Fly me to the moon

Η Kelly Jones (Johansson), το παιδί-θαύµα του marketing, έρχεται για να φτιάξει τη δηµόσια εικόνα της NASA και προκαλεί χάος στο ήδη δύσκολο έργο του διευθυντή εκτόξευσης, Cole Davis (Tatum).

Μπορεί, όµως, να είναι το µυστικό όπλο που χρειάζεται η NASA για να κερδίσει την κούρσα µε τους Ρώσους για το ποιος θα προσσεληνωθεί πρώτος.

Με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να θεωρεί την αποστολή πολύ σηµαντική για να αποτύχει, η Jones λαµβάνει εντολή να οργανώσει µια ψεύτικη, εφεδρική προσσελήνωση και η αντίστροφη µέτρηση αρχίζει πραγµατικά..

.

Μια ανάλαφρη αισθηματική κομεντί με λαμπερό πρωταγωνσιτικό διδυμο, που όμως δεν πολυθέλει τελικά να είναι κομεντί, αλλά να εστιάσει εξίσου στο ζήτημα της συνωμοσιολογία γύρω από τη δήθεν ενορχηστρωμένη προσσελήνωση, με πολιτικο παρασκήνιο κλπ

Το αποτέλεσμα είναι να έχει ουσιαστικά δύο ταινίες στο μυαλό του ο Μπερλάντι (του συμπαθέστατου "Love, Simon") και να αλλάζει αφηγηματικό ρυθμό πιο συχνά και από ταχύτητες αυτοκινήτου σε κίνηση. 

Ευτυχώς τουλάχιστον το φιλμ δεν γίνεται ποτέ σοβαροφανές, διατηρεί μια γοητευτική ελαφράδα, Γιόχανσον και Τέιτουμ και καλή χημεία έουν και γράφουν μια χαρά στον φακό (δεν έχουν πάντως και ικανοποιητικές ατάκες) αν και δεν έχουν την λάμψη των σταρ της εποχής στην οποία διαδραματίζεται το φιλμ.

Για μια χαλαρή βραδιά σε θερινό χωρίς απαιτήσεις, ίσως να είναι όλα οκ, έχουμε όμως την αίσθηση πως ισως αυτή τη φορά το συγκεκριμένο φιλμ να έπρπε να βγει κατευθείας σε τηλεοπτική πλατφόρμα (για εκεί προορίζεται αργότερα), που μοιάζει να είναι και ο φυσικός του χώρος.