων με ηλεκτρονικής και δυναμικής μουσικής είναι πολύ εύστοχη ώστε να αποδοθεί όλη η γκάμα των συναισθημάτων των χαρακτήρων.

Ένα σινεμά έντονου ρεαλισμού, με τα καλά και τα κακά του, με την ειλικρίνεια αλλά και τις απλουστεύσεις του, με έναν σκηνοθέτη που διαχειρίζεται λίγο πρωτολειακά το υλικό του, που όμως στην καρδιά του μιλάει για έναν κόσμο που πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην αποδοχή, στην βοήθεια, στην κατανόηση ώστε να προχωρήσει ή στην άρνηση, στην απόρριψη και στο πέταμα στην θάλασσα, ώστε να βυθιστεί και αυτός μαζί.

To 63o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης διεξάγεται 3-13 Νοεμβρίου 2022. Το MOVE IT βρίσκεται εκεί όπως κάθε χρόνο και σας μεταφέρει όλα όσα συμβαίνουν. 

Τα πάντα για το φετινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στην ξεχωριστή ενότητα του MOVE IT που ανανεώνεται συνεχώς. 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos