The lady vanishes (1938)

Εγγυημένη λύση για... γκισέ

Οι επανεκδόσεις συνεχίζονται και όπως φαίνεται κάποιος επιλέγει σωστά αφού μετά τον Τζαβέλλα και τους Αφους Ταβιάνι έρχεται η σειρά του Χίτσκοκ. Εγγυημένη λύση για να πας γκισέ...ποτέ δεν υπήρξε κάποιος λόγος να μην δεις ένα φιλμ του ανθρώπου που καθόρισε την κινηματογραφική γλώσσα. Όπως πάντα οι ταινίες του τα έχουν όλα και συμφέρουν αφού ούτε το σασπένς λείπει, ούτε το χιούμορ και ως είθισται ο ρυθμός τους είναι υποδειγματικός.

Μην νομίσετε ότι επειδή είναι του 1938 είναι από τις πρώτες του αφού πριν από το “The Lady Vanishes” είχε γυρίσει καμιά εικοσαριά ταινίες και ήδη έπαιζε στα δάχτυλα τους θεατές. Χωρίς τα μεγάλα αστέρια που συναντάμε στα μεταγενέστερα φιλμ αλλά με ισχύ μέσα από το καλογραμμένο σενάριο και την σωστή σκηνοθεσία ο μαιτρ μας μεταφέρει στην προπολεμική Ευρώπη και στήνει πάνω σε ένα τραίνο μια κωμωδία μυστηρίου που βλέπεις με ευχαρίστηση, γελάς και αναρωτιέσαι για τον ένοχο.

Ο Χίτσκοκ δεν έκανε τίποτα στην τύχη. Ακόμα και χαρακτήρες που αρχικά δείχνουν να μην συμμετέχουν, φθάνει η στιγμή που κουμπώνουν με χαρακτηριστική άνεση στην ιστορία, αλλάζουν τις υποθέσεις του θεατή και περιπλέκουν την κατάληξη με κερδισμένο τον θεατή. Επίσης είναι ξεκάθαρο ότι η βάση της ταινίας αποτέλεσε την μαγιά για το φιλμ “Flightplan” του 2005 με την Jodie Foster που χάνει το παιδί της μέσα σε ένα αεροπλάνο εν ώρα πτήσης.

Γιάννης Τσάκαλος