The call

Fail at the end

Αδίκησε τον εαυτό του στο «The call», ο Μπραντ Άντερσον, ιδιαίτερα με την επιλογή του σεναριογράφου. Ο 47χρονος Αμερικανός σκηνοθέτης έχει αποδείξει (βλέπε «Machinist», «Transsiberian») ότι διαθέτει εξαιρετική ικανότητα στην κλιμάκωση του σασπένς, παντρεμένη με μια ιδιαίτερη, σκοτεινή, κινηματογραφική αισθητική ματιά και άποψη στην φωτογραφία του.

Και εδώ, μέχρι περίπου 20 λεπτά πριν το φινάλε, είχε καταφέρει (παρά τις σεναριακές «νάρκες» που έντεχνα κάλυπτε με το ταλέντο του) να παραδώσει ένα στιβαρό, ιδιαίτερα αγωνιώδες θρίλερ, με σωστό ρυθμό, κάποια ασφυκτικά πλάνα, άψογη αίσθηση του real time στην κύρια δράση του φιλμ και πολύ συχνά καθηλωτικό.

Και ενώ τον βοηθάει πολύ η αναπάντεχα καλή (και μετά από αρκετά χρόνια...) ερμηνεία της ΧάλεΜπέρι που δείχνει ιδιαίτερα συγκεντρωμένη, ο Άντερσον, αν και δεν είναι κανένας χθεσινός (έχοντας σκηνοθετήσει επεισόδια από The Wire, The Shield, Fringe, Boardwalk Empire, Person of interest, The Killing), απογοητεύει στο τέλος:

Με ένα σχεδόν παιδικό φινάλε ανόητης αυτοδικίας  και αχρείαστου over drama που προκαλεί σχεδόν νευρικό γέλιο και σίγουρα θυμό διότι κατάφερε (σχεδόν) να ακυρώσει το μέχρι τότε καλοστημένο του πόνημα.

Απόστολος Κίτσος