Deliver us from evil

Σκοτεινό δαιμονο-θρίλερ

Δημιουργεί ωραία ατμόσφαιρα με τις λήψεις και τα κάδρα του ο Σκοτ Ντέρικσον. Ημιφωτισμένα και απειλητικά, με στερεότυπα τρομακτικά πλάνα και ασορτί μουσικές.

Δεν ήταν τυχαία η επιτυχία των "Exorcism of Emily Rose" & "Sinister". Και οι εξορκισμοί που στήνει στην μεγάλη οθόνη... το κάτι άλλο, όπως και εδώ στην τελειωτική στιγμή της ταινίας που οριακά δεν ξεπέφτει πάντως, στην γραφικότητα.

Προσθέστε μερικά έξυπνα σεναριακά ευρήματα, στιγμές μαύρου χιούμορ που προσωπικά μου κόλλησαν μια χαρά με το σκηνικό απειλής και έχετε ένα δαιμονικό τρομο-θρίλερ που θα αρέσει στους φαν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Οι υπόλοιποι θα ενοχληθούν από την "ανάγκη να τρομάξουν" σε μερικές σκηνές, αλλά και την δαιμονοποίηση του Ιράκ που ουσιαστικά εξισώνεται με το Κακό, δεδομένου ότι πεζοναύτες που πολέμησαν εκεί τραβούν το ζόρι στην ταινία.

Μην ξεχάσω και τον Έρικ Μπάνα. Δυστυχώς παίζει ανόρεχτα, μοιάζει να κάνει αγγαρεία και δεν ανεβάζει ένα επίπεδο το εργάκι, όπως θα περίμεναν όλοι. Κια ο σκηνοθέτης, φαντάζομαι. Ή μήπως δεν μπορεί να το κάνει ο υπερεκτιμημένος Αυστραλός σταρ;

Α.Κ.