Σύνοψη; Σε ένα εντυπωσιακό κτήμα στα περίχωρα της Αθήνας, η οικογένεια Παπακώστα ετοιμάζει τον γάμο της μοναχοκόρης τους, Σοφίας (Νατάσα Εξηνταβελόνη), με τον παιδικό και πλούσιο φίλο της Άρη.

Όλα φαίνονται άψογα, μόνο που η πρώην τηλεοπτική ηθοποιός Μαριέλλα (Σμαράγδα Καρύδη) και ο επιχειρηματίας Παύλος (Άκης Σακελλαρίου) βρίσκονται στα όρια της χρεοκοπίας. Καθώς τα έξοδα πληθαίνουν και τα περιθώρια στενεύουν σημαντικά, στο κτήμα εμφανίζεται από το πουθενά ένα πολύχρωμο ντόντο (ένα πουλί που έχει εξαφανιστεί από το 1660), φέρνοντας τα πάνω κάτω στις γαμήλιες προετοιμασίες. Και όχι μόνο.

Άποψη: Οχτώ χρόνια μετά το “Xenia”, ο Πάνος Κούτρας επιστρέφει με ένα χαώδες, κωμικοτραγικό και κατά βάση αποπροσανατολισμένο φιλμ, που αδυνατεί να υποστηρίξει την υποσχόμενη εκκεντρικότητά του.

Το “Dodo” περιλαμβάνει μια φανερά αδύναμη πλοκή, που όσο περνά η ώρα καταδεικνύει ακόμα πιο έντονα την έλλειψη συνοχής της. Ένα αναίτια ευρύ και ποικίλο σύνολο χαρακτήρων, μεταξύ των οποίων ένας αλλοπρόσαλλος συνεργάτης (Νίκος Γκέλια), ένας Αλγερινός πρόσφυγας (Αχμάντ Κονταρ) με την αδερφή του, μια Ουκρανή οικονόμος (Μαρίσα Τριανταφυλλίδου), μια τρανς κοπέλα (Τζεφ Μοντάνα), ένας πρώην ηθοποιός (Άγγελος Παπαδημητρίου), την ύπαρξη και εξέλιξη των οποίων ο ίδιος ο σκηνοθέτης δυσκολεύεται να εξερευνήσει και εμείς να κατανοήσουμε. Κυρίως, ιδέες και σκέψεις που ούτε διερευνώνται και υποστηρίζονται επαρκώς ούτε μεταξύ τους συνδέονται με κάποιον τρόπο.

Υπάρχει μια εντυπωσιακή απλοϊκότητα και παιδικότητα στην κωμικότητα της προσπάθειας, με αποκορύφωμα το στοιχείο που θα απογείωνε με την μεταφορικότητά του μια σχετικά απλή αφηγηματική γραμμή, το μοναδικό και ξαφνικά ζωντανό ντόντο. Το CGI πουλί που τρώει ποπκόρν και κρώζει προκαλώντας τον φόβο και την περιέργεια των έντρομων πρωταγωνιστών καταλαμβάνει τον περισσότερο «κωμικό» χρόνο, κι αυτό ανήκει δικαιωματικά και δικαίως σε μια άλλη εποχή και έναν λιγότερο ιδιαίτερο και καινοτόμο σκηνοθέτη.

Έπειτα, οι συνδέσεις του συμβολισμού του ντόντο είναι τόσες πολλές (οικολογική καταστροφή, μοναδικότητα, χαρά και φαντασία, ένα αλλοτινό, ακμάζον οικονομικά αλλά σαθρό κομμάτι της κοινωνίας που καταρρέει), που πραγματικά δεν κατανοούμε αν αυτή ήταν η πρόθεση εξαρχής ή αν προκύπτει φυσικά από το ότι και ο ίδιος ο Κούτρας δεν ξέρει τι θέλει να είναι. Αυτό φαίνεται να ταιριάζει γενικότερα στον αποπροσανατολισμένο και απρόσμενα παλαιικό τρόπο θεμελίωσης των επιμέρους ιδεών, με διάφορα τσιτάτα που σκορπίζονται μέσα στην ασταθή εξέλιξη σε μια προσπάθεια απόκτησης βάθους.

Παρά την ενδιαφέρουσα αρχική σκέψη, δυο τρεις χαριτωμένες στιγμές και την έμφυτη, ζεστή εκκεντρικότητα του Άγγελου Παπαδημητρίου που ξεχωρίζει, η αλλόκοτη, παιχνιδιάρικη κωμωδία που θα μπορούσε να προκύψει με επίκεντρο την υπαρξιακή κρίση μιας οικογένειας με σοβαρά οικονομικά προβλήματα δεν υλοποιείται ποτέ. Τα 130 λεπτά του “Dodo” είναι δυστυχώς μια ανέμπνευστη, ακατάστατη συλλογή τετριμμένων επιλογών.

Πρώτη δημοσίευση: 10 Νοε. 2022, 02:19
Ενημέρωση: 17 Νοε. 2022, 03:55
Τίτλος:
Dodo
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
132
Εταιρία διανομής: 
Release: 
10 Νοεμβρίου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos