Σύνοψη: Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία της εξαφάνισης τριών φαροφυλάκων, στο νησί του φάρου Flannan της Σκωτίας, το 1990. Οι τρεις άνδρες χάθηκαν για πάντα μυστηριωδώς, αφήνοντας πίσω τους το τραπέζι στρωμένο για δείπνο, μια αναποδογυρισμένη καρέκλα και τις πόρτες κλειδωμένες, αλλά κανένα απολύτως άλλο ίχνος ή στοιχείο. Επιβεβαιωμένη απάντηση στο μυστήριο δεν δόθηκε ποτέ και κατά καιρούς έχουν ακουστεί κάθε λογής θεωρίες, από κάποιο τεράστιο κύμα που τους παρέσυρε, μέχρι την απαγωγή τους από εξωγήινους, για το τι μπορεί να συνέβη.  

Άποψη: Οι διάλογοι ανάμεσα στους τρεις μουντούς, λιγομίλητους ήρωες της ταινίας είναι ελάχιστοι, κάτι που με επιτυχία τονίζει την αίσθηση απομόνωσης τους, σε ένα ξεχασμένο από τον κόσμο μέρος, που σταδιακά φαίνεται να τους απεγκλωβίζει από τις αναστολές του πολιτισμού και να αποκαλύπτει πτυχές του εαυτό τους που δεν γνώριζαν ότι είχαν.

Στο ίδιο πλαίσιο, ο Δανός σκηνοθέτης, πιστός στη μοντέρνα σκανδιναβική παράδοση της λιτότητας των εκφραστικών μέσων, δεν κάνει αλόγιστη χρήση οπτικών ή ηχητικών εφέ, πράγμα σπάνιο για ταινία του είδους, αφού είναι πλέον ό,τι πιο σύνηθες στα θρίλερ τα σκηνοθετικά τερτίπια που προσπαθούν να δημιουργήσουν σασπένς από το τίποτα. Αποφεύγει λοιπόν ο Kristoffer Nyholm κάθε σκηνοθετική ή φωτογραφική υπερβολή, αφήνοντας την ιστορία του να εξελιχθεί αβοήθητη και εγκαταλελειμμένη όπως και οι ήρωές του, στο ερημωμένο, αφιλόξενο νησί. Με την κάμερα στο χέρι να κινείται συνεχώς, ακόμη και όταν η πλοκή δεν το υπαγορεύει – και συνήθως δεν το υπαγορεύει - και φόντο το ομιχλώδες, τραχύ φυσικό τοπίο της Σκωτίας, καταφέρνει σε κάποιες, λίγες δυστυχώς, στιγμές, όντως να χτίσει συναισθηματική ένταση και σασπένς, με τα πιο απλά υλικά.

Ωστόσο σε γενικές γραμμές το φιλμ κυλά αναίμακτα έως αδιάφορα, πράγμα απογοητευτικό για μια ταινία που θα μπορούσε να ακολουθήσει οποιαδήποτε κατεύθυνση και με καμβά ένα πραγματικό μυστήριο σε ένα ατμοσφαιρικό φυσικό τοπίο αλλά και ένα εξυπνότερο, πιο σφιχτοδεμένο σενάριο να οδηγήσει σε ένα πιο ολοκληρωμένο, σαφώς πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Και μπορεί οι ικανοποιητικές ερμηνείες ενός καλοδιαλεγμένου καστ και η περιοδικά ταιριαστή αίσθηση ψυχρότητας που δίνει η αποστασιοποιημένη ματιά του σκηνοθέτη στις σκηνές βίας, να αποτελούσαν καλή πρώτη ύλη για ένα συναρπαστικό, τουλάχιστον στην πρώτη θέασή του ψυχολογικό θρίλερ, ωστόσο στο σύνολό της η ταινία, δεν καταφέρνει ούτε κατά διάνοια να εμπνεύσει τον φόβο, την αγωνία, ή έστω το ενδιαφέρον, που θα ήθελε. Παραμένει έτσι ένα έργο αναποφάσιστο, που δε μπορεί να βασιστεί στην πλοκή του, καθώς δεν είναι τόσο περίπλοκη, αλλά ούτε στους ήρωες του, καθώς δεν είναι τόσο ανεπτυγμένοι.  Βολοδέρνει έτσι μετέωρη, ανάμεσα στα δύο, με είτε προβλέψιμες είτε αδιάφορες ανατροπές και απλοϊκούς διαλόγους, να υπονομεύουν την κάθε της κίνηση.

Αποτελεί τελικά το The Vanishing, απόδειξη του ότι μερικά μυστήρια, είναι απείρως πιο γοητευτικά όταν μένουν ανεξήγητα. Ή  ίσως από την άλλη, αν οι δημιουργοί είχαν υιοθετήσει τη θεωρία της εξωγήινης απαγωγής, να πετύχαιναν κάτι περισσότερο.

Δωροθέα Ανδρικάκη

Πρώτη δημοσίευση: 21 Φεβ. 2019, 16:10
Ενημέρωση: 28 Φεβ. 2019, 06:45
Τίτλος:
The vanishing (Ο φαροφύλακας)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
101
Εταιρία διανομής: 
Release: 
21 Φεβρουαρίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos