Pride and Prejudice and Zombies

Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα που θεωρητικά θα αναμίγνυε δύο ετερόκλητα μεταξύ τους συμπάντα -αυτό της Τζέι Όστιν και αυτό των ζόμπι- με παράμετρο (ελπίζαμε) το μαύρο χιούμορ, τελικά όμως αποδείχθηκε μια κατασπαταλημένη έμπνευση.

Δυστυχώς άλλο ένα μυθιστόρημα του Σεθ Γκρέιαμ Σμιθ,  μετά το «Abraham Lincoln: Vampire Hunter (στο οποίο τουλάχιστον ο Τιμούρ Μπεκμαμπέτοβ είχε προσέξει τις σκηνές δράσης και η ώρα πέρασε πολύ πιο εύκολα...), δεν ευτύχησε στην κινηματογραφική μεταφορά του.

Αυτή την φορά ο Μπερ Στιρς (σκηνοθέτης των «17 again» & «Charlie St Cloud» δείχνει να μην πιστεύει στο υλικό που έχει στα χέρια του για να δουλέψει και δεν μπορεί να καταλήξει πως θα το αποδώσει. Έτσι, αντί να υποβοηθήσει με χιούμορ την αντίθεση ρομαντικου-τρομακτικού (άξονας στον οποίο είναι εξ’αρχής δομημένο το βιβλίο άρα και το φιλμ), τούτος εδώ προτιμά να απαξιώσει σχεδόν τα ζόμπια τόσο εμφανισιακά όσο και σαν χορογραφία των επιθέσεων, να φροντίσει συγκριτικά το ειδύλλιο μεταξύ των πρωταγωνιστών και να απονευρώσει την ραχοκοκκκαλιά του φιλμ σαμποτάροντάς το με ανούσια και άτολμη σεναριακή κενότητα.

Σύνοψη: Η Λίζι ζει με τους γονείς της και τις αδερφές της. Όλα τα κορίτσια της οικογένειας χειρίζονται άψογα το σπαθί τους και μαθαίνουν πολεμικές τέχνες. Καθώς η μητέρα της οικογένειας προσπαθεί να βρει γαμπρούς για τα κορίτσια, ένας περίεργος λοιμός πανούκλας σαρώνει την πόλη. Οι πεθαμένοι επιστρέφουν στην ζωή και επιτίθενται στου ζωντανούς. Ένας νέος άνδρας, ο κύριος Ντάρσι έρχεται να μείνει στο χωριό και μία δυνατή έλξη φουντώνει ανάμεσα σε αυτόν και την Λίζι, όμως οι προκαταλήψεις και τα ζόμπι τους εμποδίζουν να γνωριστούν καλύτερα.