Σύνοψη: Ο Brady Blackburn είναι ένας νεαρός καουμπόι, που ζει στην Νότια Ντακότα μαζί με την αδερφή του που έχει σύνδρομο Asperger, την Lilly, και τον πατέρα τους, τον Wayne. Το μεγάλο του πάθος είναι το ροντέο στο οποίο συμμετέχει με μεγάλη επιτυχία. Όταν όμως χτυπήσει σοβαρά μετά από μία πτώση, έρχεται αντιμέτωπος με την πιθανότητα να μην συνεχίσει να ακολουθεί το όνειρό του.

Άποψη: Η νέα ταινία της κινεζικής καταγωγής αμερικανίδας σκηνοθέτριας Chloe Zhao, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο περσινό Φεστιβάλ των Καννών στα πλαίσια του Director’s Fortnight, ενώ στις Νύχτες Πρεμιέρας 2017, που έκανε την πανελλήνια πρεμιέρα, κέρδισε την Χρυσή Αθηνά. Αν και το «The Rider» («Καλπάζοντας με το όνειρο» ο ελληνικός τίτλος) διαδραματίζεται στις μεσοδυτικές Η.Π.Α., και αφορά μία φτωχή, αγροτική οικογένεια, που ζει από την εκπαίδευση αλόγων και την συμμετοχή στο ροντέο, καταφέρνει να έχει μία απίστευτη ποιητικότητα, πιστή σε ένα σινεμά ποιητικού ρεαλισμού. Σε αυτό συμβάλλουν τα φυσιολατρικά πλάνα, πολλές φορές γενικά και ευρυγώνια, με αποτέλεσμα να τονίζεται η μεγαλοπρέπεια της φύσης και η ταπεινότητα των ηρώων μέσα σε αυτήν, φέρνοντας στο νου το πρώιμο σινεμά του Terrence Malick, της δεκαετίας του ’70, όταν η μονίμως λυρική αποτύπωση της φύσης, με τα βουβά από ανθρώπινη ομιλία πλάνα, συνοδευόταν από μία στρωτή αφήγηση, προτού περάσει στην ελλειπτικότητα του ύστερου έργου του.

Έτσι και η Zhao δημιουργεί μία ταινία στην οποίαν πέραν των τριών βασικών πρωταγωνιστών, υπάρχουν δύο ακόμα, η φύση και τα άλογα. Άλλωστε, οι ωραιότερες σκηνές της ταινίας, που κάνουν τον θεατή να νιώθει έντονα την έννοια του sublime (του Υψηλού), είναι αυτές που πρωτοστατούν τα άλογα και τα τοπία της φύσης. Παράλληλα με την λυρικότητα, η ταινία χαρακτηρίζεται από έναν σχεδόν ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό. Αυτό οφείλεται στο ότι οι ηθοποιοί δεν είναι επαγγελματίες, αλλά υποδύονται μία εκδοχή του εαυτού τους, πρόκειται δηλαδή για ημιαυτοβιογραφικούς χαρακτήρες. Έχουν κρατήσει και τα αληθινά τους ονόματα, αλλάζοντας το επώνυμο.

Και αν στο Clint Eastwood δεν του βγήκε το εγχείρημα (θυμηθείτε το «The 15:17 to Paris» http://www.moveitmag.gr/tainies/1517-paris/57522) στην Zhao βγαίνει απόλυτα, γιατί οι τρωτές και όχι αλάνθαστες ερμηνείες των «ηθοποιών» τονίζουν την ατμόσφαιρα που προσπαθεί να δημιουργήσει η σκηνοθέτιδα, ένα δηλαδή ποιητικό ψευδοντοκιμαντέρ. Χάρη στο ταλέντο της, που έχει αποδείξει στο εξίσου ατμοσφαιρικό, σαν ένα μικρό ποίημα, ντεμπούτο της, καταφέρνει να αποσπάσει από τον Brandy Jandreau, μερικές γεμάτες συναίσθημα και ειλικρίνεια εκφράσεις.

Κάτι το οποίο όμως δεν θίγει η ταινία είναι το ροντέο. Ενώ ο ήρωας παρουσιάζεται σαν ένας ευαίσθητος, που αγαπά τα ζώα, εντούτοις ασχολείται με ένα άθλημα, το οποίο υποβάλλει τα άλογα σε βασανισμό και κακοποίηση. Ενώ καταφέρνει με εξαιρετική μαεστρία να ψυχογραφήσει τον ήρωα στο κομμάτι της αποδοχής του τέλους του ονείρου του, και της επαναφοράς στην αξία ότι δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπει κανείς τα όνειρά του, αποτυγχάνει να δώσει κάποιο ψυχολογικό βάθος στην ίδια την επιλογή του ροντέο. Προφανώς συσσωρευμένη καταπίεση και άλλοι λόγοι τον οδηγούν στο να βρίσκει μία διέξοδο επιβολής της εξουσίας του, εντούτοις τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο. Η φωτογραφία του Joshua James Richards, που πολλές φορές θυμίζει την δική του δουλειά στην ταινία «God’s Own Country», δημιουργεί μία γήινα εξώκοσμη ατμόσφαιρα, με γήινα, παστέλ χρώματα. Μία μαγευτική ωδή στην σημασία του ονείρου, αν και κατά τόπους αρκετά αργή.

Πρώτη δημοσίευση: 19 Απριλίου 2018, 14:24
Ενημέρωση: 26 Απριλίου 2018, 10:13
Τίτλος:
The rider (Καλπάζοντας με το όνειρο)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
104
Εταιρία διανομής: 
Release: 
19 Απριλίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos