Μια αληθινή ιστορία

Σύνοψη: Η Ντελφίν είναι η συγγραφέας ενός best-seller, μιας ιδιαίτερα προσωπικής νουβέλας, αφιερωμένης στην μητέρα της. H συγγραφέας βρίσκεται σε τέλμα ενώ παραλύει μόνο με την ιδέα ότι θα πρέπει να γράψει ξανά. Μέχρι που στον δρόμο της συναντά την Ελ, μια νέα γοητευτική, έξυπνη και διαισθητική γυναίκα. Την καταλαβαίνει καλύτερα από όλους με αποτέλεσμα η Ντελφίν να αναπτύξει ιδιαιτέρα αισθήματα για την Ελ, να την εμπιστεύεται τυφλά και να της ανοίγεται. Μέχρι που θα φτάσει η Ελ όταν μετακομίσει στο διαμέρισμα της Ντελφίν; Έχει έρθει για να συμπληρώσει ένα κενό ή για να δημιουργήσει ένα νέο; Για να δώσει στην Ντελφίν κίνητρο ή για να της κλέψει την ζωή;

Άποψη: O σπουδαίος Ρομάν Πολάνσκι είναι ένας από τους ελάχιστους σκηνοθέτες που μπορεί να παρουσιάσει ένα κυριολεκτικό αναμάσημα παλαιότερων (σπουδαίων) ταινιών του και να το εμφανίζει θελκτικό, ενδιαφέρον, κινηματογραφικά μάχιμο. Τώρα, αν θα πρέπει να υπερηφανεύεται γι'αυτό το επίτευγμα ή να προβληματιστεί διότι είναι ξεκάθαρο ότι έχει στερέψει από νέες ιδέες, είναι ένα ζήτημα που μένει να δούμε πως θα το ερμηνεύσει κάποια στιγμή. 

Εμμονές, ερωτικές διαστροφές, ψευδαισθήσεις, ονειρική εναλλαγή πραγματικότητας-φαντασίας, όλα είναι παρόντα, έντονα και φυσικά στιλιζαρισμένα. Τα έχουμε δει όλα όμως στο παρελθόν, από τον ίδιο και σαφώς καλύτερα. Εδώ παραμένει μεν είρωνας, ένοχα απολαυστικός κατά διαστήματα, αλλά συνοψίζοντας, άνευρος και δίχως ζουμί στην ιστορία του (και με απρόσμενα αδέξιο φινάλε...).

Στην "Αληθινή Ιστορία" μάλιστα, η κατάσταση επειδεινώνεται καθώς ο σεναριακός ιστός είναι σχεδόν διάφανος και το γράψιμο στα όρια του τεμπέλικου, με την εμμονή των καδραρισμάτων του στην Εύα Γκριν να φλερτάρουν με την καρικατούρα και την αίσθηση του κατεπειγόντως και του συναρπαστικού που υπογραμμίζει με την παραμικρή ευκαιρία το μουσικό score του Ντεσπλά, επί της ουσίας να απουσιάζει από τα τεκταινόμενα στην οθόνη. 

Έχει όμως αυτό το κάτι που σε κρατάει.