Η μαγεία στα close-ups του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Με την ευκαιρία σχεδόν ενός αιώνα από τη γέννηση του Ingmar Bergman είναι ευκαιρία να επισκεφτεί κανείς ξανά το έργο του μεγάλου σκηνοθέτη.
Ακόμα και με μια γρήγορη ματιά στη φιλμογραφία του Σουηδού σκηνοθέτη, η αγάπη του για τη χρήση κοντινών πλάνων ξεχωρίζει.
Ο ίδιος είχε δηλώσει πως το μεγαλύτεο δώρο του κινηματογράφου ήταν η δυνατότητα να εστιάσει κανείς τόσο πολύ στο πρόσωπο ενός χαρακτήρα και πραγματικά, συχνά κανείς παρατηρώντας τα πλάνα του Bergman έχει την αίσθηση πως δεν κοιτά απλά τα μάτια του ήρωα αλλά μπορεί να δει ακόμα και μες στην ψυχή του.
Συχνά το πολύ κοντινό πλάνο έχει “κατηγορηθεί” ως τηλεοπτικό, με την πρόφαση πως στη μεγάλη οθόνη ταιριάζουν περισσότερο τα μακρινά πλάνα εντυπωσιακών τοποθεσιών, ωστόσο ο Bergman με την δεξιοτεχνική κινηματογράφηση του ανθρώπινου προσώπου αποδυκνύει περίτρανα πως το κοντινό έχει θέση, και μάλιστα περίοπτη, στην τέχνη του κινηματογράφου.
Μυρτώ Νίκα
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων