Σύνοψη: Η πραγματική ιστορία της ληστείας στην Kreditbanken της Στοκχόλμης το 1973 και της ομηρίας που οδήγησε στη δημιουργία του όρου “Σύνδρομο της Στοκχόλμης” είναι το υλικό στο οποίο βασίζεται το “Stockholm” του Καναδού Ρόμπερτ Μπουντρό, ο οποίος συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον Ήθαν Χοκ μετά το «Born to be blue».

Άποψη: Ο όρος “Σύνδρομο της Στοκχόλμης” είναι πλέον τόσο διαδεδομένος που πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται για επίσημη ψυχιατρική διάγνωση, η οποία αποδίδεται σε θύματα ομηρίας, τα οποία εκφράζουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους. Η ακραία έκφανση αυτού του φαινομένου είναι όταν τα θύματα φτάνουν στο σημείο να ταυτίζονται με τους θύτες και να δικαιολογούν τις πράξεις τους. Παρότι η επιστημονική κοινότητα δεν τον αναγνωρίζει ως επίσημο, είναι πολλές οι περιπτώσεις που τα συμπτώματά του παρατηρήθηκαν σε θύματα απαγωγής ή ομηρίας, μετά την πρώτη εμφάνιση του όρου πίσω στο 1973, με αφορμή τη συμπεριφορά των ομήρων της ληστείας που επιχείρησε ένας δραπέτης φυλακής στη μεγαλύτερη τράπεζα της Στοκχόλμης.

Η ταινία που παίρνει το όνομά της από την ηλιόλουστη - κατά την εξέλιξη των γεγονότων τα οποία πραγματεύεται - πρωτεύουσα της Σουηδίας, μπαίνει κατευθείαν στο ψητό! Κοινώς, δεν περνάνε ούτε πέντε λεπτά πριν μας δείξει τον Lars Nystrom, κοινώς τον  Ήθαν Χοκ ντυμένο σαν να βγήκε από τα γυρίσματα του Easy Rider, με περούκα, μουστάκι και φαβορίτες, να εισβάλει στην τράπεζα και να δημιουργεί χάος πριν καταλήξει να κρατήσει τρεις ομήρους, ανάμεσα στους οποίους και η ταμίας Bianca (Νούμι Ραπάς) και να αρχίσει τις σχεδόν τραγελαφικές διαπραγματεύσεις του με τον αρχηγό της αστυνομίας, αλλά και με τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό της Σουηδίας, Ούλωφ Πάλμε!

Στις πέντε μέρες που θα ακολουθήσουν μέχρι την έκβαση της ομηρίας, ο Ρόμπερτ Μπούντρου, ο οποίος έγραψε και το σενάριο της ταινίας βασισμένος στο άρθρο “The Bank Drama" που δημοσιεύτηκε στο The New Yorker το 1974, στήνει ένα παιχνίδι γάτας-ποντικιού ανάμεσα στον Lars και τους αστυνομικούς και παράλληλα χτίζει την σχέση τρυφερότητας που αναπτύσσεται ανάμεσα σε αυτόν και την Bianca.

Παρά την γενικότερα ανάλαφρη ατμόσφαιρα του όλου εγχειρήματος, τα τρελά κέφια του Ήθαν Χοκ και την ικανοποιητική χημεία του με την διεκπεραιωτική Ραπάς, το “Stockholm” δεν καταφέρνει να σε κάνει να ενδιαφερθείς - παρά μόνο επιφανειακά - για τα όσα εξωφρενικά κι όμως αληθινά διαδραματίζονται στην ιδανική, κατά τα άλλα, διάρκειά του (1 ώρα και 30 λεπτά).

Η 70s αισθητική του μπορεί να είναι προσεγμένη και ο ρυθμός να κρατιέται αμείωτος, αλλά οι χαρακτήρες είναι μονοδιάστατοι και το όποιο σχόλιο προσπαθεί να κάνει το σενάριο για την αντικαθεστωτική ή επαναστατική στάση των ηρώων της αναλώνεται σε… τραγούδια του Bob Dylan! Είναι βέβαια πιο ενδιαφέρουσα από το μέσο όρο ταινιών που βγαίνουν αυτή την εποχή στα θερινά σινεμά και κρατάει όσο πρέπει για να πιείς δυο μπύρες και να φας κι ένα ποπ-κορν, αλλά, αφού τελειώσει, μάλλον θα την έχεις ξεχάσει πριν προλάβεις να πεις στην παρέα σου “πού πάμε τώρα;”

Πρώτη δημοσίευση: 18 Ιουλίου 2019, 09:25
Ενημέρωση: 25 Ιουλίου 2019, 11:15
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Stockholm (Η ληστεία της Στοκχόλμης)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
92
Εταιρία διανομής: 
Release: 
18 Ιουλίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos