Aφιέρωμα: Ταξίδι για δύο άγνωστους

Στο «Βαγόνι Αριθμός 6» του Γιούχο Κουοσμάνεν («Η Πιο Ευτυχισμένη Μέρα στη Ζωή του Ολλι Μάκι») μια λιγομίλητη και ανασφαλής Φινλανδή φοιτήτρια αρχαιολογίας ταξιδεύει με το τρένο από τη Μόσχα στο Μουρμάνσκ προκειμένου να μελετήσει τα περίφημα πετρογλυφικά της πόλης. Αντί για την σχέση της, η Λάουρα καταλήγει να μοιράζεται το μικρό κουπέ με έναν δύστροπο, άξεστο Ρώσο μεταλλωρύχο, τον Λιόχα, που αγαπά το αλκοόλ και πηγαίνει στην ίδια πόλη για δουλειά.

ΣΧΕΤΙΚΑΑφιέρωμα: Σκηνοθέτες που έκαναν remake στον εαυτό τους

Δύο ξένοι που δυσκολεύονται να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο, δυο πλάσματα που αδυνατούν να εκφραστούν ενώνουν για λίγο την ευαλωτότητα και την μοναξιά τους, σε ένα ταξίδι δισταγμών, σύνδεσης και ανάγκης για ανάσα και ανθρώπινη επαφή.

Η άποψη του MOVE IT για το "Βαγόνι Αριθμός 6"

Με αφορμή το φιλμ που προβάλλεται στα σινεμά, το ΜΟVE IT MAGAZINE θυμάται ταινίες στις οποίες δύο άνθρωποι βρίσκονται για λίγο, ή πολύ,  συνομιλούν, μοιράζονται και φωτίζονται σε μια διαδρομή αυτοανακάλυψης, και ίσως έρωτα, σε ένα ταξίδι σύνδεσης με τον άλλον.

Before Sunrise

“Πιστεύω ότι αν υπάρχει κάποιο είδος Θεού δεν θα βρισκόταν σε κανέναν από τους δυο μας, ούτε σε σένα ούτε σε μένα αλλά σ’ αυτόν τον μικρό χώρο ανάμεσα. Αν υπάρχει κάποιο είδος μαγείας σε αυτόν τον κόσμο πρέπει να βρίσκεται στην προσπάθεια του να καταλάβεις κάποιον, να μοιραστείς κάτι. Το ξέρω, είναι σχεδόν απίθανο να επιτύχεις αλλά ποιος νοιάζεται αλήθεια; Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται στην προσπάθεια.» Αυτά λέει, μεταξύ άλλων, η Γαλλίδα Σελίν στον Αμερικανό Τζέσι, που γνωρίζει σε ένα τρένο με προορισμό την Βουδαπέστη στο μακρινό 1995. Αφού ενθουσιάζονται και συζητούν ασταμάτητα για τα πάντα, περνούν μια νύχτα περιπλάνησης στην πόλη της Βιέννης, σφραγίζοντας με βαρυσήμαντες κουβέντες και λυσσαλέα ζέση για τον άλλον μια συνάντηση από αυτές που μένουν αξέχαστες, για όλους τους σωστούς λόγους. Το απλό, ρευστό, νεανικό boy-meets-girl πρώτο μέρος της τριλογίας του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ είναι ένας ρομαντικός ύμνος που μας κάνει να νοσταλγούμε ένα βαθιά υποσχόμενο, γεμάτο, περιπετειώδες αύριο.

303

Η φοιτήτρια βιολογίας Γιουλ ξεκινά από το Βερολίνο με ένα παλιό τροχόσπιτο 303, με προορισμό την Πορτογαλία και το αγόρι της Άλεξ, στον οποίο έχει να πει κάτι σημαντικό. Λίγο έξω από την πόλη, συναντά και παίρνει μαζί της τον Γιαν, έναν φοιτητή πολιτικών επιστημών, που θέλει να φτάσει στην Ισπανία αναζητώντας τον βιολογικό του πατέρα. Αν και έντονες, οι συζητήσεις τους επί παντός επιστητού γεμίζουν την διαδρομή και εκφράζουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τους φόβους τους. Δυο νέοι που κουβαλούν τις δικές τους «αποσκευές» προσπαθούν να μην ερωτευτούν, στο νεανικό road movie του Χανς Βαϊνγκαντνερ, ο ρεαλισμός και η απλότητα του οποίου γλυκαίνουν τα μέσα μας.

Drive My Car

Η ταινία του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, που κέρδισε φέτος τις εντυπώσεις και σάρωσε τα βραβεία, κερδίζοντας μεταξύ άλλων το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, δεν είναι μια τυπική ταινία δρόμου ή ταξιδιού. Είναι μάλλον πολλά πέρα από αυτό. Ο Γιουσούκε Καφούκου, θεατρικός ηθοποιός και σκηνοθέτης, μετά την αιφνίδια απώλεια της συζύγου του, ταξιδεύει στη Χιροσίμα για σκηνοθετήσει τον «Θείο Βάνια» του Τσέχωφ, αποδεχόμενος την πρόταση ενός σημαντικού φεστιβάλ. Η σιωπηλή και απρόσιτη Μισάκι αναλαμβάνει τον ρόλο της σοφέρ του και με το κόκκινο αυτοκίνητό του περιδιαβαίνουν την πόλη, σε μια συνύπαρξη που ταξιδεύει στις διαδρομές του πόνου και της απώλειας, σε αυτά που έφυγαν και δεν θα ξαναρθούν, σε αυτά που μας στοιχειώνουν, σε θαμμένα συναισθήματα και πανανθρώπινες αλήθειες. Το ταξίδι των δύο πρωταγωνιστών, σε μια ζωή που συνεχίζεται αδυσώπητα και χωρίς σταματημό, μπλέκει βαθύτερα νοήματα και η συνάντησή τους τους φέρνει πιο κοντά στην δική τους προσωπική αλήθεια και συνειδητοποίηση, ενώ φοντάρει επάνω σε σημαντικές αναρωτήσεις σχετικά με τον ρόλο της τέχνης στην κατανόηση της ανθρώπινης φύσης.

Copenhagen

Αφού ταξιδεύει για εβδομάδες στην Ευρώπη, ο θυμωμένος με τη ζωή William φτάνει στον τελικό προορισμό του, την Κοπεγχάγη, αναζητώντας τον πατρικό παππού του που δεν γνώρισε ποτέ. Μαζί με όλα του τα θέματα, κουβαλά ένα γράμμα με την υποτιθέμενή του διεύθυνση, το οποίο φυσικά δεν μπορεί να διαβάσει. Σ’ αυτό τον βοηθά με μεγάλη προθυμία η Effy, μια έφηβη σερβιτόρα που γνωρίζει σε ένα καφέ και αποφασίζει να τον βοηθήσει στην διαδρομή του. Υπέροχα πλάνα της πόλης συνοδεύουν μια ιδιαίτερη και προκλητική συνύπαρξη επάνω σε δυο ποδήλατα, σε μια ιστορία που δεν φοβάται να τολμήσει και αναμετράται με την δυσκολία της, γνωρίζοντας πως η ζωή είναι χαώδης, δύσβατη και απαιτητική και οι περισσότεροι από μας χαμένοι στη ροή και τα χάλια της. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να προσπαθούμε, όσο κι αν συνειδητοποιούμε ότι ο μόνος που τελικά μπορεί να μας σώσει είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.