Jojo Rabbit

Μία σάτιρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με πρωταγωνιστή ένα μοναχικό αγόρι από τη Γερμανία (ο Ρόμαν Γκρίφιν Ντέιβις στο ρόλο του Τζότζο) του οποίου η ιδέα για τον κόσμο αντιστρέφεται, όταν ανακαλύπτει ότι η διαζευγμένη μητέρα του (Σκάρλετ Γιόχανσον) κρύβει ένα νεαρό Εβραίο κορίτσι (Τόμασιν ΜακΚένζι) στη σοφίτα τους. Με μοναδική βοήθεια από τον χαζούλη φανταστικό του φίλο, Αδόλφο Χίτλερ (Τάικα Γουαϊτίτι) ο Τζότζο θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον τυφλό φανατισμό του.

Η ταινία προσφέρει μια παιδική ματιά πάνω σε μια κοινωνία που έχει φτάσει στα πρόθυρα της τρέλας με την ανεκτικότητα. Λαμβάνοντας υπόψιν την εβραϊκή του καταγωγή και τις εμπειρίες του γύρω από την προκατάληψη, ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Τάικα Γουαϊτίτι κάνει μια δυναμική δήλωση ενάντια στο μίσος με αυτή την κατάμαυρη σάτιρα για τη ναζιστική κουλτούρα. Ο Γουαϊτίτι προσεγγίζει μια τρομακτική πλευρά της ιστορίας με σοβαρότητα και ευπρέπεια – αυτή ενός αγοριού που έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου για την απόλυτη αφοσίωσή του στον Χίτλερ, όπως γίνονταν σε πολλούς εκείνη την περίοδο. Διατηρώντας μια ισορροπία, ο Γουαϊτίτι αναμειγνύει την οργή της σάτιρας με μια επίμονη αίσθηση ελπίδας, τα οποία μπορούν να νικήσουν τον τυφλό φανατισμό και το μίσος. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα «Caging Skies» της Κριστίν Λέουνενς που εκδόθηκε το 2004.

Ο αγαπημένος Τάικα Ουαϊτίτι επιχειρεί μια φαρσική αλληγορία για τον φασισμό, βιώνοντας παράλληλα το προσωπικό ταξίδι προς την ενηλικίωση. Επηρεασμένος από τον Τσάρλι Τσάπλιν (και τον Μεγάλο Δικτάτορα), αλλά και τον Ρομπέρτο Μπενίνι (και το Η Ζωή Είναι Ωραία), αλλά και σκηνογραφικά από το σύμπαν του Ουές Άντερσον, στήνει μια αναρχική κωμωδία με τον ίδιο να ερμηνεύει κωμικοτραγικά τον Αδόλφο ως φάντασμα που συμβουλεύει τον 10χρονο πιτσιρικά, φροντίζοντας να μην χάνει σχεδόν ποτέ τον σωστό τόνο, τον ρυθμό που πρέπει και την απαραίτητη καυστικότητα, ώστε να μπορεί με το βιτριολικής έμπνευσης χιούμορ να ρεζιλεύει τους Ναζί. 

Όσο διατηρεί αυτό το ανάλαφρο τέμπο, το φιλμ είναι ένα μικρό διαμάντι, όταν όμως τα πράγματα εξελίσσονται κάπως πιο μελό, "σοβαρά" και απλουστευμένα με την αγάπη γιατρικό για τα πάντα, εκεί κάπου δεν σε ιντριγκάρει και τόσο όσο στην αρχή. Όμως έχουμε πραγματική ανάγκη ένα γλυκό παραμύθι που να μιλά για τόσο σοβαρά θέματα ειδικά σε μια εποχή που η κρίση και η ανέχεια γεννά (ή αναβιώνει) ιδεολογικά τερατουργήματα. Και συγκινούμαστε από τον τρόπο με τον οποίο ο φοβερά ταλαντούχος Νεο-Ζηλανδός δημουργός ανάγει global προβληματισμούς στα πρόσωπα απλών ανθρώπων: στην Σκάρλετ Γιόχανσον και τον Σαμ Ρόκγουελ που αφήνουν το ταλέντο τους να λάμψει, αλλά και στους δύο πιτσιρικάδες, τον μικρό πρωταγωνιστή και τον χοντρούλη κολλητό του (οι υπέροχοι Ρόμαν Γκρίφιν Ντέιβις και Άρτσι Γέιτς) που παραμένουν τολμηροί, αστείοι, συγκινητικοι, γεμάτοι ζωή.