Το μικρό βιβλιοπωλείο στο Παρίσι

Σύνοψη: O Βιντσένζο μοιράζεται τη ζωή του μεταξύ του βιβλιοπωλείου του και της κόρης του, που ζει απομονωμένη σε ένα δωμάτιο μετά από ένα τραγικό ατύχημα.

Όλα αλλάζουν όταν εμφανίζεται στο βιβλιοπωλείο του η πληθωρική, εκκεντρική και πανέμορφη Γιολάντ. 

Άποψη: Ο Sergio Castellitto είναι ένας αναγνωρισμένος Ιταλός ηθοποιός που εδώ και είκοσι χρόνια έχει ασχοληθεί και με την σκηνοθεσία παλαιομοδίτικων μελό ρομαντικών δραμάτων ή κομεντί, με μια χρυσόσκονη παλιού ελαφριού σινεμά, με μια αθωότητα αλλά και επιφανειακότητα κάποιες φορές.

Στην λογική του Γεννημένοι Ξανά (2012), Nessumo si salva da solo (2015), Fortunata (2017), έρχεται να προστεθεί το Μικρό Βιβλιοπωλείο στο Παρίσι, που αν ήμασταν στην Αμερική θα έπαιζε ο Hugh Grant και η Julia Roberts σε μια εκδοχή του Noting Hill. Άλλωστε και η υπόθεση δεν είναι πολύ διαφορετική, καθώς οι άντρες και στις δύο ταινίες είναι ιδιοκτήτες βιβλιοπωλείου και οι γυναίκες ηθοποιοί, με την Julia Roberts να είναι σταρ ενώ η Berenice Bejo στην ταινία του Castellitto, στην οποία ο ίδιος υποδύεται τον βιβλιοπώλη, είναι μια γυναίκα με διάφορες δυσκολίες που προσπαθεί να βρει άκρη στην τέχνη της υποκριτικής σε θιάσους και άλλα συναφή.

Ο Castellitto σε μια μικρογραφία Woody Allen, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε μια ρομαντική ιστορία ενός αταίριαστου και ανεκπλήρωτου έρωτα και μάλιστα στην γαλλική πρωτεύουσα την οποία έχει επισκεφτεί κινηματογραφικά και ο Allen.

Σε αντίθεση με τον σπουδαίο Αμερικανό δημιουργό που έχει σφραγίσει με το ύφος και το στιλ του γενιές νεότερων σκηνοθετών, δεν διαθέτει ένα τόσο καλογραμμένο σενάριο, αλλά ένα πρόχειρο και ολίγον τι στον αυτόματο πιλότο που από ένα σημείο και μετά μοιάζουν οι ηθοποιοί να καθορίζουν από μόνοι τους το πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό.

Λουσμένο στο μελό και στον εύκολο ρομαντισμό του boy meets girl, χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία, ο Castellito γυρίζει γύρω από τον εαυτό του και τον χαρακτήρα του, με μια ομολογουμένως καλοπροαίρετη παιδικότητα αλλά και μια κινηματογραφική και αφηγηματική αφέλεια.

Αν και στο σενάριο βρίσκεται ο ταλαντούχος Έτορε Σκόλα,, που έχει υπογράψει πολύ καλές ιταλικές κωμωδίες και κοινωνικά δράματα και που θα ήθελε να σκηνοθετήσει και την συγκεκριμένη αν δεν είχε πεθάνει το 2016, εδώ βρίσκεται σε μια από τις πιο αδύναμες στιγμές του.

Όχι ιδιαίτερα χιουμοριστικό, αν και έχει μερικές καλογραμμένες διαλογικές σκηνές, ούτε τόσο έξυπνο όσο το ίδιο θεωρεί για τον εαυτό του, το Μικρό Βιβλιοπωλείο ποτέ δεν μεγαλώνει. Αν και έχει ενδιαφέρον ο κόσμος που χτίζει στα λίγα τετραγωνικά του, με την ιστορία της κόρης να έχει το δικό της, ξεχωριστό, αλλά όχι επαρκώς αναπτυγμένο, κομμάτι μέσα στην ταινία, δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει στον σωρό ρομαντικών κομεντί που κυκλοφορούν κάθε χρονιά.