Mother's instict

Η Alice (Jessica Chastain), ο σύζυγός της Simon (Anders Danielsen Lie) και ο γιος τους Theo (Eamon O'Connell) ζουν το όνειρο των προαστίων της δεκαετίας του 1960 δίπλα στους στενούς τους φίλους, Céline (Anne Hathaway), Damian (Josh Charles) και τον γιο τους Max (Baylen D. Bielitz).

Ωστόσο, οι ζωές και των δύο οικογενειών καταρρέουν όταν ο Max έχει ένα τραγικό ατύχημα. Από τον κήπο της, η Alice βλέπει τα γεγονότα καθώς εξελίσσονται, τρέχοντας προς το σπίτι της φίλης της, αν και τελικά φτάνει πολύ αργά για να αποτρέψει το γεγονός. Αισθάνεται τρομερά ένοχη, ειδικά καθώς γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι η Céline την κατηγορεί επίσης που δεν έσωσε το παιδί της – ένας πόνος που αισθάνθηκε ακόμη πιο έντονο δεδομένου ότι η Céline και ο Damian δεν μπορούν να κάνουν άλλα παιδιά.

Με τον καιρό, οι φίλοι φαινομενικά αρχίζουν να επιδιορθώνουν τη διαλυμένη φιλία τους, αλλά η Alice αρχίζει σιγά-σιγά να βιώνει παρανοϊκές αυταπάτες σχετικά με τη Céline που φαίνεται να αναζητά εκδίκηση για την απώλειά της.

Remake ενός βελγικού δράματος του 2019, το οποίο είχε περάσει απαρατήρητο εισπρακτικά στη χώρα μας, με την Τζέσικα Τσαστέιν και την Ανν Χάθαγοεϊ να ξοδεύουν μια ικανοποιητική χημεία μεταξύ τους και συνολικά με την πρόθεση του απειλητικού θρίλερ να υφέρπει.

Δεκαετία των 60s, δύο καθώς πρέπει αμερικανικες οικογένειες προαστίων, φοβερά σπίτια, ονειρεμένες ζωές, οι μητέρες φίλες μεταξύ τους, από ένα ανήλικο αγόρι στην κάθε οικογένεια.

Ένας θάνατος από ατύχημα, ένα μετατραυματικό σοκ, υποψία για πιθανή ευθύνη, ιδέες για εκδίκηση ή είναι όλα στην φαντασία τους;

Κάπου μεταξύ μελοδράματος και θριλερικού σασπένς, ο σκηνοθέτης ποντάρει πολλά στις δύο πρωταγωνίστριες του και το συνεχές πινγκ πονγκ νοσηρής χειραγώγησης και υποκρισίας, με τις ανατροπές όμως να μην επιχρωματίζονται από την ατμόσφαιρα που έχει χτίσει και να την οδηγούν συχνά σε overdrama ερμηνείες.

Δεν έχει φροντίσει δηλαδή να τις υποστηρίξει με ένα αντίστοιχα παιχνιδιάρικο αλλά στιβαρό μαζί σενάριο, ώστε κάποια στιγμή να ανακάμπτει η σοβαροφάνεια και το οριακά εξωφρενικό twist στο φινάλε να μην καταφέρνει να αποτελέσει τον μοχλό εξισορρόπησης, σκοπός για τον οποίο προοριζόταν.