H αποδόμηση της οικογένειας
Αν δεν μπορείς, αν δεν θες, να μεγαλώσεις παιδιά, μην τα κάνεις. Θα τα καταστρέψεις, θα τα διαλύσεις, θα τα φυλακίσεις, θα τα σκοτώσεις. Η μάνα η αλκοολική παραμελεί τα δυο της αγόρια και το μικρό της μωρό. Τα έχει αφήσει στο έλεός τους.
Το δράμα το οικογενειακό είναι σίγουρο και βέβαιο. Τα αγόρια μεγαλώνουν, κάπως άτσαλα, ο ένας είναι βίαιος και αλκοολικός ο άλλος πρεζάκιας και ανήμπορος. Το δράμα το οικογενειακό θα ξανάρθει. Και θα είναι πιο οδυνηρό. Με άλλα λόγια μια καταγγελία στην οικογένεια κάνει με το «Submarino» ο Τόμας Βίντεμπεργκ, αυτός ο πολύ σημαντικός σκηνοθέτης των ταινιών «Οικογενειακή γιορτή», «Όλα για την αγάπη», «Dear Wendy». Τη σύνθεση μιας τραγωδίας και την συνεπακόλουθη απογύμνωσή της. Την αποδόμηση του πλέουν στιβαρού πυλώνα της κοινωνίας, της οικογένειας δηλαδή.
Ο Βίντεμπεργκ μιλά για την αγάπη και τους δεσμούς της, για την εξάρτηση και την κατηφόρα, για την ανικανότητα και τα ισχυρά θέλω. Μια βαθιά τομή επιχειρεί ο Δανός σκηνοθέτης με αυτό το αριστοτεχνικό του δράμα.
Νέστορας Πουλάκος
Σε Ιντεάλ, Τριανόν
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων