24ο ΦΝΘ: "Σπάντον εναντίον Γαλλικής Αστυνομίας" - Κριτική

Published: 19 Mar 2022, 15:31
Συντάκτης:

Η γυναικεία υπόσταση μπαίνει ξανά μπροστά στον φακό της Ovidie, αυτή τη φορά μέσα από μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτελεί ένα best-seller αστυνομικό θρίλερ, αν δεν αφορούσε μία σοκαριστική υπόθεση βιασμού, που έλαβε χώρα το -όχι και τόσο μακρινό- 2014.

<a href="/en/festival-thessalonikis/26o-festival-ntokimanter-thessalonikis-ayxisi-rekor-se-theates/69664">26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αύξηση-ρεκόρ σε θεατές</a>ΣΧΕΤΙΚΑ26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αύξηση-ρεκόρ σε θεατές

Στην παμπ Galway στο Παρίσι, τον Απρίλιο του 2014, η Έμιλι Σπάντον συνάντησε μία ομάδα αστυνομικών που την προσκάλεσαν να της δείξουν το αρχηγείο της αστυνομίας τη νύχτα. Εκεί, όπως κατήγγειλε της ασκήθηκε βία προκειμένου να καταναλώσει ουίσκι, να κάνει στοματικό έρωτα, ενώ στη συνέχεια έπεσε και θύμα βιασμού από διαφορετικά άτομα. H Σπάντον, που παραδέχθηκε ότι ήταν πολύ μεθυσμένη, βγήκε από το κτίριο περίπου ογδόντα λεπτά αργότερα, κλαίγοντας και κρατώντας στο χέρι τα παπούτσια της. Στον αστυνομικό που συνάντησε στην είσοδο του μεγάρου δήλωσε τόσο στα γαλλικά, όσο και στα αγγλικά: «Με βίασαν».

Από το Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα Μεγάλου Μήκους, έρχεται ένα ντοκιμαντέρ από αυτά που θα παρακολουθούσαμε με κομμένη την ανάσα σε κάποια δημοφιλή πλατφόρμα ή στις μεταμεσονύχτιες προβολές αστυνομικών εκπομπών. Με οργανωμένη δομή, χρονολογική καταγραφή των γεγονότων, μαρτυρίες από όλους τους εμπλεκόμενους και φόντο την πόλη που όλοι έχουμε στο μυαλό μας με έναν πολύ πιο ρομαντικό τρόπο, η Ovidie καταφέρνει να μας βάλει στην ουσία της υπόθεσης: η κοινωνία και οι αντιλήψεις αλλάζουν, αλλά όχι πριν κάποιος πληρώσει πρώτα ένα πολύ ακριβό τίμημα.

Είναι περίεργο να βλέπεις την διαδικασία της έρευνας μερικά χρόνια πριν το #MeToo, αλλά και πριν από όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με υποθέσεις βιασμών στην Ελλάδα, κατά την τελευταία διετία. Πόσο απέχουν άραγε οι αντιλήψεις του τώρα με το τότε; Ποιες είναι οι σκέψεις μια παρέας αντρών που βλέπουν μια γυναίκα να μπαίνει με προκλητικό (γι΄αυτούς) ντύσιμο σε ένα μαγαζί και να ζητάει σφηνάκια; Τι ρόλο παίζει το οικογενειακό status μιας γυναίκας που καταγγέλει έναν βιασμό; Είναι πιο «δίκαιο» αν αυτή είναι single; Η Ovidie παραθέτει την πορεία και τα στοιχεία της έρευνας με σχόλια από  δημοσιογράφους που ασχολήθηκαν τότε με την υπόθεση, μάρτυρες και οικογενειακά πρόσωπα της καταγγέλουσας. Τα παραπάνω ερωτήματα, όμως, διατρέχουν το έργο της από την αρχή, μέχρι το τέλος.

Η Σπάντον, βασίζεται στην αγγλοσαξονική νοοτροπία της -ή ίσως και στο ένστικτο της επιβίωσης- και στρέφεται εναντίον της γαλλικής αστυνομίας, χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Στρέφεται, όμως, και εναντίον μιας κοινωνίας που για όσο σύγχρονο και αν βλέπει τον εαυτό της, έχει τις παρωχημένες αντιλήψεις βαθιά στο πετσί της.

Οι δύο Γάλλοι αστυνομικοί κρίθηκαν ένοχοι για την κατηγορία του ομαδικού βιασμού το 2019 και καταδικάστηκαν σε επταετή ποινή κάθειρξης. Έπρεπε να μεσολαβήσουν πέντε χρόνια, καθώς και videos και μηνύματα που βρέθηκαν από τη βραδιά του συμβάντος για να πιστέψουν οι αρχές την Σπάντον.

Προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, τα λόγια του γενικού εισαγγελέα του Εφετείου του Παρισιού, Philippe Courroye, είναι ό,τι πιο απλό μπορεί να πει κανείς γι΄αυτή την υπόθεση και για κάθε παρόμοια: “Η ουσία του θέματος είναι ότι η Έμιλυ Σπάντον, και οποιαδήποτε γυναίκα, μπορεί να πάει σε ένα μπαρ ντυμένη όπως επιθυμεί και μπορεί να φλερτάρει με κάποιον στις 23:00 και στη 01:00 να μην συναινεί σε σεξουαλική συνεύρεση”.

Όλες τις κριτικές και τις ανταποκρίσεις του MOVE IT από το 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, μπορείτε να τις βρείτε εδώ.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos