23ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου: "Orlando – My political autobiography" - Κριτική

Φιλόσοφος, συγγραφέας και εικαστικός επιμελητής, ο Πωλ Μπ. Πρεθιάδο είναι σήμερα ένας από τους πιο παθιασμένους και οξύνοες μελετητές των σπουδών φύλου, σώματος και σεξουαλικών πολιτικών. Ένας «διεμφυλικός άντρας, με μη δυαδικό σώμα» που χρησιμοποιεί την γραφή «για να αποσυναρμολογήσει την ταυτότητά του» και την ρευστότητα του κοινωνικού του φύλου ως μια πράξη αποστασίας από το σεξουαλικό σύστημα.

ΣΧΕΤΙΚΑ24ο FFF: Με τον "Πανικό" μας συστήθηκε η Ζιστίν Τριέ

To “Ορλάντο-Η πολιτική μου αυτοβιογραφία” είναι μια ευφάνταστη, χιουμοριστική, δυναμική, εύστροφη απόδοση του ιστορικού «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ κι ένα γράμμα που στέλνει ο Πρεθιάδο στην συγγραφέα που αισθάνεται ότι έγραψε την βιογραφία του πριν από εκείνον. Το μυθιστόρημα, που εκδόθηκε το 1928 και ακολουθεί την ιστορία ενός Βρετανού αριστοκράτη, που αλλάζει φύλο στην διάρκεια τεσσάρων αιώνων, εκσυγχρονίζεται και ο Ορλάντο, εκπρόσωπος της Βρετανικής αποικιοκρατίας, επικοινωνεί με μια εντυπωσιακή και παιχνιδιάρικη πολλαπλότητα, αρχικά προσώπων. Περισσότεροι από 20 Ορλάντο, ηλικίας 8 έως 70 ετών, διαβάζουν αποσπάσματα του βιβλίου, συστήνονται και μιλούν για τις εμπειρίες και την δική τους μεταμόρφωση, από την επαφή με την ψυχιατρική και την ορμονοθεραπεία μέχρι την βία και τις ποικίλες προκλήσεις.

Η προσέγγιση του Πρεθιάδο όχι απλά μένει αναζωογονητικά αποκεντρωμένη στην σύλληψη, μετατρέποντας την προσωπική του εμπειρία σε μια πλούσια, συλλογική προσπάθεια, σε ένα καλειδοσκόπιο εμπειριών και ιστοριών, αλλά το ενισχύει και μέσα από την εικόνα, μέσα από την δημιουργική εναλλαγή πλαισίων. Το τοπίο μεταμορφώνεται κάθε φορά, με κάθε Ορλάντο, ενώ πολλές σκηνές, όπως το μουσικό ιντερλούδιο στο γραφείο του ψυχιάτρου και το χειρουργείο, είναι πανέξυπνες και απρόσμενες, επιβεβαιώνοντας την απολαυστική φαντασία του δημιουργού.

Φυσικά, αυτή η φαντασία δεν αποκλείει μια ευθεία και αιχμηρή κοινωνική κριτική σε ότι αφορά την έμφυλη ετεροκανικότητα και το δυαδικό σύστημα, την ανεπάρκεια των δομών υποστήριξης, τα δισεπίλυτα γραφειοκρατικά και μη ζητήματα που αντιμετωπίζει διαρκώς η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα σε ότι αφορά την ταυτότητα, ενώ τα πλάνα αρχείου της ηθοποιού Κριστίν Γιόργκενσεν, της πρώτης γυναίκας στις Ηνωμένες Πολιτείες που έγινε ευρέως γνωστή για την επέμβαση αλλαγής φύλου, τιμά την τρανς κοινότητα και υπογραμμίζει την ίδια στιγμή την ηχηρή απουσία της ιστορίας των τρανς ατόμων και του ακτιβισμού τους από την ευρύτερη ιστορική μνήμη.

Αν ο Πρεθιάδο αναζητά με την επιστημονική και φιλοσοφική δουλειά του ένα αυθεντικό μη δυαδικό παράδειγμα, μέσα σε μια κοινωνία παθολογικά εμμονική με την ταυτότητα και τους διαχωρισμούς, η αβίαστη ευελιξία, η οξύνοια, ο συναισθηματικός και δημιουργικός πλούτος της ταινίας του το επιβεβαιώνουν πανηγυρικά.

Η δική του «αυτοβιογραφία» γίνεται μια υπέροχη αιτία και αφορμή για μια ταινία που δεν αφορά απλά τα τρανς άτομα και την εμπειρία τους. Είναι τα τρανς άτομα και η εμπειρία τους, και ένα φρέσκο και διασκεδαστικό, ξεχωριστό και οξυδερκές δείγμα τρανς σινεμά.

Το MOVE IT παρακολουθεί το 23ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου και σας τα γράφουμε όλα εδώ.