Νύχτες Πρεμιέρας 2023: "Goodbye Dragon Inn" - Κριτική

Σύνοψη: Κατά την ύστατη νύχτα της λειτουργίας του, ένα ιστορικό σινεμά στην Ταϊπέι προβάλλει το θρυλικό φιλμ πολεμικών τεχνών «Dragon Inn», πηγή νοσταλγίας για τους λιγοστούς θεατές και τους εργαζόμενους που βρίσκονται εκεί για την αποχαιρετιστήρια βάρδιά τους.

ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας προβάλουν τον Νονό ΙΙ ψηφιακά αποκατεστημένο

Η αφόρητη υγρασία πυκνώνει την ατμόσφαιρα γύρω από την αίθουσα. Η δέσμη του προτζέκτορα φέρνει στο φως απρόσκλητους επισκέπτες. Τα φαντάσματα του κινηματογραφικού παρελθόντος συναντιούνται για μια τελευταία βραδιά μπροστά και πίσω απ' την οθόνη.

Γνώμη:  Υπάρχουν ορισμένες ταινίες που για να τις βιώσεις πρέπει οπωσδήποτε να τις δεις στη μεγάλη οθόνη. Μία τέτοια περίπτωση είναι το “Αντίο, Dragon Inn” του Μαλαισιανού Τσάι Μινγκ Λιάνγκ, ο ταιριαστός αποχαιρετισμός που επέλεξαν οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας στον κινηματογράφο Ιντεάλ, ο οποίος θα κλείσει οριστικά στο τέλος της φετινής χρονιάς.

Με τη συναισθηματική φόρτιση να εξακολουθεί να είναι μεγάλη, μετά την προβολή της Κυριακής, θα επιχειρήσω μία όσο γίνεται ψύχραιμη αποτίμηση της ταινίας.

Το “Αντίο, Dragon Inn” είναι μία ξεκάθαρα art house δημιουργία, ένα φιλμ που στηρίζεται κυρίως στη δύναμη της εικόνας και της ατμόσφαιρας και όχι στην πλοκή. Ουσιαστικά, παρακολουθούμε εκτεταμένες σεκάνς σε στατικά πλάνα σπουδαίας ομορφιάς, που διαδραματίζονται την τελευταία ημέρα λειτουργίας ενός κινηματογράφου.

Βλέπουμε τους ελάχιστους θεατές, την ταμία και επιστάτη του σινεμά και τον υπεύθυνο προβολής. Οι διάλογοι είναι ελάχιστοι. Η ταινία είναι σχεδόν βουβή, πράγμα που σίγουρα μπορεί να οδηγήσει πολλούς στο να πάρουν έναν μικρό ή και μεγάλο υπνάκο (δεν κρίνουμε, γιατί το πάθαμε!). Εάν τη δει κανείς στο σπίτι, δύσκολα θα αντισταθεί να κοιτάξει το κινητό του ή να πάει τουαλέτα χωρίς να πατήσει pause.

Όμως, ο χώρος της αίθουσας έχει αυτή ακριβώς τη μαγεία: αφήνεις το κινητό σου στην άκρη και μαζί με άλλους, βουβούς θεατές, βιώνετε μαζί αυτά που βλέπετε στην οθόνη. Το αν αυτό που παίζεται θα αρέσει σε κάποιους και σε άλλους όχι είναι δευτερεύον.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι για μιάμιση ώρα, είστε εκεί, μαζί και παράλληλα μόνοι. Και μετά θα βγείτε έξω, πιθανόν να πετύχετε και κάποιον γνωστό ή φίλο και θα αποφασίσετε να πάτε για ένα ποτό για να μιλήσετε γι’ αυτό που είδατε.

Αυτό γινόταν κάθε χρόνο στην πίσω έξοδο του Ιντεάλ, ειδικά μετά από τις προβολές των Νυχτών Πρεμιέρας.

Κι αυτό δεν θα ξανασυμβεί γιατί προφανώς η πολιτεία θεωρεί ότι είναι κάτι δεν χρειαζόμαστε, ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα ακόμα ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας. Το Ιντεάλ θα μας λείψει σε βαθμό που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα.

Γι’ αυτό, αξίζει ένα τεράστιο ευχαριστώ για όσες στιγμές μας χάρισε. Και το ευχαριστώ αυτό ήρθε με αυτή την τόσο σημαδιακή προβολή. Οι Νύχτες Πρεμιέρας, το κέντρο της Αθήνας και οι ζωές των κινηματογραφόφιλων δεν θα είναι ποτέ οι ίδιες. Αντίο, λοιπόν, Ιντεάλ!

To ΜΟVE IT καλύπτει τις Νύχτες Πρεμιέρας για 14η χρονιά και καταγράφει όλα όσα συμβαίνουν εδώ.