The Disappearance of Eleanor Rigby: Her

Ενδιαφέρουσα αρχικά η ιδέα του πρωτοεμφανιζόμενου Νεντ Μπένσον να περιγράψει την κατάρρευση μιας σχέσης από δύο οπτικές γωνίες, αλλά δυστυχώς δεν διαθέτει την οξυδέρκεια, την φιλμική οικονομία, την απαραίτητη διαχείριση και εξέλιξη των σεναριακών του φιλοδοξιών και συνολικά το ταλέντο για να καταφέρει να στήσει δύο ταινίες.

Στην ζωή γενικότερα (άρα και στον κινηματογράφο ειδικότερα), μετρά η επίγνωση των δυνατοτήτων σου και τον συγκεκριμένο τον παίρνει το πολύ να έστηνε δύο ταινίες μέσα σε μία, με ένα συμπερασματικό τέλος. Μέχρι εκεί "φτάνει" το πάπλωμά του, ίσως με αυτόν τον τρόπο να κατάφερνε να συμπυκνώσει τα νοήματα και τις επεξηγήσεις για μια συναισθηματική φθορά που προκύπτει από ένα αναπάντεχο τραγικό γεγονός. Και της οποίας η πληγή ανοίγει ολοένα και περισσότερο αντί να κλείνει και ίσως έτσι να κατάφερνε να αξιοποιήσει πολύ καλύτερα το ερμηνευτικό ταλέντο των δύο πρωταγωνιστών του, οι οποίοι προσπαθούν μάταια εδώ να αναπτύξουν τους ρόλους τους.

Yπόθεση:

Δύο ιστορίες. Ένας έρωτας. Ο Κόνορ και η Έλενορ, ένα κάποτε ευτυχισμένο ζευγάρι, είναι πια δυο ξένοι που προσπαθούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο. Η Εξαφάνιση της Eleanor Rigby διερευνά την υποκειμενικότητα στις σχέσεις, παρακολουθώντας και τις δύο πλευρές στην ιστορία ενός ζευγαριού, καθώς προσπαθούν να επανακτήσουν τη ζωή και την αγάπη που είχαν κάποτε. 

Σημείωμα σκηνοθέτη

    Ήθελα να εξερευνήσω την αγάπη στις σχέσεις και μου προκαλούσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η υποκειμενικότητα, με την έννοια ότι δύο άνθρωποι μπορούν να βιώσουν την ίδια κατάσταση με διαφορετικό τρόπο. Ήθελα να δείξω πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι αυτό. Θεώρησα ότι δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος από το να γράψω μία ερωτική ιστορία και να παρουσιάσω και τις δύο απόψεις.

    Ήταν η πιο δημιουργική και συναρπαστική εμπειρία της ζωής μου.

    Γνώρισα τη Τζέσικα (Τσαστέιν) περίπου 11 χρόνια πριν. Μία μικρού μήκους ταινία μου τότε παιζόταν σε ένα φεστιβάλ και υπήρχαν 12 άνθρωποι στο κοινό. Μετά την προβολή με πλησίασε και με ρώτησε αν τη σκηνοθέτησα εγώ, της απάντησα θετικά και μου είπε ότι θέλει να δουλέψει μαζί μου. Θυμάμαι ότι αναρωτήθηκα «Γιατί;». είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων που αυτό το κορίτσι ήταν από τους πρώτους φαν μου και πίστευε σε μένα. Ανέπτυξα την ιδέα για τις δύο ταινίες εξαιτίας της και για εκείνη. Είναι αστεία η ζωή μερικές φορές.

    Ο Τζέιμς ΜακΑβόι ήταν ο άντρας που ήθελα εξαρχής να ενσαρκώσει τον Κόνορ. Εξαιτίας του προγράμματος του, καταφέραμε να τον εξασφαλίσουμε μόλις λίγους μήνες πριν ξεκινήσουμε γυρίσματα.

    Είχα οραματιστεί αυτή την ταινία για τόσο πολύ καιρό. Είχα φτιάξει ένα βιβλίο γεμάτο ιδέες για το πως θα δείχνει, τα συναισθήματα των ηθοποιών, συγκεκριμένες σκηνές. Όταν αυτό έγινε όντως πραγματικότητα, ένιωσα πραγματικά τύχερος που είχα την ευκαιρία να κάνω κάτι που αγαπώ τόσο πολύ για να ζήσω.

    Έψαχνα για ένα τραγούδι που θα συνδεόταν με το σενάριο πριν ακόμη αρχίσω να το γράφω. Το EleanorRigbyείχε τη διάθεση, το συναίσθημα που έψαχνα και για τους χαρακτήρες μου, ιδιαίτερα ο στίχος “Allthelonelypeople, wheredotheyallcomefrom.” Από εκεί άρχισα να σκέφτομαι για ένα σύνολο ανθρώπων που βιώνουν τη δική του μοναχικότητα ο καθένας κι άρχισα να κρατώ σημειώσεις. Έπειτα σκέφτηκα, και γιατί να μην ονομάσω και την ηρωίδα έτσι και να αφήσω αυτό το συναίσθημα να κρύβεται στο όνομα της.

    Η Εξαφάνιση της EleanorRigby είναι μια ταινία για την αγάπη και για το πως η ζωή είναι μια υποκειμενική εμπειρία. Όλοι μας ζούμε μια ιστορία, άλλα όλοι οι άνθρωποι στη ζωή μας έχουν άλλη οπτική γι’ αυτή. Επέλεξα να το δω μέσα από μια ερωτική ιστορία, οπότε είναι και μια ταινία για τη διάρκεια και την αντοχή της αγάπης, την κατανόηση και την οπτική.

    Θα ήθελα το κοινό να έχει τη δική του υποκειμενική εμπειρία παρακολουθώντας την ταινία, και να δουν όσα θέλουν εκείνοι να δουν. Νομίζω ότι αυτή είναι η ομορφιά του κινηματογράφου: ο καθένας μας έχει τη δική του προσωπική εμπειρία και παίρνει μαζί του πράγματα που αναγνωρίζει στον ίδιο του τον εαυτό. Είναι η ιστορία δύο ανθρώπων που αγαπιούνται αλλά δε ξέρουν τι να κάνουν με την αγάπη. Η Έλενορ κι ο Κόνορ αντιπροσωπεύουν οποιοδήποτε ζευγάρι, γιατί τελικά η ομορφιά κάθε σχέσης είναι να βρίσκεις μια ιδιαίτερη γλώσσα βασισμένη στη ζωή και τις εμπειρίες που μοιράστηκες με τον άνθρωπο σου, καλές ή κακές. Κανείς τρίτος δεν καταλαβαίνει ποτέ αυτή τη γλώσσα και δε μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει πραγματικά. Είμαστε όλοι μας διαφορετικοί κι αντιμετωπίζουμε όλοι τις καταστάσεις διαφορετικά, αλλά όλοι θέλουμε να αγαπηθούμε. Ελπίζω το κοινό να αναγνωρίσει τον εαυτό του ή στοιχεία της σχέσης του στην ιστορία μου.