God's pocket

Ημιτελές και αμήχανο

Οταν ο τρελός Λέον, θετός γιός του Μίκι σκοτώνεται σε ένα εργατικό «ατύχημα», κανείς από την εργατική τάξη της γειτονιάς του God’s Pocket δεν στενοχωριέται που λείπει. Ο Μίκι προσπαθεί μαζί με τη σωρό να θάψει και τα άσχημα νέα, αλλά όταν η μητέρα του αγοριού ζητάει την αλήθεια και ένας τοπικός ρεπόρτερ αρχίζει να ψάχνει τριγύρω, ο Μίκι βρίσκεται κολλημένος σε έναν σκοτεινά κωμικό αγώνα ζωής και θανάτου ανάμεσα σε ένα σώμα που δεν μπορεί να θάψει, μια γυναίκα δεν μπορεί να ικανοποιήσει και ένα χρέος που δεν μπορεί να πληρώσει.

Μάλιστα.

Η πρώτη σκηνοθετική­ προσπάθεια του ηθοποιού Τζον Σλέιτερι (ο Ρότζερ Στέρλινγκ του «Mad Men» ) έμελλε να είναι και το ρέκβιεμ της κινηματογραφικής παρουσίας του μέγιστου Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν, στην χώρα μας. 

Ένα ημιτελές, σε όλα του, φιλμ. Μια προσπάθεια απομίμησης του σινεμά των αδερφών Κοέν, χωρίς το αφαιρετικό πνεύμα τους και την αξιοθαύμαστη ισορροπία τους μεταξύ του τραγικού και του (κατάμαυρου) χιουμοριστικού.

Ένα χαμηλότονο, στυλιζαρισμένο στα όρια του γκροτέσκου, δράμα, που προσπαθεί συνεχώς και ανεπιτυχώς να ελαφρύνει ο σκηνοθέτης με έναν αταίριαστο κωμικό τόνο.

Με κρίση ταυτότητας, εντελώς άστοχο κάστινγκ (ο κακογερασμένος Ρίτσαρντ Τζένκινς σε ρόλο σχεδόν ζεν πρεμιέ, ο βλοσυρός και σοβαρός Χόφμαν στον ρόλο του άτυχου και γκαφατζή... Βέγγου), μερικές όμορφες αλλά παραίτερες σκηνές, χωρίς αίσθηση του ρυθμού (νομίζεις ότι έχουν περάσει τουλάχιστον δύο ώρες ενώ το φιλμ διαρκεί με το ζόρι 87), τέλος άσχετο με την κύρια δράση και μια αίσθηση αμηχανίας all over.

Απόστολος Κίτσος