Are those tits real?
Όταν μετά από μία ταινία αυτό που σου μένει (αν είσαι άνδρας, διότι αν είσαι γυναίκα, θα σε απασχολήσει σαφώς λιγότερο) είναι αν τα (εξωπραγματικά είναι η αλήθεια) στήθη της Κέιτ Άπτον είναι αληθινά ή όχι και κάνεις τον σταυρό σου δοξάζοντας τον Πλάστη όταν μαθαίνεις πως ναι, δεν τα έχει πειράξει, τότε αντιλαμβάνεσαι πως δεν αξίζει κάτι άλλο να ειπωθεί για το φιλμ.
Ο Νικ Κασαβέτης ντροπιάζει το τιμημένο επίθετο μια παντελώς συνηθισμένη και σε τρομακτικό βαθμό αδιάφορη γυναικεία rom com, στην οποία εκτός από 2-3 πετυχημένες ατάκες, αδυνατείς να καθορίσεις το αστείο, έστω το εύπεπτο ευχάριστο.
Και ενώ στο βιογραφικό του βρίσκεις ταινίες με ενδιαφέρον (John Q, Alpha Dog), εδώ έπιασε πάτο. Ένα απλοϊκό σενάριο, βασικοί χαρακτήρες παρατημένοι σε μούτες και ευκολίες άνευ προηγουμένου, ερμηνείες της κακιάς ώρας καθαρά διεκπεραιωτικές, εκνευριστική μουσική, τίποτα.
Ή μάλλον, όχι ακριβώς τίποτα. Είπαμε: μένει η συγκλονιστική εμφάνιση των στηθών της Κέιτ Άπτον σε slow mo στην παραλία, πάνω κάτω, πάνω κάτω από το τρέξιμο στην άμμο... Παί-δα-ρος.
Απόστολος Κίτσος
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων