Ο κύριος και η κυρία Αντελμάν

ο κυριος και η κυρια αντελμαν - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Μετά την κηδεία του Victor Adelman, ενός διάσημου Γάλλου συγγραφέα, ένας δημοσιογράφος επισκέπτεται την σύζυγό του, Sarah Adelman, προκειμένου να του μιλήσει τόσο για εκείνον, όσο και για την ίδια και το πόσο τον επηρέασε. Έτσι, θα αφήσει τις αναμνήσεις της να ξετυλιχθούν και θα αφηγηθεί τα 45 χρόνια γνωριμίας τους, από το 1971 μέχρι σήμερα (το 2016).

Άποψη: Λένε πως πίσω από έναν επιτυχημένο άνδρα, κρύβεται μία ισχυρή γυναίκα. Αυτό φαίνεται πως είναι το μότο της ταινίας του ηθοποιού, κωμικού και σκηνοθέτη Nicolas Bedos που πραγματοποιεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, σε σενάριο του ίδιου και της συντρόφου του, Dora Tillier, με τους δυο τους να υποδύονται το πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Το «Ο κύριος και η κυρία Αντελμάν» οφείλει πολλά στο σινεμά του Woody Allen, όχι μόνο επειδή ο Bedos σκηνοθετεί, γράφει και πρωταγωνιστεί μαζί με την σύντροφό του, ούτε επειδή οι δύο ήρωες πηγαίνουν να δουν στο σινεμά ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη, αλλά κυρίως διότι το γουντιαλλενικό χιούμορ είναι παρόν, σε μία γαλλική εκδοχή του.

Παράλληλα, μπορεί κανείς να δει αναφορές στο σινεμά του Bergman, τον οποίον και ο Allen λατρεύει, ως προς τη συζυγική σχέση, κάτι σαν τις γαλλικές, πιο ανάλαφρες και χιουμοριστικές «Σκηνές από έναν γάμο». Οι δύο πρωταγωνιστές, εκμεταλλεύονται στο έπακρο την χημεία που έχουν, ως πραγματικό ζευγάρι, κάνοντας ένα απολαυστικό δίδυμο που δεν χορταίνεις να βλέπεις. Από την μία ο Victor, ένας μποέμ, αριστερός γάλλος συγγραφέας, με ιδανικά και χωρίς πολλά λεφτά να ζήσει, που πηγαίνει σε ψυχαναλυτή, έχοντας συν τοις άλλοις σύμπλεγμα με το μέγεθος του πέους του και φόβο ευνουχισμού (και άλλη αναφορά στο σινεμά του Allen, τόσο για την ψυχανάλυση, όσο και η αναφορά σε φροϋδικά συμπλέγματα, δεδομένου του ότι οι ταινίες του έχουν επηρεαστεί από την φροϋδική ψυχανάλυση). Από την άλλη, η Sarah, μία ανεξάρτητη κοπέλα, αρχικά πιο συγκρατημένη, αργότερα με πολλή αυτοπεποίθηση και δυναμισμό, αρέσκεται στο να διορθώνει τα γραπτά του Victor σελίδα προς σελίδα.

Η μεγαλύτερη επιτυχία της ταινίας δεν είναι μόνο το πόσο καλά καταφέρνει να ψυχολογήσει τους ήρωες της και τις αλλαγές που συντελούνται καθώς μεγαλώνουν, με την μία δεκαετία να διαδέχεται την άλλη, το οποίο το κάνει αριστοτεχνικά. Η μεγαλύτερη επιτυχία είναι ότι μέσω των ηρώων της παρουσιάζει όλη την εποχή της μετανεωτερικότητας, από την δεκαετία του ’70 και εξής. Μέσω των αλλαγών των ηρώων, βλέπουμε τις αλλαγές που πραγματοποιούνται σε κοινωνικό επίπεδο την κάθε δεκαετία. Την δεκαετία του ’70 παρουσιάζονται ως επαναστατικοί, ασυμβίβαστοι, έτοιμοι να κάνουν ό,τι θέλουν, λίγα χρόνια μετά τον Μάη του ’68 και τις διαμαρτυρίες για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Στα τέλη της ίδιας δεκαετίας και στις αρχές της επόμενης είναι πλέον νεόπλουτοι και πρότυπα όλων όσων απεχθάνονταν, ενώ από τα μέσα των 80s βρίσκουν την χαμένη παιδικότητα, μέσα όμως από την χρήση ναρκωτικών, με τις επόμενες δεκαετίες να περνούν όντες προδομένοι από τα αριστερά τους ιδανικά.

Λίγο-πολύ επομένως, η ταινία μέσα από μία δραμεντί χαρακτήρων συνοψίζει μία ολόκληρη εποχή αντίδρασης, συμβιβασμού, ανεμελιάς και οριστικής πλέον εγκατάλειψης ιδανικών του παρελθόντος. Ενώ το πρώτο μισό είναι γρήγορο με άφθονες σκηνές πηγαίου γέλιου (μία από τις καλύτερες η σκηνή του δείπνου με τους γονείς του Victor), το δεύτερο μισό αρχικά ξεφουσκώνει, για να βρει το τέμπο του προς το τέλος. Αν δεν έκανε αυτήν την κοιλιά θα μιλάγαμε για μία από τις καλύτερες γαλλικές ταινίες των τελευταίων χρόνων. Αλλά και πάλι, δεν παύει να είναι ένα από τα πολύ καλά δείγματα του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου.

Πρώτη δημοσίευση: 3 Μαΐου 2018, 05:03
Ενημέρωση: 10 Μαΐου 2018, 12:10
Τίτλος:
Ο κύριος και η κυρία Αντελμάν (Mr & Mme Adelman)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
120
Εταιρία διανομής: 
Release: 
3 Μαϊου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos