Σύνοψη: Η ιστορία ξεκινά όταν επτά φίλοι αποφασίζουν να μοιραστούν μεταξύ τους όλες τις κλήσεις και όλα τα μηνύματα που λαμβάνουν στα κινητά τους. Προκαλώντας ο ένας τον άλλο σε ένα μπαράζ αποκαλύψεων, άλλοτε με προκλητικό, άλλοτε με απολογητικό και άλλοτε με χιουμοριστικό ύφος, φέρνουν τα πάνω κάτω στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά και στις μέχρι πρότινος γνώριμες ισορροπίες στις ζωές τους. Θα μπορέσουν, άραγε, να ζήσουν με όλα αυτά τα συγκλονιστικά, πιπεράτα μυστικά που αποκαλύπτονται;
Άποψη: Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο της ιταλικής ντραμεντί "Perfetti sconosciuti", την οποία αντέγραψε ο Θοδωρής Αθερίδης και την οποία προσάρμοσε στις "απαιτήσεις" της ελληνικής κοινωνικής ενστρωμάτωσης με ελάχιστες εύστοχες (όπως μαθαίνω, διότι δεν έχω δει το ιταλικό φιλμ) πινελιές.
Συγκεντρώνει μια ομάδα ηθοποιών που μοιάζουν αρκετά με παρέα -αυτό καταγράφεται στα υπέρ-, αν και δεν εντυπωσιάζει κάποιος από αυτούς στην διαχείριση ειδικά των σκηνών υψηλής τραγικής έντασης.
Ο διακριτικός, σχεδόν σεμνός τρόπος με τον οποίο ο Αθερίδης αντιμετωπίζει σκηνοθετικά το εγχείρημα επίσης κουμπώνει μάλλον αρμονικά σε αρκετά σημεία, δείχνει όμως παράλληλα και μια αδυναμία να ρισκάρει, να αφήσει το προσωπικό του στίγμα, ενώ και το τέλος που επιλέγει είναι αναμενόμενα safe, διότι έχουμε και την εμπορική πορεία της ταινίας να αναλογιστούμε.
Όλη όμως αυτή η προσέγγιση φανερώνει μεν έναν έξυπνο άνθρωπο που κατάλαβε ότι εξ'αιτίας του, η μεγαλύτερη πλειοψηφία των θεατών που θα δουν το φιλμ, θα έχουν την ευκαιρία να ευχαριστηθούν τους έξυπνους (στην πλειοψηφία τους) διάλογους που διαφορετικά πολύ πιθανά θα αγνοούσαν διότι δεν θα γνώριζαν για την ορίτζιναλ ιταλική προσπάθεια, αλλά δεν φανερώνει σε καμία περίπτωση έναν αυτόφωτο δημιουργό.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων