Νύχτα με χασμουρητά
Πρόκειται για το remake της ομώνυμης ταινίας του 1985. Aν το δούμε ως μία ανεξάρτητη ταινία ίσως περάσουμε την ώρα μας ευχάριστα. Από την άλλη όμως, ο κορεσμός ταινιών με βρυκόλακες και πλάσματα της νύχτας μας οδηγεί σε κάτι γνώριμο και προβλεπόμενο. Πιο ωμά, μία από τα ίδια. Και γι' αυτό ακριβώς τον λόγο, επειδή θα ακολουθήσεις την πεπατημένη (εκτός και αν με ξαφνιάσεις), περιμένω κάτι τίμιο.
Δεν είναι κακός ο πρωταγωνιστής Anton Yelchin, ούτε η γλυκήτατη Imogen Poots (πώς προφέρεται;) ούτε η Toni Collette. Είναι κακός όμως ο Colin Farrell. Δεν ξέρω αν είχε ανάγκη τα λεφτά ή απλά βαριόταν. Σίγουρα πάντως δεν προσπάθησε και πολύ.
Σ' αυτό έχει συνεισφέρει και τ' ότι η ταινία δεν έχει κατεύθυνση. Δεν ξέρει αν θέλει να είναι κωμωδία, θρίλερ, λάιτ, ή σκοτεινή. Θες να μοιάσεις σε Drag Me To Hell; Severance; Dog Soldiers; Κάν'το, αλλά να ξέρεις ότι θέλει τρόπο και μία ατμόσφαιρα (και όταν έχεις τον Doctor Who - David Tennant φρόντισε να τον αξιοποιήσεις δεόντως). Το κακό με αυτή τo remake είναι ότι είναι μία ευθεία.
Τέτοιες ταινίες όμως δεκαετίας '80 έχουν κερδίσει το ελεύθερο να γίνονται γραφικές, κωμικές, σαχλές, τρομακτικές και να έχουν αστεία (τώρα) εφέ/μακιγιάζ. Αλλά το δέχεσαι, γιατί είναι τίμιες. Αυτά έχω αυτά σου δίνω. Έτσι λοιπόν και το πρώτο Fright Night (το είδα αμέσως μετά το remake) έχει όλα τα παραπάνω και διατηρεί μία ατμόσφαιρα σε όλη τη διάρκεια του. Πέρασα ευχάριστα με αυτό παρά με τον Colin...
Αγγελική Ρούσκα
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων