Everything will be fine

everything will be fine - κριτική ταινίας

Τα σημειωματάρια του Wim Wenders μυρίζουν ακόμα όμορφα, αν και έχουν αποκτήσει μία ακόμα διάσταση, με τη 3D τεχνολογία να προσφέρει την ευκαιρία να νιώσει κανείς την αφή τους.

Πάλι τα τηλέφωνα ζητούν απαντήσεις που δεν υπάρχουν. Πάλι οι άνθρωποι θεωρούν το δρόμο το μόνο κρεβάτι που μπορεί να αντέξει το βάρος τους. Τα παιδιά είναι, πάλι, τα μόνα που μπορούν να αντέξουν ότι οι μεγάλοι εκβιάζουν το χαμόγελό τους. Πάλι οι μεγάλοι καθησυχάζουν τους εαυτούς τους με τα λόγια και όχι με τις πράξεις.

Η τελευταία ταινία ενός από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες της εποχής μας είναι ανέλπιστα πρωτοποριακή, κυρίως λόγω της φόρμας με την οποία πειραματίζεται, κάτι παραπάνω από επιτυχημένα. Η τρισδιάστατη εικόνα είναι δυνατό να μην εξυπηρετεί σκοπούς μόνο αισθητικούς ή μελλοντολογικής απεικόνισης, αλλά να χρησιμεύει ως η φόρμα που εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων. Τα στάχυα προστατεύουν πιο μαζικά, μία μύγα κουβαλά νοερά ένα φέρετρο σε μία από τις πιο απλές και ταυτόχρονα έντονες σκηνές θρήνου που έχουν αποτυπωθεί στο σελιλόιντ και οι φιγούρες των χαρακτήρων έρχονται υπερβολικά κόντά μας, με κάποια εντυπωσιακά φλου-νετ, όταν αποφεύγουν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον. Πέρα από την υπέροχη, κατά παράδοση, φωτογραφία και τις σκηνογραφικές εμμονές του Wenders '70 ύφους, από τις οποίες ποτέ δε λείπει ένα vintage τηλέφωνο ή ένας φαρδύ παράθυρο στον κόσμο, μπορεί κανείς να θαυμάσει το Vertigo-ειδές σάουντρακ του πρόσφατα βραβευμένου με Grammy Alexander Desplatz και τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών.

Ο Franco είναι ένας συγγραφέας, όπως ο ίδιος δηλώνει, επαγγελματίας, που εμπλέκεται χωρίς να το θέλει στο θάνατο ενός μικρού παιδιού και από τότε αρχίζει μία επώδυνη διαδικασία επούλωσης του τραύματός του. Ο αμφιλεγόμενος ηθοποιός είναι ιδανικός στο ρόλο του αυτάρεσκου αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητου και εκ παραδρομής πατρικού διανοούμενου, που μας βάζει σε συγχύσει με τις γκρίζες αποχρώσεις του, ένας χαρακτήρας ούτε καλός ούτε κακός, αλλά σίγουρα βαθιά τραυματισμένος. Πλαισιώνεται από γυναικείες ερμηνείες με διακριτή τη σφραγίδα του Wenders, αφού παρά τις διαφορετικές καταβολές των ηθοποιών, όλες μεταμορφώνονται σε χαρακτηριστικές γυναικείες φιγούρες του (ακόμα και η Rachel Mc Adams είναι απόλυτα ταιριαστή σε ένα εντελώς διαφορετικό κινηματογραφικό περιβάλλον από αυτό όπου την έχουμε συνηθίσει). Kαι καθρεφτίζεται σε ένα παιδί που τον ακολουθεί εμμονικά, διαμορφώνοντας μία σχέση μαζί του κινούμενη σε τόσα πολλά επίπεδα, ώστε χρειάζεται χρόνος για να πάρουν τη θέση τους μέσα σου.

Ίσως βραδυφλεγές, ίσως υπερβολικά εσωστρεφές, όπως όμως όλες οι ταινίες του Wenders, αλλά με πνευματικές ανησυχίες, με τη σοφία του μεγαλώματος του δημιουργού του. Κι αν αυτή τον οδηγεί σε μία αισιοδοξία, πολλές φορές αβάσιμη και εύκολη (κάτι για το οποίο το φιλμ κατηγορήθηκε αρκετά στις πρώτες μέρες της προβολής του), όταν αυτή αποτελεί ένα βήμα ακόμα μιας διαδρομής τόσων ετών, ίσως το επίκεντρο θα ήταν καλό να μετακινηθεί. Αντί να την κρίνουμε ως προς το αν είναι εφάμιλλη ή όχι των προηγούμενων αριστουργημάτων του σκηνοθέτη, ας αφεθούμε να μπούμε σε αυτό το ταξίδι και να ανακαλύψουμε αν και σε ποιο σημείο θα κάνουμε στάση.

 

Πρώτη δημοσίευση: 13 Aug 2015, 12:28
Ενημέρωση: 20 Aug 2015, 21:00
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Everything will be fine (Όλα θα πάνε καλά)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
118
Εταιρία διανομής: 
Release: 
13 Αυγούστου 2015

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

"Starting 5": Βαρετό

"Starting 5": Βαρετό

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη : Πέντε πρωτοκλασάτοι παίκτες του ΝΒΑ μας δείχνουν ότι υπάρχει ζωή εκεί, έξω πέρα από...
11 ώρες

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Feelgood
64881
Cinobo
37380
Tanweer
19801
Tanweer
6260
Feelgood
6008
Here | Εδω, από την Spentzos Here | Εδω,  από την Spentzos