19ο ΦΝΘ: "Μια δεύτερη ευκαιρία" στις φυλακές Αυλώνα

Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης ασχολείται αυτόν τον καιρό με ντοκιμαντέρ και στο πλαίσιο της σειράς «Συναντήσεις με Αξιοσημείωτους Ανθρώπους», δημιουργεί ένα φιλμ για την δεύτερη ευκαιρία που δίδεται σε έναν νεαρό άνθρωπο που βρίσκεται φυλακισμένος.

Στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ο Καραμαγγιώλης μίλησε για το πώς βρέθηκε να κινηματογραφεί μέσα στις φυλακές ανηλίκων: «Βρέθηκα εκεί ως εθελοντής, όταν μου ζήτησαν τα συνεργαστώ κάποιοι άνθρωποι από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ήθελαν να βοηθήσουν τα παιδιά στις φυλακές ανηλίκων να γνωρίσουν τη σύγχρονη τέχνη και μέσω αυτής να διαχειριστούν τα προβλήματά τους. Στην αρχή γέλασα, μετά όμως μου κίνησαν την περιέργεια και έτσι βρέθηκα σε μια φυλακή, όπου μάλιστα μου είχε αρνηθεί να κάνω γυρίσματα στο J.A.C.E.. Εκεί συνάντησα τον Ρόκας, έναν τεράστιο Λιθουανό, που τον είχα ξανασυναντήσει σε ένα παλιότερο ντοκιμαντέρ που είχα κάνει για τα μαθηματικά πριν από τρία χρόνια. Τότε είχε κερδίσει ένα βραβείο από τη Μαθηματική Εταιρεία».

Ο ήρωας, όπως τον περιγράφει ο σκηνοθέτης,  είναι ένα παιδί από μια προβληματική οικογένεια στη Λιθουανία, κακός μαθητής, που του έδωσαν στη χώρα του μια βαλίτσα με ναρκωτικά και 10.000 δολάρια για να τη φέρει στην Ελλάδα. Συνελήφθη αμέσως και οδηγήθηκε στις φυλακές ανηλίκων χωρίς να ξέρει καθόλου ελληνικά. Εκεί έπρεπε να λάβει την απόφαση αν θα γίνει μέλος των κυκλωμάτων στις φυλακές ή αν θα αλλάξει ζωή. Αποφάσισε να αναζητήσει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

«Η συγκεκριμένη φυλακή ήταν η πρώτη που απέκτησε σχολείο. Ξεκίνησε εθελοντικά από έναν ιδιοκτήτη φροντιστηρίου, ο οποίος έπεισε σταδιακά το υπουργείο και τώρα η φυλακή έχει δημοτικό και γυμνάσιο με 200 περίπου μαθητές. Μέσα σε 2,5 χρόνια ο Ρόκας έμαθε ελληνικά, αποφάσισε ότι θέλει να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο, ενώ ανακάλυψε και τα κρυμμένα του ταλέντα, όπως τα μαθηματικά και το σκάκι που του αρέσει γιατί  είναι το μόνο παιχνίδι που  δεν βασίζεται στην τύχη. Αυτό το παιδί ηττήθηκε όταν μπήκε στη φυλακή, όμως η διαχείριση αυτής της ήττας του αναδιαμόρφωσε τη τη ζωή».

Σχολιάζοντας τα λόγια μιας αντιεισαγγελέως ανηλίκων η οποία σημειώνει στο ντοκιμαντέρ ότι στη φυλακή θα έπρεπε να στερείσαι μόνο την ελευθερία και όχι άλλα δικαιώματα, ο κ. Καραμαγγιώλης, επεσήμανε: «Δείχνει τόλμη και γενναιότητα, ενώ ταυτόχρονα κάνει και αυτοκριτική όταν κατηγορεί  τη φυλακή και υπογραμμίζει ότι μέσα σ’ αυτή στερείσαι σχεδόν τα πάντα». Μιλώντας για τον μεγαλύτερο φόβο του Ρόκας, ο σκηνοθέτης είπε: «Ο μεγαλύτερος φόβος του Ρόκας και όλων των παιδιών στις φυλακές ανηλίκων είναι ότι θα ξαναγυρίσουν στη φυλακή»