12 angry men

Τι χρειάζεται να έχει μια ταινία τελικά για να αρέσει; Το αριστουργηματικό ντεμπούτο του Λιούμετ γυσστηκε το 1957 με ελάχιστο προϋπολογισμό. Δεν είχε εφέ, εντυπωσιακές σκηνές δράσης ή λαμπερούς σταρ, αλλά μια τόσο σφιχτή σκηνοθεσία και ανεπανάληπτες ερμηνείες έτσι ώστε σήμερα να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες του σινεμά (στο imdb βρίσκεται στο νούμερο #6).

Η υπόθεση λαμβάνει χώρα στην αίθουσα ενός δικαστηρίου (όπου και εκτυλλίσεται όλη η ταινία) και στη συνεδρίαση ενός σώματος ενόρκων που πρέπει να αποφασίσουν για την ενοχή ή την αθωότητα ενός νεαρού λατινοαμερικανού σχετικά με το φόνο του πατέρα του. Αρχικά σχεδόν όλοι θέλουν να τον καταδικάσουν εκτός από έναν που σταδιακά αρχίζει να μεταπείθει και τους υπόλοιπους.

Η ταινία που στηρίχθηκε στο ομώνυμο θεατρικό έργο, θέτει τους πρωταγωνιστές της αλλά και τους θεατές απέναντι σε στερεότυπα, προκαταλήψεις και ζητήματα ηθικής όσον αφορά το έγκλημα, το ρατσισμό και την έννοια του δικαίου.

Η ταινία ήταν υποψήφια για 3 βραβεία Όσκαρ: καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερης ταινίας και καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου. Κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο καλύτερης ταινίας στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και το 2007 συμπεριλήφθηκε στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου της Βιβλιοθήκης του Αμερικανικού Κογκρέσου, ως ταινία πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική για τον πολιτισμό των Ηνωμένων Πολιτειών ενώ κατατάσσεται στη δεύτερη θέση των καλύτερων κινηματογραφικών δικαστικών δραμάτων του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (American Film Institute).