Destination wedding

Σύνοψη: Η Lindsay (Winona Ryder) και ο Frank (Keanu Reeves) είναι δύο κυνικοί άνθρωποι, που δείχνουν να αδιαφορούν για γάμους, οικογένειες. Επίσης, τους συνδέει κάτι ακόμα, είναι και οι δύο προσκεκλημένοι στον ίδιο γάμο, στην Καλιφόρνια, που καμία όρεξη δεν έχουν να παραβρεθούν. Ο γαμπρός είναι ετεροθαλής αδερφός του Frank, και πρώην σύντροφος της Lindsay. Όταν θα συναντηθούν στο αεροδρόμιο τυχαία, θα σχηματιστεί μία αμοιβαία αντιπάθεια. Όταν όμως φθάσουν στο μέρος που θα γίνει ο γάμος, τα πράγματα θα αλλάξουν, καθώς είναι αναγκασμένοι να περάσουν μαζί τις μέρες τους εκεί, αφού το ζευγάρι που παντρεύεται θέλει να τους τα φτιάξει.

Άποψη: Destination Wedding (ή γάμος προορισμού στην κυριολεξία) ονομάζεται ο γάμος που πραγματοποιείται σε κάποια άλλη πόλη ή και άλλη χώρα από αυτήν που ζει το ζευγάρι που θα παντρευτεί και έτσι όλοι οι καλεσμένοι φιλοξενούνται σε κάποιο ξενοδοχείο, και διοργανώνονται διάφορες δραστηριότητες για αυτούς. Λόγω του ότι ο Victor Levin («5 to 7»), σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας, έτυχε να παραβρεθεί σε αρκετούς τέτοιους γάμους το καλοκαίρι του 2015, είπε να πάρει το αίμα του πίσω, αποδομώντας τους. Πράγματι, δεν είναι μία ρομαντική κωμωδία με την κλασική έννοια, αν και ακολουθεί πολλά από τα κλισέ του είδους. Παίρνοντας το σκεπτικό της τριλογίας «Before» του Richard Linklater, τοποθετεί στο επίκεντρο δύο χαρακτήρες, που τυχαία βρίσκονται όχι σε τρένο, αλλά σε αεροπλάνο, με σκοπό να πάνε στο ίδιο μέρος. Όταν φθάνουν, το λίγο διάστημα που θα μείνουν μαζί συζητάνε διαρκώς, με συνεχείς διαλόγους, που αντί να είναι ρομαντικοί και τρυφεροί, όπως του Ethan Hawke και της Julie Delpy, είναι κυνικοί και απαισιόδοξοι.

Η ταινία εντούτοις, περισσότερο θέλει να πιστεύει ότι αντιμάχεται τα κλισέ, παρά το κάνει στην πράξη, καθώς και το μοτίβο δύο ανθρώπων που εκ πρώτης όψεως αντιπαθιούνται, και δεν σκοπεύουν να παντρευτούν, και εν τέλει υποχρεώνονται από τις συνθήκες να περάσουν χρόνο μαζί, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τα όσα πίστευαν μέχρι τότε, είναι εξίσου χιλιοχρησιμοποιημένο στόρι σε ρομαντικές κωμωδίες, όπως το «The Proposal», το «Blended» με τον Adam Sandler, και πολλά ακόμα. Σε αντίθεση βέβαια με τα χοντροκομμένα, κάφρικα αστεία του Sandler, η ταινία ακολουθεί την γουντιαλενική αρχή ενός πληθωρικού σεναρίου, γεμάτο διαλόγους, συνήθως με μία δόση πικρού, ειρωνικού, κυνικού χιούμορ αμφισβήτησης των όσων θεωρούμε ως δεδομένα, κανονικά ή φυσιολογικά. Σε καμία περίπτωση βέβαια το σενάριο δεν έχει την ευφυΐα των σεναρίων του Woody Allen, αν και έχει ορισμένες αστείες και έξυπνες ατάκες. Οι δύο πρωταγωνιστές, η Winona Ryder και ο Keanu Reeves έχουν καλή χημεία μεταξύ τους, άλλωστε είναι η 4η φορά που τους βλέπουμε στην ίδια ταινία, μετά το «Dracula» του Coppola, το «A Scanner Darkly» του Linklater και το «The Private Lives of Pippa Lee» της Rebecca Miller. Ωστόσο, είναι περισσότερο διεκπεραιωτικοί ως προς τις ερμηνείες τους, ιδίως ο Reeves, που είναι αρκετά μονοκόμματος, ενώ δεν δίνεται καμία αξία σε κανέναν άλλον ρόλο της ταινίας, λες και η μοίρα έκανε να βρεθούν οι δυο τους και να μην μιλήσουν με κανέναν άλλον.

Μία ανά στιγμές αστεία, ανά στιγμές έξυπνη αντιστροφή των συμβάσεων του είδους, χωρίς την ικανότητα να τις ανατρέψει πλήρως.