«Ο ναζισμός από την σκοπιά των νικητών και των ηττημένων». Αφιέρωμα στην Ταινιοθήκη

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος και το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού διοργανώνουν το  τριήμερο (8-10/10/18) κινηματογραφικό αφιέρωμα «Ο ναζισμός από την σκοπιά των νικητών και των ηττημένων», στο πλαίσιο των  εκδηλώσεων «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα ελεύθερη».

ΣΧΕΤΙΚΑΑστυγραφίες στην Οθόνη από την Εθνική Πινακοθήκη και την Ταινιοθήκη

Το κινηματογραφικό αφιέρωμα  πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Goethe-Institut Athen και με συνεργάτη προγράμματος τη Roche Films και εντάσσεται στο πλαίσιο των φετινών εκδηλώσεων  «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα ελεύθερη».

Η είσοδος στις προβολές και τη συζήτηση είναι ελεύθερη.

Οι πέντε ταινίες του φετινού αφιερώματος παρουσιάζουν τη ματιά τόσο των νικητών όσο και των ηττημένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου απέναντι στην άνοδο και την καταστροφική πορεία του ναζισμού και στο «τραύμα» των γεγονότων της περιόδου 1939-1945. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον μεταπολεμικό γερμανικό κινηματογράφο και στη διαχείριση του «άβολου» ναζιστικού παρελθόντος της Γερμανίας.

Θα προβληθούν  τρεις ταινίες μυθοπλασίας (από Γερμανία, Ανατολική Γερμανία και Δυτική Γερμανία) και δύο ντοκιμαντέρ (από ΕΣΣΔ και Γαλλία).

Ανάμεσά τους και η ταινία-σταθμός Αληθινός φασισμός (1965) του κορυφαίου Ρώσου δημιουργού Μιχαήλ Ρομ με εικόνες επιλεγμένες από έναν τεράστιο όγκο οπτικού υλικού του Τρίτου Ράιχ που αναδεικνύει, κατά τρόπο σοκαριστικό, τους μηχανισμούς της ναζιστικής προπαγάνδας.

Η ταινία Οι δολοφόνοι είναι ανάμεσά μας (1946)  του Βόλφγκανγκ Στάουντε, που προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα,  είναι η πρώτη γερμανική ταινία που γυρίστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πρώτη κινηματογραφική  εμφάνιση της Χίλντεγκαρντ Κνεφ,  ενώ το αντιπολεμικό δράμα Αστέρια (1959) του Κόνραντ Βολφ από την Ανατολική Γερμανία, είναι η πρώτη ταινία του παγκόσμιου κινηματογράφου που αναφέρεται στο ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων (στην ελληνική κινηματογραφία έπρεπε να περιμένουμε μέχρι την δεκαετία του ’60 για να δούμε μια ταινία που καταπιάνεται με το θέμα, την Προδοσία του Κώστα Μανουσάκη).

Μια άγνωστη για πολλούς πτυχή της ανόδου του ναζισμού στην Γερμανία θίγει το πρόσφατης παραγωγής γαλλικό ντοκιμαντέρ Η ζωή μου στην χιτλερική Γερμανία (2018) του Ζερόμ Πριέρ, καθώς δίνει το λόγο στους Γερμανούς που εγκατέλειψαν την χώρα τους όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία:  Εβραίοι, αλλά και Προτεστάντες, Καθολικοί, άθεοι, αντιφρονούντες, αντιστασιακοί κάθε είδους. Το ντοκιμαντέρ προβάλλεται σε πανελλαδική πρεμιέρα.

Τέλος, η Γέφυρα (1959) του Μπέρνχαρντ Βίκι από τη Δυτική Γερμανία, που προβάλλει ωμά την σκληρότητα και τον παραλογισμό του πολέμου, θεωρείται η πιο σημαντική ταινία της περιόδου –είναι μάλιστα η πρώτη μεταπολεμική ταινία από τη Γερμανία που έλαβε παγκόσμια διανομή. Το φιλμ περιγράφει την ιστορία επτά μαθητών που στρατολογούνται από τη Βέρμαχτ.

Την τελευταία ημέρα του αφιερώματος (Τετάρτη 10 Οκτωβρίου, 8 μ.μ.) θα γίνει συζήτηση στρογγυλής τράπεζας με θέμα «Ναζισμός και φασισμός στον μεταπολεμικό ευρωπαϊκό κινηματογράφο». Συμμετέχουν: Μαρία Κομνηνού (Καθηγήτρια-Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πρόεδρος ΔΣ-Ταινιοθήκη της Ελλάδος), Έλλη Λεμονίδου, (Επίκουρη Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Πατρών) και Μάριος Παπαγεωργίου (σκηνοθέτης–κριτικός κινηματογράφου).

Περισσότερες πληροφορίες για τις ταινίες και το αναλυτικό πρόγραμμα, εδώ.