10 ερμηνείες που άξιζαν το Οσκαρ τους!

Ο «διχασμός» στα βραβεία Οσκαρ όπως και σε κάθε βραβείο που «αποτιμά» οποιαδήποτε Τέχνη, είναι μεγάλος. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις τα 20 τελευταία χρόνια (με αυτά σχολούμαστε στο άρθρο) που σηκώνεις τα χέρια ψηλά! Και βέβαια εννοούμε τη νίκη της Γκουίνεθ Πάλτροου για το "Ερωτευμένος Σέξπιρ" ή του Ρομπέρτο Μπενίνι για το "Η ζωή είναι ωραία". Ή την υπερεκτιμημένη Σάντρα Μπούλοκ στο "The Blind Side".
Για όλους εσάς που «μισείτε» τα Οσκαρ, θυμηθήκαμε 10 βραβευμένες ερμηνείες στα Οσκαρ τα 20 τελευταία χρόνια, στις οποίες δεν γινόταν να υπάρξει αντίλογος. Διαλέξαμε αυτές, γιατί εκτός από την υποκριτική τους αξία, έδειξε πως τα μέλη της Ακαδημίας αν θέλουν να τολμήσουν, τα καταφέρνουν μια χαρά. Καμία δεν ανήκει σε «κοινωνική ταινία με happy end», ορισμένοι χαρακτήρες είναι απλά διαβολικοί! Ξεκινάμε (κάντε κλικ στον τίτλο για να δείτε χαρακτηριστικές σκηνές από τις ταινίες).

► 2007 Nτάνιελ Ντέι Λιούις "There Will Be Blood"

Ο πατέρας όλων των καπιταλιστικών δεινών είναι απλά ο Ντάνιελ Πλέινβιου, του Ντέι Λιούς. Από την αρχική σεκάνς που σέρνεται για μίλια, μέχρι το… μπόουλινγκ στο φινάλε, η ερμηνεία αυτή πρέπει να τη βλέπει όποιος θέλει να γίνει ηθοποιός. Και μετά, να αλλάζει γνώμη!

► 1996 Φράνσες Μακ Ντόρμαντ "Fargo"

Η Μαρτζ Γκούντερσον δεν μοιάζει με καμία άλλη αστυνομικό. Ούτε τότε, ούτε τώρα. Έγκυος αλλά αποφασιστική, λες και γεννήθηκε στην Μινεσότα, αστεία χωρίς να προσπαθεί να είναι, χάρις βέβαια στο μόνιμο χιούμορ των Κοέν. Ποτέ δεν είναι κακό να κοιμάσαι με τον σκηνοθέτη…

► 1999 Xίλαρι Σουάνκ "Boys Don’t Cry"

Σκεφτείτε ποια άλλη ηθοποιός θα έλεγε όχι μόνο «ναι» σε τέτοιο ρόλο, αλλά θα έλεγε «ναι» σε κάθε μία από τις σκηνές που είδαμε. Πόσες σκεφτήκατε;

► 2003  Σαρλίζ Θέρον, "Monster"

H Aκαδημία πάντα λατρεύει τις «μεταμορφώσεις», να βλέπει τον ηθοποιό να υποφέρει για την Τέχνη του. Ξαναβλέποντας την ταινία, 12 χρόνια μετά, και μετά τον αρχικό εντυπωσιαμό, δεν μπορεί παρά να μην παραδεχτείς μια πραγματική ερμηνεία. Θέλει προσπάθεια να γίνει αχώνευτη η Σαρλίζ.

► 2007  Mαριόν Κοτιγιάρ "Ζωή σαν τριαντάφυλλο"

Αβανταδόρικος όσον δεν πάει ρόλος, άλλο τόσο δύσκολος. Η Μαριόν για τους κακεντρεχείς, κρύφτηκε πίσω από το μακιγιάζ. Παραμένουν κακεντρεχείς και η ερμηνεία αξεπέραστη.

► 2008 Kέιτ Γουίνσλετ "Τhe Reader"  

Ακόμα ένας ρόλος «αχώνευτης». Η Κέιτ είναι από τις λίγες που… πετάει τα ρούχα έχοντας σοβαρό λόγο, όχι βέβαια πως χρειάζονται για εμάς. Ότι και να έκανε ο χαρακτήρας της, εμείς φωνάζαμε από την αρχή έως το τέλος «αθώα»!

► 1996 Tζέφρεϊ Ρας "Shine"

Για αυτή την ερμηνεία, στον πρώτο ουσιαστικά πρωταγωνιστικό του ρόλο (it’s a mystery), κέρδισε Oscar, BAFTA, Golden Globe, SAG Award και Critics' Choice Award. Ουδείς έκανε λάθος στην επιλογή!

► 2007  Nτένζελ Γουάσιγκτον " Training Day"

Μπορεί στην αληθινή ζωή να μην υποστηρίξουμε ποτέ έναν «βρώμικο» μπάτσο, στο σινεμά είμαστε σχεδόν πάντα μαζί τους. Και να παίζουν τόσο badass όσο ο Ντένζελ…

► 2008   Χιθ Λέτζερ "The Dark Knight"

Ο θάνατος του «φόρτισε» την ερμηνεία του, αλλά μετά από 155 θεάσεις, δυσκολευόμαστε να βρούμε καλύτερη ερμηνεία από αυτή, μίλια μακριά από κάθε είδους κλισέ, πραγματικά αναρχική. Λάθος το Οσκαρ β’ ρόλου, έπρεπε να πάρει και αυτό του Πρώτου.

► 2009  Kριστόφ Βoλτζ "Inglourious Basterds

Η συμμορία του Μπραντ Πιτ ήταν οι Basterds, αλλά ο Χανς Λάντα ένας μπάσταρδος! Μόνο ο Ταραντίνο θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα τόσο απειλητικό και τόσο αστείο την ίδια στιγμή.