L'IMMORTEL

Σκοτωμοί φαρσί

Όλοι περίμεναν πως δεν θα τα καταφέρει, όμως αυτός δεν θα πεθάνει. Και φυσικά θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εκδικηθεί… Η έμπνευση για τη μυθοπλασία της ταινίας ήταν κάποια πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στην Μασσαλία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το φιλμ του Μπερί αποφεύγει το ένα κλισέ πίσω από το άλλο, το αντίθετο: ορισμένα τα χρησιμοποιεί, ορισμένα τα κολακεύει, ίσως κάποια τα ειρωνεύεται. Η ουσία όμως δεν παύει να παραμένει πως οι «22 Σφαίρες» είναι ένα καλογυρισμένο γκανγκστερικό θρίλερ με τον Ζαν Ρενό ως συνήθως να διεκπεραιώνει με μεγάλη άνεση αντίστοιχους ρόλους και τον Καντ Μεράντ ευχάριστη έκπληξη (αν και με ένα αστείο ψεύδισμα…) σε κόντρα ρόλο συγκριτικά με τα «Παιδιά της Χορωδίας» και «Είναι τρελοί αυτοί οι βόρειοι». Ο Μπερί κρατά με άνεση τα ηνία της ταινίας (χωρίς να ρισκάρει στο παραμικρό), ενώ εκπλήσσει με την παρουσία γυναίκας στον ρόλο του ντετέκτιβ που προσπαθεί να τα βάλει με τους μαφιόζους, σε μια επιλογή που μάλλον τελικά δεν τον δικαιώνει. Δεν είναι κακό: αποτελεσματικές βίαιες σκηνές, ρυθμός, ωραία φωτογράφηση της ηλιόλουστης Μασσαλίας, αλλά χωρίς καμία πρωτοτυπία. Για να περνάει η ώρα και να χαζεύεις τον Ρενό να κάνει αυτό που ξέρει όσο λίγοι.

Απόστολος Κίτσος